Από εδώ πάνω ή Τήνος είναι ίδια και απαράλλακτη με το πώς ήταν το 1960. Ίσως πιο πολλά σπίτια και πιο πολλοί αμαξωτοί δρόμοι. Αυτός που πάει στον Φαλατάδο και την Στενή είναι στο παλιό μονοπάτι. Παραδόξως τα χωράφια δεν μοιάζουν παρατημένα και τα ανθρώπινα έργα χάνονται στην εναλλαγή των χρωμάτων, το χρυσό, το πράσινο και το πράσινο-γκρι.
Η Χώρα έχει αρχίσει και εξαπλώνεται με πιο φανερή την δόμηση προς τα ανατολικά. Ο Νίκος Λύτρας μας άφησε μια εικόνα της περιοχής πριν την πρόσφατη ευμάρεια, την ανήρτησα εδώ, λίγο πριν το Πάσχα. Τα Κάτω Μέρη, από την άλλη μεριά, κρατούν την αίσθηση του Ταπεινού Παράδεισου. Το νταμάρι πάνω από την Αγία Μαρίνα φαίνεται για τα καλά.
Μια βόλτα κάτω, στον δόμο, κοντά στο αρχαίο ή μεσαιωνικό ξινάρι, δίπλα στον περίεργο τοίχο, που μάλλον δεν έφραζε περιβόλι, δίνει μια ιδέα αλλαγής τρόπου ζωής. Πρωί-πρωί πέρασαν τρία φορτηγάκια με αλλοδαπούς εργάτες από πίσω, δύο με ξύλα οικοδομής, ένα που έμοιαζε αγροτικό και ένας μοναχικό αγρότης από το μονοπάτι.
Έστω και ερειπωμένο, το Κάστρο είναι επιβλητικός χώρος.
Η Χώρα έχει αρχίσει και εξαπλώνεται με πιο φανερή την δόμηση προς τα ανατολικά. Ο Νίκος Λύτρας μας άφησε μια εικόνα της περιοχής πριν την πρόσφατη ευμάρεια, την ανήρτησα εδώ, λίγο πριν το Πάσχα. Τα Κάτω Μέρη, από την άλλη μεριά, κρατούν την αίσθηση του Ταπεινού Παράδεισου. Το νταμάρι πάνω από την Αγία Μαρίνα φαίνεται για τα καλά.
Μια βόλτα κάτω, στον δόμο, κοντά στο αρχαίο ή μεσαιωνικό ξινάρι, δίπλα στον περίεργο τοίχο, που μάλλον δεν έφραζε περιβόλι, δίνει μια ιδέα αλλαγής τρόπου ζωής. Πρωί-πρωί πέρασαν τρία φορτηγάκια με αλλοδαπούς εργάτες από πίσω, δύο με ξύλα οικοδομής, ένα που έμοιαζε αγροτικό και ένας μοναχικό αγρότης από το μονοπάτι.
Έστω και ερειπωμένο, το Κάστρο είναι επιβλητικός χώρος.
όφι, τι έκανες; κοιμήθηκες στον βράχο;
ΑπάντησηΔιαγραφήαμφιβάλεις φιδι ότι όπως πάει σε 5-10 χρόνια αλβανοι θα μένουν στα χωρια - με εξαίρεση 5-6 «τουριστικά»
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικα ειναι τελεια εκει. ηρεμεις και νιωθεις δεος και ριγος. φιδι για πηγαινε σε παρακαλω απο την παραλια του αι γιαννη στο πορτο. εκει θα δεις τον παραδεισο επι γης. μπαζα πετρες κλαδια σκουπιδια και ολα αυτα μεσα στην παραλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήπανωμερίτη, αδερφέ μου, έχω μάθει ότι όσο πιο μακρια από την θάλασσα, τοσο καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν τα χωριά σου. Όπου βλέπω με εμπνέουν, και τα χωριά και οι άνθρωποι και τα χωράφια.
Στις παραλίες που λές είχα πάει τελευταία φορά το 1989... Τότε φύτρωνα κρίνοι της θάλασσας στην άμμο, αυτοί οι άσπροι με το τρομερό άρωμα τον Αυγουστο.
Μην φοβάσαι, δεν ξερίζωσα κανέναν, πήρα τα μαύρα σπόρια τον Οκτώβριο, τα φύτεψα και γέμισα δυο στρέμματα στην Κολυμπήθρα. Μετά μεγάλωσαν οι φοίνικες και έπνιξαν πολλους από τους κρίνους, πολλοί όμως ζουν ακόμα.