Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η μπάλα του 1965



Μπάλα δεν είχα, και πού να την βρω; κανείς άλλωστε δεν είχε. Δεν είναι ότι ζήλευα τους άλλους που είχαν, όλοι την ίδια μπάλα είχαμε. Μια την είχαμε και την προσέχαμε σαν τα μάτια μας.




Όταν έσφαζε ο μπαμπάς τον χοίρο παίρναμε την φούσκα του και την φτιάχναμε μπάλα για να παίζουμε.



Την τρίβαμε με αλάτι,



tην φουσκώναμε, μετά την δέναμε καλά και την κρεμάγαμε επάνω σε ένα δέντρο για να μας την ξεράνει ο ήλιος.



Eπειτα από αρκετές μέρες η μπάλα μας ήταν έτοιμη για ποδόσφαιρο.

Το παιχνίδι μας, η κοκάλα



Κοντεύει να φύγει και ο Οκτώβριος 25 έχουμε, αρχές Νοέμβρη ξεκινάνε και οι πιο χειμωνιάτικες δουλειές, μία από αυτές και τα χοιροσφάγια.



Τα χοιροσφάγια για μένα δεν ήταν μόνο μια ευκαιρία για πανηγύρι στο σπίτι μας γιατί έρχονταν όλο το χωριό να πολεμήσουμε το χοίρο, αλλά εκτός από τους μεγάλους έρχονταν και τα παιδιά οι φίλοι μου δηλαδή.



Εναγωνίως περιμέναμε να γίνουν τα βραστά για να πάρουμε το σαγόνι του χοίρου, την κοκάλα. Αυτό ήταν στην ουσία το παιχνίδι μας, το δέναμε με έναν σπάγκο και το τραβούσαμε στον κήπο για να κάνουμε ζευγάρι όπως λέγαμε, να οργώσουμε δηλαδή.



Μετά τον κήπο σειρά είχε ο δρόμος από το πάνω χωριό μέχρι τον καλοζάδο, τρέχαμε σαν τους τρελούς κρατώντας την κοκάλα.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΨΩΜΙ ΨΩΜΑΚΙ

Δεν ξέρω εάν θα πούμε το ψωμί ψωμάκι (που μάλλον θα το πούμε) αλλά εμείς προς το παρόν λέω να το φτιάξουμε.
Όπως φαίνεται η χώρα βουλιάζει, όλα βρίσκονται σε ένα τέλμα.
Παρόλο που πολύ καιρό είχα να γράψω είπα να ξεκινήσω με ένα θέμα ευχάριστο και εύγεστο.

Σήμερα λοιπόν θα σας φτιάξω ψωμί μιας που το έτοιμο έχει γίνει πανάκριβο. Έλεος δηλαδή το μισό κιλό, ο θεός να το κάνει μισό 380 γραμμάρια ζυγισμένο στοιχίζει στην Τήνο 1 ευρώ, αλλά τι να κάνουμε αφού τόσο το πουλάνε.
Λίγο καιρό πριν έκαναν έρευνα στην τηλεόραση (στο καλημέρα Ελλάδα) για το που πωλείτε το ακριβότερο ψωμί. Μετά από τηλεφωνήματα τηλεθεατών ανακοίνωσαν ότι το ακριβότερο ψωμί είναι στην Τήνο.


Τέλος πάντων ας πάμε και στην συνταγή, δεν είναι μυστική άλλωστε. Εύκολα το φτιάχνεις θέλει βέβαια προζύμι λίγο μαγιά χλιαρό νερό και αλεύρι ανάλογα με την ποσότητα του ψωμιού που θέλουμε να φτιάξουμε, λίγο αλάτι και μπόλικο ζύμωμα.


Αφού το ζυμώσουμε καλά το αφήνουμε για περίπου 2 ώρες σκεπασμένο, όταν φουσκώσει το ζυμάρι τότε το πλάθουμε και το μοιράζουμε σε πανέρια και περιμένουμε <να ανέβει> όπως λέμε και εμείς στο χωριό.



Όση ώρα περιμένουμε δεν καθόμαστε αλλά ετοιμάζουμε τον φούρνο, τον ανάβουμε ρίχνοντας μέσα ψιλά ψιλά κλαδάκια κατά προτίμηση αγρέλια, κάνουν βέβαια και οι σπαρτόριζες αλλά τα αγρέλια κάνουν το καλύτερο ψωμί.




Όταν πυρώσει ο φούρνος παίρνουμε ένα γερό πανιστή και τον πανίζουμε,



κατόποιν ετοιμαζόμαστε να βάλουμε τα ψωμιά στο φούρνο, παίρνουμε το φτυάρι (όχι το κλασικό που ξέρουμε), ένα επίπεδο ειδικό ξύλινο φτυάρι και σειρά σειρά γεμίζουμε το φούρνο με ψωμιά.
Τελειώνοντας σφραγίζουμε το φούρνο και περιμένουμε για 2 ώρες.


Έτοιμα και τραγανά τα φρέσκα ψωμάκια μας.Καλή μας όρεξη.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Είμαστε πόρνες από το 1981, αλλά δεν το θυμόμαστε


«Ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά» εξομολογείται στέλεχος της κυβέρνησης για την ψυχολογική κατάσταση των μελών του Υπουργικού την ημέρα της συνεδρίασης για την επικύρωση του μνημονίου στις 5 Μαΐου, 2010

Η πολιτική δεν με πολυνοιάζει (και χόρτασα πολιτική της δεκαετίας του '60, της δεκαετίας του '70, της δεκαετίας του '80, της δεκαετίας του '90, και της δεκαετίας του 2000-2010, και βαριέμαι να κάνω ανασκοπήσεις 50 χρόνων.

Θα σας πω μόνο ένα πράγμα: Το 1981, με ελπίδα για κοινωνική δικαιοσύνη και τέτοια καλά, μοιράστηκαν λεφτά σε κόσμο που μέχρι τότε ήταν στερημένος. Δανεικά και επιδοτήσεις.  Αυτοί που τα μοίραζαν (ξένοι και ντόπιοι), το έκαναν για να είμαστε εμείς χαρούμενοι όσο εκείνοι έκαναν τις δουλειές τους.  Μην σας εντυπωσιάζουν οι γραβάτες και οι δακρύβρεχτες δηλώσεις. Απλά έπιασε αδιέξοδο ο ΓΑΠ (που δεν του αμφισβητώ ότι ήταν και καλοπροαίρετος, αλλά από παραμύθι...) και τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο. Και αυτοί που κάνουν τώρα τις μετανιωμένες πόρνες, απλά ψάχνουν για άλλους πελάτες, και για άλλες πόρνες. Πολλοί σωστοί και τίμιοι νοικοκύρηδες που ωφελήθηκαν το 1981, ή τα παιδιά τους, σήμερα, νοιώθουν σύγχυση... Λυπάμαι.

Στις 5 Μαΐου 2010, ήξεραν ακριβώς τι υπέγραφαν.

Όποιος και εάν είναι ο επόμενος, εάν δεν διώξουμε από πάνω μας το στάτους του προτεκτοράτου, ένα δεν μας πούνε με την γλώσσα της αλήθειας, που είμαστε, και που πάμε, λυπάμαι, αλλά μόνο χειρότερα θα γίνεται, όποια μορφή και εάν πάρει αυτό, και για εμάς, και για τον επόμενο.

Η Διαμαντοπούλου, ο Λοβέρδος και ο Ραγκούσης είπαν σήμερα "Λάθος, σόρρυ, δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Με 24 μήνες καθυστέρηση...   Αύριο θα μας πούνε ότι έχουμε και Κατοχή. Με 18 μήνες καθυστέρηση. Άκου πράγματα...Ο κόσμος το 'χει βούκινο εδώ και καιρό. Ο Παπανδρέου θα γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος, αυτός θα φταίει για όλα αυτά. Και δεν περιμένω να αλλάξει τίποτα.

Όποιος διαφωνεί με αυτά που έχει υπογράψει, φτιάχνει νέους Νόμους και επανορθώνει. Σιγά τα αυγά.

Οι εικονιζόμενοι δεν μίλησαν για πόρνες. Είπαν μόνο αυτό που λένε στον σύνδεσμο που έχω βάλει, στην Καθημερινή.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

TINOS on the run


Ευτυχώς που κάποιος βολτάρει και φωτογραφίζει

Κελλιά - Καρδιανή

Βρυσί

Ο αφρός της θάλασσας

Ασύδοτες καταστάσεις

Η πρώτη ανάρτηση με έκανε να νοιώσω τύψεις που έχω περιφράξει τα χωράφια μου και του στερώ είτε πιο εύκολη πρόσβαση, είτε ότι άλλο

Η τελευταία ανάρτηση...  Το τι γίνεται,  είναι κοινό μυστικό... Τα συνεταιράκια από την περιοχή, επίσης.  Οι παραδόσεις και παραλαβές έξω από το Μαντροκλήσι... πω πω τι γρήγορο σκάφος...  Το τι εντύπωση κάνει στα ντόπια πιτσιρίκια, ας ρωτήσουμε κανένα κοινωνιολόγο, ή την αστυνομία...  Και με την ευλογία του Δήμου Τήνου (ή δεν το ξέρουν;  Ξέρω... θα πούνε "εμείς μόνο νοικιάζουμε").