Τα Μυστικά του Βάλτου (2)

Η λίμνη της φωτογραφίας δεν είναι η λίμνη των Γιαννιτσών του Νομού Πέλλας της Πηνελόπης Δέλτα. Είναι η Λίμνη (της Τήνου).

Δεν είμαι σίγουρος αν η Λίμνη είναι ή δεν είναι χαρακτηρισμένη από την Πολιτεία σαν «υδροβιότοπος». Έχει νερόκοτες και, στις περιόδους που αποδημούν τα πουλιά, ερωδιούς και γερανούς. Έχω δει πελαργούς να υπερίπτανται και το σούρουπο να κουρνιάζουν στα βράχια.. Καμιά φορά ντόπια γεράκια πλανάρουν απειλητικά πάνω από τα καλάμια. Πρέπει να έχει ψάρια αλλά δεν έχω ασχοληθεί. Παλαιότερα, μέχρι και την δεκαετία του ’70, η Τήνος είχε περισσότερα νερά και η Λίμνη ήταν «ανοικτή», δηλαδή έρεε στην θάλασσα όλο το χρόνο. Η πρόσβαση στην «Μεγάλη» ή «Κελλιανή» άμμο ήταν δύσκολη. Τώρα το καλοκαίρι κλείνει, προς απογοήτευση των χελωνών που νομίζω φωλιάζουν εκεί απέναντι..

Πριν από 20 χρόνια, μία άνοιξη τέτοιον καιρό, είχαν «καθίσει» στο νερό δύο κύκνοι. Κάποιος πυροβόλησε και σκότωσε τον έναν. Οι κύκνοι, λένε, είναι μονογαμικοί. Αυτός που μένει πίσω, μένει μόνος. Η γιαγιά στην καλύβα πιο πέρα έκλαιγε από στενοχώρια, ή φόβο, δεν κατάλαβα. Ρωτώντας, στην Κώμη, άκουσα ότι ήξεραν ποιος το έκανε, «όχι απ’τα Κάτα Μερ’» . Κάποιος μου ψιθύρισε αργότερα «για να μην χαρακτηριστεί υδροβιότοπος».

Η Λίμνη το καλοκαίρι, με τις λειψυδρίες και τους καύσωνες, δυσκολεύεται. Υπάρχει μόλυνση από λιπάσματα και λύματα στο Λιβάδι, στην Λίμνη (και στην υπόλοιπη υφήλιο). Αυτό είναι θέμα που θα λύσουν οι …μελετητές με τις καλοπροαίρετες παραινέσεις ορισμένων στην Χώρα που χαρακτηρίζουν την περιοχή με άκομψα λόγια. Ελπίζω οι μελετητές να έρθουν στην Τήνο πριν συντάξουν την μελέτη τους… Να έχετε το νου σας, μήπως τους δείτε.

Σήμερα ήταν μια μουντή μέρα με έναν κίτρινο νοτιά. Εκτός από μια μαύρη νερόκοτα που κολυμπούσε με 8-10 μικρά από πίσω, δεν είδα άλλα πουλιά. Φωνές από πουλιά ακουγόταν από τα καλάμια..