Περπατώντας στη Μέση

Να που βρέθηκα και στα Πάνω Μέρη και περνώντας απ’έξω από το χωριό Μέση, σταμάτησα να το γνωρίσω από κοντά.

Δεν ξέρω τι ακριβώς είχα στο μυαλό μου ότι θα συναντούσα, πάντως όχι αυτό που αντίκρυσα! Πολλά σπίτια, πολλά και περιποιημένα, καινούρια ή ανακαινισμένα, όλα μα όλα κατοικήσιμα.

Είτε από ντόπιους ολοχρονίς, είτε από Αθηναίους παραθεριστές της διπλής εξόρμησης: Πάσχα και Καλοκαίρι.

Είχα ακούσει κάποτε μια φράση: «ότι τα χωριά μας τείνουν να γίνουν εποχιακά».



Να ζωντανεύουν σε συγκεκριμένες εποχές δηλαδή και να έχουν ημερομηνία λήξης.

Αναλώσιμα κι αυτά στη λαίλαπα των «μοντέρνων» καιρών.



Δυστυχώς βιαστήκαμε να απαρνηθούμε τον τρόπο ζωής των πατεράδων-παππούδων μας και νομίζω ότι αρχίζουμε να το πληρώνουμε.

Η ξενάγηση στη Μέση συνεχίζεται...

Θύρες

Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή.
δὲν εἲν' εὔκολες οἱ θύρες,
ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλεῖ.


Ἄλλος σου ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
ἀλλ' ἀνάσαση καμιά.
ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
καὶ σὲ γέλασε φριχτά.


Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σου
ὀποῦ ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νάβρεις τὰ παιδιά σου,
σύρε», ἐλέγαν οἳ σκληροί.

Απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας

Όταν ο Παπανδρέου μίλησε για «απώλεια εθνικής κυριαρχίας», μάλλον εννοούσε την αρχή της διαφημιστικής καμπάνιας ότι «για τα τωρινά δεινά μας φταίνε οι ξένοι, και οι κακοί κερδοσκόποι». Εγώ πιστεύω ότι ό,τι κάνει η Κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες είναι για να καλλιεργήσει κλίμα ότι «δεν φταίει αυτή». Κι ας επιδεινώθηκε ραγδαία το οικονομικό και δημοσιονομικό κλίμα μετά τις εκλογές. Κι ας έφυγαν, κατά άλλους €10 δις., κατά άλλους €20 , εκτός Ελλάδος από τον Οκτώβριο-Νοέμβριο.


Εμένα μου φαίνεται ότι η Κυβέρνηση ανέλαβε ξέροντας ότι δεν μπορεί να αποφύγει την ξένη επικυριαρχία, την «απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας» και απλά διαχειρίζεται τα αισθήματά μας με ένα μόνο σκοπό: Να φταίνε οι άλλοι, οι ξένοι, οι προηγούμενοι. Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια σε Αλβανούς και Πακιστανούς, μάλλον προπέτασμα καπνού. Η δουλίτσα με τα αιολικά πάρκα στημένη και προχωράει ακάθεκτη. Φτιάχνουν και το κομπόδεμά τους μερικοί μερικοί, με τα δικά μας λεφτά.


Φυσικά, όλα αυτά, δεν έγινα τυχαία. Η Κυβέρνηση δεν θα ήταν «Κυβέρνηση» αν η ΝΔ και ο Καραμανλής δεν ήταν τόσο κατάφορα αναποτελεσματικοί, και παρ’ όλη την κατακραυγή, ανακατεμένοι με φαύλα. Και αυτοί έδωσαν «εθνική κυριαρχία» στο θέμα του ΟΤΕ… Και άντε να μου βγάλεις από το μυαλό, ότι το αφεντικό τους ήταν εκβιαζόμενο. Και άντε να μου βγάλεις από το μυαλό ότι και ο Σημίτης, πριν τον Καραμανλή, δεν ήταν και αυτός εκβιαζόμενος… Εκτός αν βγει και πει γιατί παραιτήθηκε.


Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια έχουμε μάθει να προσκυνούμε επίδοξους σωτήρες, κάθε ένας εκ των οποίων μας αφήνει λίγο πιο βαθιά στην τρύπα από ότι όταν ανέλαβε… Και οι σωτήρες έχουν χρηματοδοτηθεί, από τον νέο ιδιοκτήτη μας, τους Γερμανούς.

Για να δούμε… Του χρόνου στις 17 Νοεμβρίου, θα ξαναπάνε για πορεία οι «Δημοκράτες» στην Πρεσβεία; Ή θα έχουν καταλάβει τα ψάρια που τους ακολουθούν ότι δουλεύουν για το Ράϊχ;

Και οι κατσικοκλέφτες, και οι τσανακογλείφτες, και οι δοσίλογοι και οι προσκυνημένοι, χάνουν εθνική κυριαρχία. Απλά μερικοί ενοχλούνται λιγότερο από άλλους. Εθνική κυριαρχία αρχίσαμε να χάνουμε από την αρχή του εμφυλίου πολέμου τον Δεκέμβριο του 1944.

Αλλαγές στο τοπίο

Όταν ζεις σε μία μεγαλούπολη, τσιμεντένια, γκρίζα και μουντή δεν παρατηρείς και πολλές αλλαγές στο περιβάλλον γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν!!! Έτσι αναγκαστικά για να καταλάβεις ότι φεύγει ο χειμώνας και ότι ξεμυτάει η άνοιξη από τη στροφή του δρόμου, πρέπει να καταφύγεις στο ημερολόγιο. Αν το θυμηθείς να το κάνεις κι αυτό με την πίεση και το άγχος της καθημερινής τρέλας που επικρατεί συνήθως.


Στην επαρχία όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η παραμικρή αλλαγή του καιρού (ακόμα και η πιο ανεπαίσθητη) σου δείχνει τα σημάδια της με χίλιους-δυο τρόπους.

«Αν βλέπεις τα αρνάκια να χορεύουν πάνω-κάτω στο σκαλί (κομμάτι γης χωρισμένης ανά επίπεδο-για τους αμύητους στην Τηνιακή διάταξη των χωραφιών), τότε σημαίνει ότι θα χαλάσει ο καιρός!»

«Αν οι γάτες καθαρίζονται στραμμένες προς τον Βοριά, τότε την άλλη μέρα θα μας επισκεφτεί ενισχυμένος!» και άλλα τέτοια.

Εδώ τα πρώτα σημάδια της άνοιξης φανήκανε με τις αμυγδαλιές ανθισμένες και τα πρώτα βουΐσματα να διαπερνούν τον αέρα. Το βράδυ τα τρωκτικά περιδιαβαίνουν την άσφαλτο (προσοχή οι οδηγοί),

ενώ τα πρώτα ‘σουρσίματα’ στα φυλλώματα των χαντακιών έχουν ξεκινήσει-και δεν είναι πάντα σαύρες!

Περπατώντας στο Σκλαβοχωριό (2)

Δεν έχω πολλά λόγια να προσθέσω στο δεύτερο αυτό μέρος και ούτε νομίζω χρειάζεται.


Η φθορά του χρόνου έχει αφήσει τα σημάδια της και το ζωντανό χωριό που εγώ θυμάμαι ανήκει στο παρελθόν.


Είναι τρομερό το συναίσθημα να τριγυρνάς σε ένα άδειο χωριό.

Η σιωπή είναι εκκωφαντική και τα φαντάσματα πολλά.




Βρήκα και το μονοπάτι που κάποτε έπαιρναν τα παιδιά για να πάνε σχολείο απέναντι στο Αγάπι, μιας που δεν υπήρχε άλλο στο χωριό.



Τι διαδρομή κι αυτή για να πας για μάθημα, και με τι συνθήκες μέσα στον χειμώνα!

Τώρα να κάνω συγκρίσεις με τα σημερινά παιδιά και σχολεία; Άστο καλύτερα...

Αχ αυτό το Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής...

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/02/blog-post_6270.html

Η Ελλάδα πάει στον πάτο, αναρωτιόμαστε τι μορφή θα έχει η χρεοκοπία, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι άδεια, οι τράπεζες είναι στα όριά τους, αλλά στο ΥΠΕΚΑ, τα αιολικά πάρκα είναι προτεραιότητα. Με ρεύμα που θα αγοράζει ο ΔΕΣΜΗΕ 400% πάνω από το συμβατικό. Μαντέψτε ποιός θα πληρώνει το καπέλο...

Φράγμα

Μια από τις πιο καλές χρονιές, σε χιλιοστά βροχής, τα τελευταία χρόνια έπεσαν στο νησί μας.
Ανεβαίνοντας το δρόμο του Τριποτάμου σταμάτησα να δω το φράγμα. Το φράγμα ένα έργο πνοής,(έχει τελειώσει εδώ και δύο με τρία χρόνια) είναι ξεχειλισμένο.

Αμέσως μου ήρθε ένας προβληματισμός. Τελικά τι θα γίνει με αυτό το έργο; Πότε θα ολοκληρωθεί; Όταν λέω να ολοκληρωθεί, εννοώ να παίρνεται το νερό από εκεί, να επεξεργάζεται να φιλτράρεται και να πηγαίνει στις δεξαμενές του Δήμου. Δηλαδή να μην χάνεται ούτε κυβικό νερού.

Αυτή την στιγμή, ανοίγουν το φράγμα, φεύγει το νερό, γεμίζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα του λαγκαδιού της Αγίας Παρασκευής και αντλείται από το πηγάδι του Δήμου που υπάρχει απέναντι από το Κέντρο Υγείας (άποψη Δήμου Τήνου ). Δεν μας λέει όμως ο δήμος πόσο νερό πάει χαμένο; Πόσο νερό πάει στην θάλασσα;

Περπατώντας στο Σκλαβοχωριό (1)

Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που έκανα την τελευταία μου περιπλάνηση και ομολογώ ότι μου είχε λείψει.

Και από καιρό ήθελα να ξαναπάω στο Σκλαβοχωριό. Έχω αρκετές αναμνήσεις από εκεί γιατί στο παρελθόν το επισκέφτηκα πολλές φορές για διαφορετικούς λόγους.

Την τελευταία φορά που είχα πάει είχα την ευκαιρία να ξαναδώ το σπίτι του Γύζη ή Γκίζη-του γνωστότατου Τηνιακού ζωγράφου που γεννήθηκε στο Σκλαβοχωριό.



Είχα την ευκαιρία όμως να μιλήσω και με την κυρία Ευαγγελία την τελευταία κάτοικο αυτού του σπιτιού. Συμπαθέστατη κυρία, πολύ φιλόξενη, είχε πολύ ωραίες ιστορίες να μας διηγηθεί.
Δεν καταγόταν από την Τήνο, αλλά ο σύζυγός της την είχε φέρει όταν την παντρεύτηκε και έκτοτε δεν είχε ξαναπάει στην γενέτειρά της.





Κάπως σαν τον Γύζη δηλ, και η ίδια. Ξενιτεμένη.







Λυπήθηκα όταν έμαθα τον θάνατό της. Πήγα λοιπόν ξανά στην όμορφη αυλή της –την άλλοτε πνιγμένη στις γλάστρες και τα λουλούδια-να της πω ένα τελευταίο αντίο, έστω και μετά από τόσο καιρό...

Αντίο κυρα-Βαγγελιώ, δεν σε ξέχασε κανείς...

Αποκριάτικο πάρτυ στο ΚΔΑΠ

Με λίγη καθυστέρηση παρουσιάζεται και το αποκριάτικο παρτάκι των μικρών-και όχι μόνο-την περασμένη Παρασκευή 12/2, στο χωριό της Κώμης στο ΚΔΑΠ (Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών).

Τα μικρά ξεφάντωσαν με τη ψυχή τους για αρκετές ώρες και δεν τους έκανε καρδιά να φύγουν.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι ενήλικες αυτόν τον καιρό είναι κατηφείς και γεμάτοι απαισιοδοξία για το μέλλον.



Ίσως και να μην έχουν άδικο, αφού βομβαρδιζόμαστε καθημερινώς με «μαύρες και απελπιστικές» ειδήσεις για την οικονομική κατάντια της χώρας μας.



Ας αφήσουμε όμως για λίγο-πολύ λίγο-τις έννοιες κατά μέρος και ας επιτρέψουμε τον ενθουσιασμό των παιδιών να μας παρασύρει.







Κι αν έχουν τελειώσει οι γιορτές και τα ξεφαντώματα, η γλυκιά ανάμνηση ακόμη καλά κρατεί...

Ελληνικά οικονομικά

Τοπίο στην ομίχλη

Σήμερα αλλά και προχτές την Πέμπτη, η ατμόσφαιρα ήταν επιεικώς αποκαρδιωτική.

Η περιβόητη σκόνη από την Αφρική, μας είχε κάνει πολύ αισθητή την παρουσία της και ειδικά σήμερα ήταν πολύ επιβλητική.

Έμοιαζε με ομίχλη αλλά καταλάβαινες ότι δεν ήταν το ίδιο, γιατί αντίθετα με την υγρασία στον αέρα που κυριαρχεί , ένιωθες το στόμα ξερό, την αναπνοή κοφτή και γενικώς ένιωθες συνέχεια διψασμένος.

Αν είναι έτσι η ατμόσφαιρα στην περιοχή της Σαχάρας, προτιμώ να τη βλέπω στο γυαλί παρέα με τον Λώρενς της Αραβίας, παρά τη σημερινή αίσθηση της ‘άμμου’.


Κανένα βοριαδάκι στον ορίζοντα;

Επενδύσεις σε ΑΠΕ

Η Ελληνική οικονομία και εμείς οι Έλληνες θα περάσουμε δύσκολες μέρες. Απλά γιατί και σε κρατικό και σε προσωπικό επίπεδο χρωστάμε, σε καιρό παγκόσμιας ύφεσης, και τα χρεωστούμενα δεν έχουν πάει για παραγωγικές δραστηριότητες αλλά καταναλώθηκαν σε εισαγόμενο πλούτο. Δεν θα πάω σε μακροοικονομικά και δημοσιονομικά, αλλά χοντρικά θεωρούμαστε ότι σαν λαός ζούμε 30% ή 40% παραπάνω από ό,τι μας παίρνει. Το πώς φτωχαίνεις έναν λαό ώστε να μην ζει 30% ή 40% καλύτερα από του επιτρέπεται, δεν το ξέρω, αλλά το αφήνω στην φαντασία του καθενός.

Τι παράγει η Ελλάδα; Αγροτικά προϊόντα, προϊόντα μεταποίησης, τουρισμό και ναυτιλία. Αν το δούμε κυνικά, τα αγροτικά τα έχουμε παρατήσει (πήραμε και επιδοτήσεις για να μην παράγουμε!), η ελληνική εκδοχή της παγκοσμιοποίησης έχει πεθάνει την μεταποίηση (ή να το πω με άλλη γλώσσα, το ελληνικό κεφάλαιο τα παράτησε), για τον τουρισμό κοιτάξτε γύρω σας τι όμορφη που γίνεται η πατρίδα μας κάθε χρόνο που περνάει, και η ναυτιλία, όσο την αφήνουν να έχει ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, θα στέλνει πίσω στην ψωροκώσταινα κανένα έμβασμα.


Με το παραπάνω σκηνικό η ιδέα Επενδύσεων που θα αναθερμάνουν την Οικονομία ακούγεται ελκυστική, αλλά προσέξτε τις κοροϊδίες. Σε παραδοσιακά οικονομικά, σε καιρό ύφεσης, δανείζεται το Δημόσιο, κάνει έργα, δίνει μισθούς, ανακάμπτει η οικονομία, τα έργα κάτι άφησαν καλό και η ζωή συνεχίζεται. Αυτή η θεωρία ακούγεται όμορφη, αλλά στην Μεγάλη Ύφεση του μεσοπολέμου, η ύφεση έφυγε με τον Β’ Π.Π., όχι με τις «επενδύσεις». Στην δε φάση που βρισκόμαστε, με την υπερχρέωσή μας, το Δημόσιο το ίδιο δεν μπορεί να δανειστεί. Θα ψάξει ξένα κεφάλαια. Τα ξένα κεφάλαια, ποσώς ενδιαφέρονται για την Ανάπτυξή μας… Δείτε τι έκαναν στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τι κάνουν στο Πράκτικερ, τι θα κάνουν οσονούπω στον ΟΤΕ. Τα ξένα κεφάλαια ενδιαφέρονται να βγάλουν υπερκέρδη και υπεραξίες για να τα στείλουν πίσω στην Μητρόπολη.


Και έρχομαι στο προσφιλές μου θέμα τις ΑΠΕ. Διαφήμισε προχτές η κα Μπριρμπίλη την επίσκεψή της σε Τράπεζα, που μαζί με το ΕΣΠΑ, θα μας αναπτύξει με αιολικά πάρκα. Ξεχάστε τα διοξείδια και τις ιστορίες. Η Κυβέρνηση είναι κυβέρνηση 4 μήνες και ήδη αύξησε ΔΥΟ (2) φορές την τιμή που θα πληρώνει ο ΔΕΣΜΗΕ για αιολικό ρεύμα. Αντί των €35/MWhr, το αιολικό θα πληρώνεται €120 ή €140/MWhr! 300% ή 400% «αέρα», καπέλο, φέσι… Και ποιος το πληρώνει το καπέλο; Εσείς, εγώ, ο υπάλληλος που του έκοψαν το επίδομα, ο έμπορος που φαλίρισε, ο βιομήχανος που δεν έχει πια τζίρο, η γιαγιά στο χωριό που ζει από την σύνταξη. ΕΜΕΙΣ πληρώνουμε το καπέλο.


Αυτό είναι περίπου όσο αναπτυξιακό όσο τα πράσινα τέλη κυκλοφορίας. Πλήρωνε μικροαστέ με το παλιό αυτοκίνητο, για να δουλέψει το εργοστάσιο στο Μόναχο ή το Ντύσελντορφ! Πλήρωνε φουκαρά για να κάνει τζίρο ο εισαγωγέας αυτοκινήτων. Όσο αναπτυξιακό ήταν το πράσινο τέλος κυκλοφορίας, άλλο τόσο αναπτυξιακή θα είναι η συνεργασία της Τράπεζας με την EDF, την Τέρνα, τον κ. Κοπελούζο, την Veolia, την Vestas και όλα τα καλά παιδιά. Θα πληρώνουμε εμείς, θα πηγαίνει χρήμα σε τσέπες λίγων, και εκτός Ελλάδος.

ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΔΕΥΕΤΕ με περίπλοκα επιχειρήματα: 300% με 400% καπέλο. Δεν φτάνει αυτό και μόνο;


Το καπέλο στην τιμή του ρεύματος για τα αιολικά, δεν λέει όλη την «αναπτυξιακή» εικόνα. Η Ελλάδα έχει τοπία και πολιτισμό. Δεν έχει πολλά άλλα. Σκότωσε το τοπίο, σκοτώνεις την μισή της ύπαρξη. Ούουου, θα το ακούσετε και αυτό, θα έρχονται τουρίστες να βλέπουν τα αιολικά πάρκα. Και ο Ελύτης αν ζούσε θα έγραφε ποιήματα για την ομορφιά τους.

Υπάρχει κακός και χυδαίος τρόπος αντίστασης… Πιο αποτελεσματικός από τις διαμαρτυρίες και τις συλλήψεις. Πανεύκολος, νόμιμος, ανέξοδος…

Όσο για το ενδιαφέρον σε «Επενδύσεις για ΑΠΕ» είναι μεγάλο, μόνο που δεν είναι για τις Επενδύσεις είναι για τις Επιδοτήσεις. Και μην ξεχνάτε ποιός πληρώνει τις Επιδοτήσεις.
http://www.naftemporiki.gr/news/story.asp?id=1159519

Τα τοπία είναι της aerial