Η Χώρα είχε καΐκια. Καΐκια στο νερό, κακία στην ξηρά, ψαροκάϊκα, ψυχαγωγικά, μεγάλα, μικρά. Μερικά ήταν έργα τέχνης να τα χαζεύεις. Καλή η ΕΕ και η πρόοδος αλλά προτιμώ τα τρεχαντήρια από τα καινούργια, αν και ξέρω ότι όσο όμορφα ήταν τόσο δύσκολα ήταν σε συντήρηση.
Το χειμώνα δεν έβλεπες κόσμο στα καφενεία, αλλά το καλοκαίρι… Πηγαδάκια με συζήτηση για κάθε γούστο. Ο παλιός δρόμος της Παναγίας ήταν μία ευχαρίστηση να τον ανέβεις αφού τουλάχιστον είχε χρώμα, Τηνιακούς, που έμοιαζαν Τηνιακοί, ακουγόταν σαν Τηνιακοί. Τα μαγαζιά είχαν περισσότερο χάζι, μείγμα για προσκυνητές και τουρίστες μαζί, χωρίς την Μυκονιάτικη υπερβολή, και, φυσικά χωρίς σχεδόν αποκλειστικά Κινεζο-Κορεάτικα προϊόντα. Και δεν ξέρω αν είναι η μνήμη, μου, αλλά οι λουκουμάδες μύριζαν πιο έντονα, και οι λαδομπογιές είχαν πιο γνήσιο χρώμα.
Ξέρω, δεν γυρνάει πίσω το ημερολόγιο.
Το χειμώνα δεν έβλεπες κόσμο στα καφενεία, αλλά το καλοκαίρι… Πηγαδάκια με συζήτηση για κάθε γούστο. Ο παλιός δρόμος της Παναγίας ήταν μία ευχαρίστηση να τον ανέβεις αφού τουλάχιστον είχε χρώμα, Τηνιακούς, που έμοιαζαν Τηνιακοί, ακουγόταν σαν Τηνιακοί. Τα μαγαζιά είχαν περισσότερο χάζι, μείγμα για προσκυνητές και τουρίστες μαζί, χωρίς την Μυκονιάτικη υπερβολή, και, φυσικά χωρίς σχεδόν αποκλειστικά Κινεζο-Κορεάτικα προϊόντα. Και δεν ξέρω αν είναι η μνήμη, μου, αλλά οι λουκουμάδες μύριζαν πιο έντονα, και οι λαδομπογιές είχαν πιο γνήσιο χρώμα.
Ξέρω, δεν γυρνάει πίσω το ημερολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου