Η Αμφιτρίτη, από τα Κιόνια, ήταν κόρη της Τηθύος και του Ωκεανού. Την παντρεύτηκε ο Ποσειδώνας, λίγο με το ζόρι. Η ποιητική εκδοχή λέει ότι η Αμφιτρίτη, η Θέτις και η Νηρηίς είναι τρείς υποστάσεις της μεγάλης Θεάς του Φεγγαριού.
Η Αμφιτρίτη λατρευόταν στην Τήνο περίπου από τον 4ο π.Χ. μέχρι τον 3ο αιώνα μ.Χ. και η καημένη είναι ξεχασμένη στα χόρτα και στο μικρό Μουσείο, αλλά πιο πέρα…, από την μία μεριά, δυτικά είναι η Μητέρα των Ουρανών και ανατολικά η Ευαγγελίστρια. Και κάθε χωριό έχει τουλάχιστον μια Παναγιά.
Ένας ταξιδεμένος φίλος μου, παρατήρησε ότι η λατρεία της Παναγίας είναι η εντονότερη και πιο αυθόρμητη στον χώρο της Μεσογείου. Μου είπε, ο αιρετικός, ότι αυτό είναι συνέχιση της λατρείας της Μεγάλης Θεάς που ήταν επίσης έντονη στην Μεσόγειο, αλλά «καπελώθηκε» από τους Δίες και τους Ποσειδώνες των Ινδοευρωπαίων. Παρατήρησε επίσης ότι στους μύθους, τα φίδια ήταν ιερά ζώα της Θεάς που με τον ένα ή άλλο τρόπο αποκαθηλώθηκαν και δυσφημίστηκαν, έμειναν μόνο με την Αθηνά και την Πυθία, αλλά ξεγλίστρησαν μέχρι και σήμερα σε κάτι ιατρικά σηματάκια, στην Παναγία την Φιδούσα στην Κεφαλονιά, (και σε αυτό το blog).
Οι καθολικοί λατρεύουν την Παναγία στο Βρυσί από τα μέσα του 17ου αιώνα (1650+/-) και η εικόνα είναι ίσως βυζαντινή, του 1450. Οι ορθόδοξοι την Παναγία στην Χώρα από το 1823 περίπου και, λένε, η εικόνα γράφει Ave Maria (κάτω από τα κοσμήματα, αλλά δεν το έχω δει). Και οι δύο εικόνες βρέθηκαν κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Λεπτομέρειες άλλες δεν ξέρω. Να πάτε στο Βρυσί, κάτω από την διασταύρωση της Αγίας Μαρίνας και στην Μεγαλόχαρη, στη Χώρα, να προσκυνήσετε, να ενημερωθείτε και να διαμορφώσετε άποψη. Τόσοι προσκυνητές κάτι θα ξέρουν.
Όσοι από εσάς είστε κρυπτο-λάτρεις της Μεγάλης Θεάς, μείνετε ήσυχοι, η λατρεία συνεχίζεται στην Τήνο. Η Μεγάλη Θεά ή Μητέρα Θεά, στις πολλές μορφές της, έχει αυξανόμενη απήχηση, στην Δύση. Όσο για μένα, σας έβαλα την εκδοχή που με αφορά περισσότερο, στην φωτογραφία.
Θερμά παρακαλώ, μην με κατηγορήσετε ως βλάσφημο ή αιρετικό. Τις ιδέες αυτές τις είδα στην Μυθολογία του Τσιφόρου (εκδόσεις Ερμής) και στον Robert Graves (Ελληνική Μύθοι , εκδόσεις Κάκτος). Ο πρώτος δήλωνε ευθυμογράφος και ο δεύτερος ποιητής, άρα ούτε γάτα ούτε ζημιά.
καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας γνωστός μου, μου είπε ότι τη δεκαετία του 70 είχε εκδοθεί κάποιο βιβλίο στη Γαλλία, με θέμα την Τήνο κατά την αρχαιότητα και τους θεούς που λατρεύονταν στο νησί. Μάλιστα κάνει αναφορές για Ιερό του Ποσειδώνα στην Κώμη και Ιερό της Δήμητρας στο Κάτω κλείσμα τα στοιχεία του βιβλίου είναι: ROLAND ETIENNE: TENOS ET CYCLADES ( 2 τόμοι ) γνωρίζει κάποιος οτιδήποτε σχετικά με αυτό το βιβλίο; Το έχει διαβάσει; είχε μεταφραστεί ποτέ στα Ελληνικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.jstor.org/pss/639415
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πληθώρα άλλων, Ο κύριος έχει γράψει πολλά. www.google.com, "roland etienne". Θα ξαναπάω για πρωινό καφέ στην καρδιανή (αν και δεν έχω δει τέτοιο βιβλίο στον παπα-Αντώνη). Ο παπα-Μάρκος έχει επίσης αρχείο. Αυτές τις μέρες έχουν δουλειά. Μετά το Πάσχα.
Η Περιοχή Αγιάς, Ρέντια, Πάρλα, Κάτω Κλείσμα μέχρι Παλιοκκλησιά στο Λιμοκό είναι γεμάτη υποψίες, πήλινα σε τομές δρόμων, περίεργες πέτρες. Τρεις ή 4 αρχαιολογικοί χώροι είναι σε κάποιο ΠΔ στα Πυργιά, Σαμάντλα, Κόρης Πύργος. Παλιοκκλησιά. Εχει και άλλους. Ο παπα-Αντώνης έχει γράψει «αρχαιολογικές διαδρομές στα Κάτω Μέρη». Θα το τυπώσουμε σαν μέρος οδοιπορικου στα Κάτω Μέρη (αλλά θέλει editing...)
Ο Αλέκος Φλωράκης έχει δημοσιεύσει για μάρμαρα, μερικά αρχαία, σέ δεύτερη χρήση σε ερείπιο παλαιοχριστιανικής εκκλησίας πέρα από την Αγία Αναστασιά. ιδιωτική συλλογή, αρμοδίως δηλωμένη.
Η Τήνος, Τηθύ είναι βόρεια του Κάστρου, απλώς δεν την έχουν οι χάρτες. Το πιο πυκνο δίκτυο μονοπατιών, πηγές, ίχνη προσχισματικών εκκλησιών, υποψίες οψιδιανών, πήλινα λυχνάρια που έπαιζαν τα παιδιά στο χωριό, τοπωνύμια, μέρη «ταμπού» με γελούδες...
Η κίνηση στο Αιγαίο ήταν παλιά από Μικρά Ασία σε Κολυμπήθρα («αποθήκες», «παλιός άγιος Φύλακτος», Αγιά, Σταυρός. Τα μονοπάτια μιλάνε. Για αυτό καίγομαι για αποτύπωση πριν χαθούν.
Τώρα τι τα γράφω αυτά; τι θα λέμε στις αναρτήσεις;...