Λιμάνι 7

Σήμερα που κατέβηκα για ψώνια συνειδητοποίησα ότι μερικοί φίλοι μου στην πόλη έχουν παρακολουθήσει τα αστειάκια μου με το λιμάνι και έχουν άποψη.

Δήμαρχε, ένας δύο σοβαροί αναφέρουν ότι, εν μέρει, κληρονόμησες το πρόβλημα. Οι σοβαροί θεωρούν ότι έχει γίνει λίγο πατάτα με τον μόλο, αλλά ό,τι έγινε, έγινε, σκέψου αν υπάρχει «βέλτιστος δρόμος» στο λιμενολογικό… Δεν μπορώ να έχω άποψη.

Αρέσει πολύ η ιδέα το λιμάνι να είναι όμορφο, ρομαντικό, για περίπατο, όπως στην Σύρο (δεν είχαν πάει Βενετία ή …Χανιά οι συνομιλητές μου). Ένας είπε για βόλτα με τα παιδιά, άλλος για χέρι-χέρι με το κορίτσι του. Δεν θεωρούν την τωρινή πεζοδρόμηση «ρομαντική» και, συγνώμη, η αισθητική της μου θυμίζει Βαλκάνια. Προτιμούν την πεζοδρόμηση από την μη πεζοδρόμηση.

Ένας είπε ότι δεν γίνεται με ντόπιους αρχιτέκτονες ή μηχανικούς γιατί θα σε πρήζουν να δίνεις από ένα μικρό κομμάτι στο καθένα, με αποτέλεσμα να έχεις πολλά άσχημα ντουβάρια αντιστήριξης.

Κανείς από όσους μίλησα δεν θέλει parking στον χώρο που γκρινιάζουν τα παιδιά. Δεν θα σου πω τι θέλουν γιατί εγώ διαφωνώ. Σου είπα τι φαντάζομαι. (Θα τα ξανακούσω τώρα, με αποπήραν προχτές βράδυ που δεν απέρριψα το μπάζωμα).

Δήμαρχε, με έπαιρναν από το χέρι, και μου έλεγαν «εδώ ήταν το βενετσιάνικο αυτό, και εκεί εκείνο, και σε τούτον τον δρόμο ήταν χώρος για γαλέρες». Οι δημότες σου μιλούν για το παρελθόν με υπερηφάνεια.

Μερικοί είπαν ότι ντρέπονται να μιλήσουν ελεύθερα και ένας, που σε συμπαθεί, μου είπε ότι ίσως και εσύ να πρέπει να ανοιχτείς. Καμία κακία.

Κουφάθηκα που μου είπαν ότι το Ύψιστο Κλιμάκιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με διαβάζει. Κολακεύομαι, αλλά δεν αξίζω τέτοια προσοχή. Αν ενδιαφέρει, και ο τελευταίος μαγαζάτορας έχει Δημοκρατική άποψη για την διάρθρωση της Αυτοδιοίκησης, αλλά Παρασκευή βράδυ, ποιος δεν βαριέται.