Το τέλος της μεταπολεμικής Ελλάδας... Μου κόλλησε τώρα.
Είναι το τέλος της μεταπολεμικής Ελλάδας, ή είναι η ενηλικίωσή μου; Στον κάβο απέναντι κάποτε ψάρευα μελανούρια με ψαροτούφεκο και ζαργάνες με συρτή, τέτοια ώρα θα ήταν. Η Σχοινούσα τότε ήταν σαν το νησί που ξέχασε ο Θεός (αν και το ομώνυμο βιβλίο αναφερόταν στην Σύμη, γενέτειρα του Βασίλη Μοσκόβη, που είχα κάποτε δάσκαλο νέων ελληνικών...
Μου έχει μπει η περιέργεια να μάθω "τι σκέφτονται οι 18άρηδες και οι 20άρηδες σήμερα;" Καταλαβαίνουν ότι μπαίνουμε σε ύφεση από την οποία μπορεί να βγούμε λίγο διαφορετικοί; Καταλαβαίνουν ότι η νεοελληνική εκδοχή της Ενωμένης Ευρώπης είναι σαν το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας; Όλα πουλημένα ή ξεπουλημένα, ή εκχωρημένα σε ξένους, από ανίκανους αυτοκράτορες και αρχιτρικλίνους...
Η μυρουδιά της θάλασσας, το πρωί του Δεκεμβρίου, με θέα την Αγριλού, είναι δικιά μου.
Είναι το τέλος της μεταπολεμικής Ελλάδας, ή είναι η ενηλικίωσή μου; Στον κάβο απέναντι κάποτε ψάρευα μελανούρια με ψαροτούφεκο και ζαργάνες με συρτή, τέτοια ώρα θα ήταν. Η Σχοινούσα τότε ήταν σαν το νησί που ξέχασε ο Θεός (αν και το ομώνυμο βιβλίο αναφερόταν στην Σύμη, γενέτειρα του Βασίλη Μοσκόβη, που είχα κάποτε δάσκαλο νέων ελληνικών...
Μου έχει μπει η περιέργεια να μάθω "τι σκέφτονται οι 18άρηδες και οι 20άρηδες σήμερα;" Καταλαβαίνουν ότι μπαίνουμε σε ύφεση από την οποία μπορεί να βγούμε λίγο διαφορετικοί; Καταλαβαίνουν ότι η νεοελληνική εκδοχή της Ενωμένης Ευρώπης είναι σαν το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας; Όλα πουλημένα ή ξεπουλημένα, ή εκχωρημένα σε ξένους, από ανίκανους αυτοκράτορες και αρχιτρικλίνους...
Η μυρουδιά της θάλασσας, το πρωί του Δεκεμβρίου, με θέα την Αγριλού, είναι δικιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου