Πριν από χρόνια, ήμουν πολύ μακριά από εδώ. Τότε δεν υπήρχε διαδίκτυο, ούτε PC, ούτε κινητά. Υπήρχε αλληλογραφία, ταχυδρομείο, με επτά μέρες μεταξύ αποστολής και λήψης. Θυμάμαι πόσο σημαντικό ήταν για μένα να μου στείλουν καμιά φωτογραφία από το νησί. Η έλλειψη εικόνας σε ανάγκαζε να φαντάζεσαι, ίσως να διαβάζεις ποιήματα και να βλέπεις τις κρυμμένες έννοιες.Αυτοί που είναι έξω αισθάνονται πιο Έλληνες. Ξέρω ότι 3-4 είστε έξω, γιατί βλέπω ξένα servers μέσα από τα οποία με επισκέπτεστε. Με τιμάτε, και να ξέρετε ότι καμιά φορά όταν είναι αργά ή βαριέμαι να ασχοληθώ με το blog εσείς οι 3-4 είστε το κίνητρο.
Αν θέλετε να δείτε κάποια εικόνα, αν μπορώ, θα σας την αναρτήσω. Μην ανησυχείτε, βλέπω servers, δεν βλέπω εσάς, δεν χάνετε την ανωνυμία σας.
Στο γεφυράκι του διπλανού χωριού είδα τον Γιώργο. Δίπλα του η Τζίλντα. Κάποιος άλλος μου είπε, με χαμόγελο, να αναφέρω την Τζίλντα ως «Μπαλταζερίνα». Δεν κατάλαβα, αλλά μου είπε «θα καταλάβει αυτή».
Να είστε καλά εκεί που είστε, να προσέχετε, και να μην μας ξεχνάτε.
Τους χαιρετισμούς μας από τη συννεφιασμένη Β. Ευρώπη. Ευχαριστούμε για όλες τις ηλιόλουστες εικόνες που μας ταξιδεύουν νοερά πίσω στον τόπο μας και κοντά στους ανθρώπους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Η «Μπαλταζαρίνα» κυρία όπως πάντα!!)