Κάποτε...
Κάποτε περπα-τούσες στα μονοπάτια της ενδοχώρας. Περνούσες από λαγκάδια και παρα-γκεριές. Κρατούσες και ένα καλάμι γιατί υποτίθεται έδιωχνε τα φίδια. Συναντούσες ανθρώπους που ήταν στα χωράφια τους ή στις αγροικίες τους. Ο κώδικας συμπεριφοράς στην ερημιά ήταν να χαιρετήσεις, να καθίσεις να πιεις νερό και ένα ρακί για το δρόμο. Δεν υπήρχαν αλαζόνες και επήλυδες. Μόνο αυτάρκεις, περήφανοι, λεπτοί και λιγομίλητοι άνθρωποι.
Ναι.Σωστά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά τ αγκιά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνια
Σαν το "σεμνά και ταπεινά" της Κυβέρνησης
ΑπάντησηΔιαγραφή