Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Κλειστών συστημάτων συνέχεια


Από το 49’ και μετά, προσπαθούμε να ορθοποδήσουμε, οικονομικά, και κουτσά στραβά κάτι φαίνεται να κάναμε. Όμως, το αναποτελεσματικό, και επομένως άδικο φορολογικό σύστημα, η αδυναμία να αποτινάξουμε τον κρατισμό και το κράτος πατερούλη, οι ανώμαλες διοικητικές παρεμβάσεις και η ανελευθερία στην αγορά, οδήγησαν κάθε Έλληνα, έξυπνο, χαζό, πλούσιο, φτωχό, σε πρώτη φάση, να κάνει ότι μπορεί να κάνει τις δραχμές του συνάλλαγμα και, για τους προνομιούχους, να τις στείλει ταξίδι στην Ελβετία. Έτσι κατέρρευσε η Ελλάδα μεταξύ ’65 και ’67.

Η κυβέρνηση του ‘80 νόμισε ότι θα μπορέσει να τα βρει αυτά τα λεφτά και να τα ανακυκλώσει στην οικονομία, στην προσπάθειά του να φτιάξει νέα μεσαία τάξη. Δεν τα κατάφερε, και εκφυλίστηκε στο τέλος εκείνης της δεκαετίας.

Οι κυβερνήσεις του ’90, όσο κι αν δηλώνετε ότι τις αντιπαθείτε, τόσο οι της ΝΔ όσο και του Πασόκ, ήταν οι μόνες που (α) άνοιξαν λίγο την κεφαλαιαγορά, και (β) με την προοπτική ένταξής μας στο ευρώ, απελευθέρωσαν το συνάλλαγμα. Τα λεφτά της Ελβετίας ήρθαν στην Ελλάδα! Αυτά, συν τα λεφτά της ΕΕ, συν ο δανεισμός είναι η ευμάρεια που ζήσαμε τα τελευταία 20 χρόνια.


Όπως εξαντλήθηκαν τα λεφτά από το συνάλλαγμα που βγήκε έξω την δεκαετία του 1960, έτσι θα εξαντληθούν και τα λεφτά από την παραοικονομία. Πολλή από την ευμάρεια των τελευταίων 20 ετών βασίζεται στην κατανάλωση, παγιοποίηση και ανακύκλωση αυτών των χρημάτων. Πολλοί, πιστεύοντας ότι η ροή του πλούτου θα συνεχιζόταν, δανείστηκαν, για να καταναλώσουν χτες, αυτό που θα έπρεπε να περιμένουν ως μεθαύριο.


Φάγαμε πολλά λεφτά που ήταν κρυμμένα στο στρώμα, πουλήσαμε τα ασημικά για να πληρώσουμε την νταντά, και δανειστήκαμε για να πάμε διακοπές.

Ναι, έχω και μήνυμα για τους υποψήφιους: Λιγότερο κράτος, λιγότεροι φόροι, περισσότερη ελευθερία αγοράς, λιγότερη διοικητική παρέμβαση. Είμαι σίγουρος και οι δύο θα κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

5 σχόλια:

  1. Καλά τα λες.
    Ωραίο και το κλειστο σύστημα της φωτό. Αυτάρκες. Eίναι δύσκολο να το διατηρησεις όμως, στο λέω εκ πείρας.
    Δύο οικονομίες, δύο απασχολήσεις, αλληλοτροφοδοτούμενες, ένα πετάρισμα της πεταλούδας είναι αρκετό για να τα συμπαρασύρει όλα.Στην κόψη του ξυραφιού κινείται.
    Δεν κακίζω και τόσο όσους στην Ελλάδα στρέφονται στο δημόσιο τομέα για να βιοποριστούν.
    Η ελεύθερη επιλογή είναι πολύ δύσκολος δρόμος.
    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αλλενάκι, στην Ελλάδα δεν υπάρχει ελεύθερη επιλογή. Το βλέπω. Ξέρω ότι το να αποκλείσεις το Δημόσιο στην πράξη είναι πείνα ή μετανάστευση (και που να πας, τέτοιες εποχές). Κάποια τέτοια εκδοχή θα μας επιβάλει, φοβάμαι, ο Αλμούνια ή ο όποιος Αλμούνια. Είναι απλό και λυπηρό: Οι Έλληνες ζούν 20-30% καλύτερα από ότι "επιτρέπεται". Ιδέα δεν έχω πως θα φτωχύνουμε κατά 20 ή 30%. Για αυτό κοιτάω πίσω... Πρίν το '90 είμαστε φτωχότεροι από όσο σήμερα, και πριν το '70 ακόμα περισσότερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "τα έκανε γκαζόν και τα ταξίδεψε (τα χρήματά του... το δολάριο πράσινο, γκαζόν)" Υπάρχει και σχετικό εργο με τον Κωνσταντάρα και την Μάρω Κοντού σε ρόλο πράκτορα προστασίας νομίσματος. Δεν χριεάζεται να είσαι οικονομολόγος, οι παλιές ελληνικές ταινίες τα έχουν όλα. και το γκαζόν και τα κόκκινα και τα μαυρα βιβλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλημέρα απο ΝΖ, σχόλιο επί του ποστ, δεν έχω να κάνω..
    Καλή βδομάδα να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
    Όσον αφορά την ευμάρεια των δανεικών συμφωνώ απόλυτα.
    Μήπως το 2020 θα λέμε τα ίδια για το πόσο φτωχότεροι είμασταν το 2009, ή θα ερευνούμε την διάσπαση της συνέχειας της ευμάρειας και θα αναλύουμε τι έφταιξε;

    Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι υπάρχει ελεύθερη επιλογή, με τη διαφορά ότι ενέχει πολύ κόπο, θέλει χρόνο και προγραμματισμό, και αλλαγή νοοτροπίας του βολέματος.
    Δεν είναι για τους πολλούς, αλλά για τους πολύ λίγους και θαρραλέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή