Απορώ γιατί μπορούσαν οι προηγούμενες γενιές να φτιάχνουν έργα τέχνης, σχήματα που τα βλέπεις και απορείς πως μπορεί να υπάρχει τόση σοφία σε παντελή έλλειψη ευθειών, και οι απόγονοί τους να κατασκευάζουν κτίσματα που να σε προτρέπουν να φύγεις και να πας κάπου αλλού.
Καταλήγω ότι φταίνε οι εύκολες μεταλλικές σκαλωσιές, τα αλφάδια και η απώλεια του ανθρώπινου μεγέθους που επιβάλει η οικοδομική ξυλεία.
Η φωτογραφία είναι από την έκθεση της Ευγενίας Κουμαντάρου, "Ταπεινός Παράδεισος", στα Λουτρά.
Ωραίες οι καμάρες, βλέπω και το μπετό στο πάτωμα, ο μάστορας δεν μπορούσε να το ισιώσει και το άφησε γκρο για να βάλει πλακάκια
ΑπάντησηΔιαγραφή