Δεκαπενταύγουστος

Έχω πάρα πολλά χρόνια να βρεθώ Δεκαπενταύγουστο στην Χώρα. Σήμερα βρέθηκα, γιατί αποφάσισα να επιστρέψω στο κλεινόν άστυ. Είπα, να βγάλω φωτογραφίες να σας δείξω πως είναι η πόλη αυτήν την ημέρα. Έλα ντε που βγάζοντας την μηχανή από τον σάκο της πείραξα κάποιο κουμπάκι…. Έτσι, η εικόνα ταιριάζει με το σουρεαλιστικό τοπίο…

Όπως έλεγα και σε έναν φίλο, η ορθοδοξία, η Ελλάδα και η Παναγία κάπως μπλέκονται στην Τήνο τον Δεκαπεντάυγουστο. By design, που θα έλεγαν οι αγγλόφωνες. Στο βάθος το αντιτορπιλικό. Σε ανάμνηση της Έλλης του 1940.

Μου φάνηκε λίγο περίεργη η παρέα στην προκυμαία, αλλά με την μεγέθυνση, έστω και πειραγμένα χρώματα είδα την πομακική εκδοχή της ελληνορωμαϊκής πάλης (ή είναι …τούρκικη;)

Η λαϊκή αγορά άδεια σήμερα, με εξαίρεση δύο φίλους. Αν στενοχωριέμαι που δεν βγήκαν σωστά οι εικόνες είναι γιατί νόμιζα ότι είχα τις τέλειες λιαστές ντομάτες… Δεν πειράζει, το άλλο Σαββατοκύριακο (χωρίς το ethnic, ωστόσο).

Πολλοί Αιθίοπες. Χτες το βράδυ αλάλαζαν, άκουσα, και θύμιζε Λώρενς της Αραβίας.

Η κυρία με το τσιγάρο μάλλον δεν είναι Αιθίοψ, μειονότης Ρομά μου φαίνεται. Η άλλη, με έχει δει που φωτογραφίζω και μάλλον το διασκεδάζει. Στους περισσότερους αρέσει να τους φωτογραφίζουν, με τους Ρομά δεν είμαι πάντα σίγουρος.


Άντε και ένας δικός μας. Αυτός, ο πωλητής με τις λιαστές ντομάτες και εγώ πρέπει να είμαστε οι μόνοι ελληνόφωνες στο λιμάνι εκείνη την ώρα. Τα σώματα ασφαλείας και οι λιμενικοί είχαν αποχωρήσει.

Είμαι ενθουσιασμένος. Η ophioussa αποκτά «συνεργάτη». Θα υπογράφει, ξεχωριστά, σε αυτό το blog και στην ophioussa.com.