«Η ειρήνη θέλει δύναμη να την αντέξεις» είπε
και στροφή γύρω του κάνοντας μ' ανοιχτές παλάμες έσπειρε
φλόμους κρόκους καμπανούλες
όλων των ειδών της γης τ' αστέρια
τρυπημένα στο ένα φύλλο τους για σημείο καταγωγής
και υπεροχή και δύναμη
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!
και στροφή γύρω του κάνοντας μ' ανοιχτές παλάμες έσπειρε
φλόμους κρόκους καμπανούλες
όλων των ειδών της γης τ' αστέρια
τρυπημένα στο ένα φύλλο τους για σημείο καταγωγής
και υπεροχή και δύναμη
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!
Οδυσσέας Ελύτης, Αξιον Εστί, Γένεσις, Ικαρος Εκδοτική Εταιρία
Τις νεφέλες αφήνοντας
ΑπάντησηΔιαγραφήπίσω τους
Ταξιδεύουν των βράχων
τ' αγάλματα
μονοπάτι Κουμάρος-Βώλαξ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι μας μένει από το εργοτάξιο των διεφθαρμένων ηλιθίων είναι: "Αυτός ο κόσμος ο μικρότερος, ο μέγας..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς χαρούμε και ας παλέψουμε γι΄αυτόν...
ή τουλάχιστον ας γεμίσουμε τα μάτια μας και τον νου μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει το σχόλιο σου (και το ψευδώνυμό σου) σε βλέπω να αναρτάσαι... Τι εικόνα πάει με τον κόσμο τον μικρότερο; (μην μου πεις φωτογραφία ατόμου ή ατόμων, κάτι απρόσωπο).
Ίσως αυτές οι γυάλινες μπάλες με το χιόνι... Ίσως μια μικρή γη χαμένη στο άπειρο του διαστήματος... Ίσως ένα γραμμάριο χώμα,μια σταγόνα και ένας σπόρος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το βήμα έκφρασης.
το έκανα λίγο πιο σαρκαστικό, το τι θα μείνει από το εργοτάξιο των διεφθαρμένων ηλιθιων...
ΑπάντησηΔιαγραφή