Φίλοι του πράσινου, και περιπατητές μονοπατιών: Μέσα Νοεμβρίου θα μαζέψετε βελανίδια, είτε πάνω από δέντρο ή από το χώμα. Μαζέψτε πολλά βελανίδια από διαφορετικές βελανιδιές, DNA είναι αυτό του αρέσει η ποικιλία. Βεβαιωθείτε ότι τα βελανίδια σας είναι «μεστά». Αυτό είναι εύκολο: τα μεστά βελανίδια είναι καφετί και ξεκολλάνε εύκολα από το υπόλοιπο «φρούτο» (υπάρχει όρος για αυτό αλλά δεν τον θυμάμαι). Καλό είναι το βελανίδι να μην έχει τρύπα από έντομο. Βάλτε τα βελανίδια σε μία πλαστική σακούλα, με λίγο βρεγμένο χαρτί (άντε περλίτη, για τους πολύ ψαγμένους) στο ψυγείο, εκεί που έχετε τα φρούτα. Το περιεχόμενο πρέπει να μείνει υγρό, αλλά όχι βρεγμένο. Εάν τα βελανίδια είχαν τρύπες, σε λίγες μέρες η σακούλα θα έχει μικρά πεθαμένα σκουληκάκια (μην τρομάξετε). Τον Φεβρουάριο, μερικά από τα βελανίδια θα δείχνουν ίχνος ρίζας μερικών χιλιοστών. Φυτέψτε τα βελανίδια στον κήπο σας. Αν τα φυτέψετε δύο-δύο ή τρία-τρία, θα σας ευνοήσει η στατιστική. Η βελανιδιά γίνεται θεόρατη για τα δεδομένα των τηνιακών κήπων, γι’ αυτό καλύτερα να φυτέψετε σε χωράφι ή σε έκταση που αποφασίσετε να μετατρέψετε σε δάσος.
Τον Απρίλιο θα δείτε μικρά φυτά ύψους 2-4 εκατοστών, όπως στις φωτογραφίες δίπλα. Εάν βάλετε πάνω από τα βελανίδια, όταν τα φυτέψετε, ένα πλαστικό μπουκάλι κομμένο στη μέση, δημιουργείτε ένα μικρό θερμοκήπιο. Προσοχή: το φυτό που πέρασε 2 εβδομάδες σε «θερμοκήπιο» είναι πιο ευαίσθητο. Ένα ανοιγμένο χαρτόκουτο γάλακτος ή πορτοκαλάδας, δίνει προστασία για άλλον ένα μήνα. (Τα μπουκάλια και τα κουτιά είναι για ακραίους φανατικούς που θέλουν 100% επιτυχία. Η μαμά φύση δουλεύει και με μικρότερα ποσοστά.
Η ρίζα από κάτω (αν σκάψετε) είναι ήδη 10-20 εκατοστά. Το φυτό θέλει βοήθεια (π.χ. από ζιζάνια) τον πρώτο χρόνο. Τον δεύτερο έχει θυμηθεί τις άγριες και μαγικές καταβολές του (αλλά πάντα προτιμά νερό το καλοκαίρι). Σε 5-10 χρόνια, εάν δεν έχετε κατσίκια ή άλλες καταστροφές, το δέντρο θα είναι 1,5-2 μέτρα ανάλογα με το χώμα και κυρίως με τα καλοκαιρινά ποτίσματα. Στα 8-9 χρόνια το δέντρο σας θα παράγει βελανίδια. Σε 100 χρόνια θα είναι μεγάλο δέντρο, σε 300 χρόνια πελώριο, και εσείς θα έχετε αποκτήσει λίγη αιωνιότητα.
Τον Απρίλιο θα δείτε μικρά φυτά ύψους 2-4 εκατοστών, όπως στις φωτογραφίες δίπλα. Εάν βάλετε πάνω από τα βελανίδια, όταν τα φυτέψετε, ένα πλαστικό μπουκάλι κομμένο στη μέση, δημιουργείτε ένα μικρό θερμοκήπιο. Προσοχή: το φυτό που πέρασε 2 εβδομάδες σε «θερμοκήπιο» είναι πιο ευαίσθητο. Ένα ανοιγμένο χαρτόκουτο γάλακτος ή πορτοκαλάδας, δίνει προστασία για άλλον ένα μήνα. (Τα μπουκάλια και τα κουτιά είναι για ακραίους φανατικούς που θέλουν 100% επιτυχία. Η μαμά φύση δουλεύει και με μικρότερα ποσοστά.
Η ρίζα από κάτω (αν σκάψετε) είναι ήδη 10-20 εκατοστά. Το φυτό θέλει βοήθεια (π.χ. από ζιζάνια) τον πρώτο χρόνο. Τον δεύτερο έχει θυμηθεί τις άγριες και μαγικές καταβολές του (αλλά πάντα προτιμά νερό το καλοκαίρι). Σε 5-10 χρόνια, εάν δεν έχετε κατσίκια ή άλλες καταστροφές, το δέντρο θα είναι 1,5-2 μέτρα ανάλογα με το χώμα και κυρίως με τα καλοκαιρινά ποτίσματα. Στα 8-9 χρόνια το δέντρο σας θα παράγει βελανίδια. Σε 100 χρόνια θα είναι μεγάλο δέντρο, σε 300 χρόνια πελώριο, και εσείς θα έχετε αποκτήσει λίγη αιωνιότητα.
μην το κάνεις τοσο δύσκολο. Βάλε τα βελανίδια απυθείας στο χώμα σε 1-2 πόντους βάθος και την άνοιξη θα φυτρώσουν (να θυμάσαι που είναι)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρωμαι όταν διαβάζω τέτοια .Επειδή μ αρέσουν οι καινοτομίες παρακαλώ διαβάστε το παρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΑΣΙΝΙΣΟΥΝ
Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα
μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση
των βουνών και λόφων της χώρας.
Σβόλοι από σπόρους για το πρασίνισμα της υπαίθρου
Τι εννοούμε όμως λέγοντας σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων
με στρώμα από αργιλόχωμα και σε τι εξυπηρετεί μια τέτοια
τεχνική; Στο ερώτημα αυτό ο κ. Μανίκης μας είπε: « Η κάλυψη
με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους ώστε να μη φαγωθούν
από πουλιά και τρωκτικά, ενώ η επιλογή της εποχής σποράς μέσα
στην περίοδο των βροχών εξασφαλίζει στους σπόρους τις καλύτερες
συνθήκες για να βλαστήσουν.
Γενικά είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σπόροι από δασικά δέντρα,
οπωροφόρα, φυτά χλωρής λίπανσης, λαχανικά και δημητριακά.
Ειδικότερα σε περιπτώσεις, που η σπορά γίνεται σε πολύ άγονες και
ερημικές περιοχές προκειμένου να δημιουργηθούν σταθεροί ελαφροί
και σκληροί σβόλοι μπορεί να προστεθεί αφαλατωμένο νερό και
κόλλα ή συνθετικές ρητίνες. Τέλος, γόνιμο χώμα δάσους
(εμπλουτισμός σε μικροοργανισμούς ) και σβησμένη άσβεστος δίνει
στα φυτά καλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης σε πολύ φτωχά εδάφη.
Ένα χρόνο μετά την σπορά, μερικά από τα φυτά θα έχουν επιζήσει
δίνοντας μια ένδειξη για το τι ταιριάζει στη συγκεκριμένη γη και κλίμα.
Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μεγάλων εκτάσεων, η σπορά μπορεί
να γίνει και με αεροπλάνα.
Μεγάλη ποικιλία σπόρων για καλύτερο αποτέλεσμα
Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να εξασφαλίσουμε
ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Αν έστω
και για μικρό χρονικό διάστημα καλυφθεί η επιφάνεια της γης με
βλάστηση, θα επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας. Ας μην ξεχνάμε
άλλωστε ότι ο ρόλος των φυτών – πιλότων είναι να βοηθήσουν στη
δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν.
Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο σπέρνουμε ποικιλία φυτών και
μικροοργανισμών είναι για να αφυπνίσουμε την κοιμώμενη ουσιαστικά γη.
Η γη δεν επανέρχεται στη ζωή με το φύτεμα μόνο ωφέλιμων φυτών σε μια
άγονη και γυμνή γη. Τα φυτά δεν αναπτύσσονται απομονωμένα. Για να
αναπτυχθούν για παράδειγμα δένδρα και να φτάσουν σε ένα μεγάλο ύψος
χρειάζεται αρκετό έδαφος για το αντίστοιχο ριζικό σύστημα. Ακόμη
απαιτούνται χαμηλότερα δέντρα για να προστατεύσουν τη βάση των
ψηλότερων, ενώ αναγκαία είναι επίσης η παρουσία κάτω από αυτά
θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών.
Ένα μεγάλο δέντρο είναι η αποκρυστάλλωση της συνεργασίας πολυάριθμων
έμβιων. Όταν δημιουργηθεί ένα μεγάλο δάσος με ψηλή πυκνότητα
βλάστησης τότε θα αρχίσει να πέφτει και η βροχή. Σύννεφα θα σχηματιστούν
πάνω από το βουνό και θα υψωθούν πάνω από τις κοιλάδες. Οι πρωταρχικοί
παράγοντες στο δάσος δεν είναι μόνο τα ψηλά δέντρα. Οι φτέρες, τα βρύα,
τα πεσμένα φύλλα, όλα παίζουν το ρόλο τους».
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραπέμψουμε στον Fukuoka: « Αντί να
προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε νερό και να προκαλέσουμε βροχή
χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γνώση, θα έπρεπε να πάψουμε να
αγνοούμε το νου της φύσης. Τότε η γη θα καλυφθεί με φυσικό τρόπο με
πλούσια πράσινη βλάστηση. Ο νους της φύσης είναι ο πυρήνας ή η καρδιά
της φύσης. Αν δε γνωρίσουμε την καρδιά της φύσης, τη θεμελιώδη πηγή της
δημιουργίας του σύμπαντος, τότε όσο κι αν παρατηρούμε την εξωτερική
άποψη της φύσης, θα είναι αδύνατο στη φύση να αναλάβει».
« Για να πετύχει μια παρόμοια προσπάθεια και να καλυφθούν με πράσινο
μανδύα τα βουνά και οι λόφοι της χώρας μας πρέπει να βοηθήσουμε όλοι.
Πάνω απ’ όλα είναι οι γεωργοί εκείνοι που πρέπει να αποτελέσουν την
εμπροσθοφυλακή σε αυτή την προσπάθεια. Αυτοί που μπορούν να δουν
πόσο πολύτιμο είναι το νερό. Αυτοί που πιστεύουν ότι τα φράγματα και οι
γεωτρήσεις δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα του νερού γνωρίζουν ότι
παρόμοιες προσπάθειες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βάζουν το κάρο
μπροστά από το άλογο».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Fukuoka: « πρέπει να βλέπουμε πάντοτε
το όλον. Αν αρκούμαστε να παρατηρούμε μόνο το χωράφι μας αδιαφορώντας
για το υπόλοιπο περιβάλλον θα αποτύχουμε. Η γεωργία ξεκινά από την
προστασία του δάσους, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για να
αποτρέψουμε τη διάβρωση των εδαφών, για να ξαναφέρουμε πίσω τις βροχές».
Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες
αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν.
Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα. Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ευαισθητοποίηση της πολιτείας αλλά και των ίδιων των πολιτών, καθώς ο καθένας μπορεί να γίνει συλλέκτης και σπορέας σπόρων.
Μια καλή σκέψη είναι η δημιουργία ενός φορέα που θα συγκεντρώνει τους σπόρους οι οποίοι θα στέλνονται από ερασιτέχνες συλλέκτες, βοτανολόγους, μελισσοκόμους, φυσιολάτρες, νοικοκυρές και γενικά από όλους όσους καταναλώνουν φρούτα και μπορούν να συγκεντρώσουν σπόρους από κάθε είδος. Μια τέτοια τράπεζα σπόρων θα μπορεί να τροφοδοτεί, ανά πάσα στιγμή, τις όποιες προσπάθειες αναβλάστησης στη χώρα μας.
Παράλληλα φυσιολατρικοί όμιλοι και ορειβατικοί σύλλογοι μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλία ώστε να διδαχτούν τα μέλη τους τον τρόπο παρασκευής των σβόλων σε καλάθια από μπαμπού, με τη χρησιμοποίηση αργιλοχώματος και νερού.
Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη προτεραιότητα. Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη
...Μήπως θαπρεπε να ξεκινήσουμε μια συλλογική προσπάθεια δενδροφύτευσης?
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω...Τρόποι υπάρχουν πολλοί.
Οποιος θέλει να ακολουθήσει ας αφήσει μήνυμα.
Εγώ πάντως θα συνεχίσω να το κάνω μόνος.
pathfinder μαζί σου. Υπάρχει νομίζω ακόμα κάποιος σύλλογος; Το δύσκολο είναι το νερό. Π.χ. τα βελανίδια που φύτεψα, έχουν πιεί δυό βροχές. Το 80% έχει «σκάσει». Είχα ήδη απλώσει λάστιχα, και ήδη τα έχω ποτίσει δύο φορές τώρα που ζέστανε απότομα ο καιρός. Θέλει λόξα... Ίσως τα σχολεία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν πρόγραμμα φυτεύματος σπόρων σε γλάστρες (κυπαρίσσια, πεύκα, ρομπίνιες ψευδοακακίες, βελανιδιές πουρνάρια). Δεν ξέρω τι επαφές έχεις, ξέρω ενα δύο άτομα στα κάτω μέρη και φτηνές μάυρες γλάστρες βρίσκω στην Αθηνα αν υπάρξει ενδιαφέρον. Ενα χρόνο φροντίδας από παιδιά και έχεις φυτά 5-20 εκατοστών. Μετά πρέπει να βρείς περιοχή προστατευμένη από την μάστιγα των αγριοκάτσικων. Πολύ ενδιαφέρον και παιδαγωγικά και για ευαισθητοποίηση του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω οτι χρειάζονται και ιδιαίτερο πότισμα. Ολα αυτά τα δένδρα που βγήκαν εκεί δεν τα πότισε κανένας. Απλά ο σπόρος έπεσε σε κατάλληλο χώρο. Εμείς αυτό που μπορούμε είναι να "μπήξουμε" σε αφράτο χώμα πάρα πολλούς ακόμα εκεί στην γύρω περιοχή ωστε στατιστικά να βλαστήσουν όσο περισσότεροι μπορέσουν. Η φύση ξέρει τη δουλειά της. Εμείς απλώς θα τη βοηθήσουμε να "συλλάβει".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασε το παραπάνω άρθρο με τους βόλους . Πάντα υπάρχει τρόπος και απο λόξα μπόλικη .
Υπομονή μέχρι το φθινόπωρο και μέχρι τότε μπορούμε να σχεδιάσουμε πράγματα.