Και δυστυχώς, επειδή τα τελευταία 10 χρόνια πηγαίνουμε με αυτοκίνητα, ανοίξαμε δρόμους - ουλές σε όλα τα βουνά.
Παλιά από τη Βωλάξ δεν βλέπαμε ούτε μια λάμπα της ΔΕΗ από άλλα χωριά, και απο δρόμους, μόνο αυτόν που ερχόταν στο χωριό. Μόνο παρθένα τοπία, βράχια και κοράκια. Πουθενά επέμβαση του ανθρώπου.
Τώρα έχουμε ανοίξει πέντε - έξι, έτσι να βρίσκονται.
Συγνώμη για την γκρίνια, υπόσχομαι άλλη φορά πιο χαρούμενα σχόλια.
δεν αγαπάμε το τόπο μας. δέ τον αγαπάμε, δέν εξηγειτε αλλιώς..η μπουλντοζα έχει γίνει ο ιδιοτιπος θεός του νησιου,που χρόνο με το χρόνο δε θα αφήσει τιποτα όρθιο
Η θέα τα λέει όλα. Τι θαυμάσιο έργο τέχνης ο περιστεριώνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά... δεν είναι κι άσχημες οι φωτογραφίες σου.
Ταπεινός παράδεισος?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό θα είναι λοιπόν, που και που να στεκόμαστε και να κοιτάμε ολόγυρά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς όπως εσύ.
Και δυστυχώς, επειδή τα τελευταία 10 χρόνια πηγαίνουμε με αυτοκίνητα, ανοίξαμε δρόμους - ουλές σε όλα τα βουνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιά από τη Βωλάξ δεν βλέπαμε ούτε μια λάμπα της ΔΕΗ από άλλα χωριά, και απο δρόμους, μόνο αυτόν που ερχόταν στο χωριό. Μόνο παρθένα τοπία, βράχια και κοράκια. Πουθενά επέμβαση του ανθρώπου.
Τώρα έχουμε ανοίξει πέντε - έξι, έτσι να βρίσκονται.
Συγνώμη για την γκρίνια, υπόσχομαι άλλη φορά πιο χαρούμενα σχόλια.
Βωλακίτη, δύσκολα συμβιβάζεται κανείς με χαμένες ομορφιές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε νοών...νοείτω, έχει αρχίσει να γίνεται σπάνιο το τοπίο χωρίς τις νεοελληνικέ παρεμβάσεις. πως να το πώ; Επώδυνο;
δεν αγαπάμε το τόπο μας. δέ τον αγαπάμε, δέν εξηγειτε αλλιώς..η μπουλντοζα έχει γίνει ο ιδιοτιπος θεός του νησιου,που χρόνο με το χρόνο δε θα αφήσει τιποτα όρθιο
ΑπάντησηΔιαγραφή