Status quo ante

Ξαναγυρίζουμε στο status quo ante. Θα ξαναβρεί τους προπολεμικούς ρυθμούς της η πόλη. Σήμερα, αύριο, μετά την βροχή ή μετά τις «γιορτές». Οι γιορτές φέτος θα είναι αλλιώτικες αφού όλοι ξέρουμε ότι «κάτι γίνεται».

Δεν πιστεύω ότι «ξένος δάκτυλος» είναι πίσω από όλα αυτά, ούτε τα έκαναν οι οικοπεδοφάγοι ή οι έμποροι ναρκωτικών, ή η εσωτερική αντιπολίτευση ή η εξωτερική αντιπολίτευση. Φυσικά, όλοι, ξένοι και εγχώριοι, από την πρώτη στιγμή αξιολογούν τι χάνουν, και τι κερδίζουν, από ό,τι έγινε.

Πιστεύω ότι η πιο σημαντική αιτία για το ό,τι έγινε είναι η γενική (ελληνική και διεθνής) οικονομική ανασφάλεια, με τέσσερα χρόνια προκλητικής κακοδιαχείρισης με στοιχεία ανικανότητας, ενδείξεις φαυλότητας, και προκλητική εμμονή στο «επικοινωνιακό». Ποιο επικοινωνιακό; όταν από δική μου ανοησία, δεν μπορώ να ξεχρεώσω τις κάρτες μου ή το σπίτι μου, τι να μου «επικοινωνήσετε»;

Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι. Η «Ευρωπαϊκή» πολιτική θα ταλαντεύεται μεταξύ Αγγλικού και Γερμανικού άξονα. Εμείς είμαστε σαφώς στον δεύτερο, που υπαγορεύεται, μην έχετε ψευδαισθήσεις, από τα συμφέροντα της Γερμανίας. Η Γερμανική τοποθέτηση, αν καταλαβαίνω τι λένε οι εφημερίδες, συνεπάγεται δημοσιονομική συνέπεια, αποφυγή πληθωρισμού και τέτοια, απόλυτα σωστά πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι η Μητρόπολη θα φτωχύνει λίγο, αλλά αργότερα θα είναι σε αξιοπρεπή θέση. Η περιφέρεια της Μητρόπολης, θα φτωχύνει πολύ περισσότερο, και τα άκρα (εμείς) μπορεί και να περιθωριοποιηθούμε. Όπως και παλιότερα, με τους Gastarbeiter.

Το τοπίο της φωτογραφίας λέει ότι έχουμε πολλά αγκάθια. Και λειψυδρία έχουμε, αλλά αυτό που φαίνεται είναι αγκάθια...