Η Τήνος είναι αυτή που είναι, ή αυτή που προβάλλουμε εμείς, ή όποιος ασχολείται με την προβολή της. Το «τι» ακριβώς είναι εξαρτάται από την οπτική γωνία του παρατηρητή. Αποφάσισα να δω την Τήνο σαν ένα «σύστημα». Η ιδέα αυτή μου μπήκε από τότε που διάφοροι καλοπροαίρετοι και μη, άρχισαν να μιλάνε για «αειφορία». Το τι σημαίνει «αειφορία» το έγραψα στις 20 Μαΐου του 2008
(http://ophioussa.blogspot.com/2008/05/1_20.html).
Η κατανόηση της έννοιας του «συστήματος» είναι πάλι κάτι διαφορετικό. Η Τήνος, είναι ένα «σύστημα». Έχει όρια (την θάλασσα γύρω γύρω), έχει μία δομή (οργανωμένες κοινότητες με προκαθορισμένες δραστηριότητες), και είναι σε μία σχετική ισορροπία εσωτερική, αλλά και με τον περιβάλλοντα χώρο (π.χ την Ελλάδα ή τον κόσμο), του οποίου είναι υποσύστημα.
Η Τήνος έχει υπάρξει «κλειστό» ή «απομονωμένο» σύστημα (τα δύο έχουν κάποια διαφορά), και, φυσικά έχει υπάρξει και «ανοιχτό» σύστημα, αν και αυτά είναι ιδεατές ή βραχύβιες καταστάσεις, και, στην πράξη, είναι μάλλον «υβριδικό». Αν δεν υπήρχε πετρέλαιο και ρεύμα, η Τήνος θα προσέγγιζε τον κλειστό, απομονωμένο, περίπου αειφόρο, μεσαιωνικό εαυτό της. Λέω «περίπου» γιατί προϋποθέτει βροχή, ήλιο, και ανθρώπους να δουλεύουν σκληρά.
Ορισμένα συστήματα είναι ή γίνονται, με τον χρόνο, «σταθερά», όταν η εσωτερική οργάνωση βελτιώνεται, ακόμα και αν το σύστημα είναι φαινομενικά κλειστό, ή όταν η οργάνωση έχει καταρρεύσει και το σύστημα επανέρχεται στην πρωτογενή «άγρια» κατάστασή του. Η «σταθερότητα» είναι και λίγο ψευδαίσθηση. Συχνά, με κάποια δωρεάν ή εύκολη παράμετρο, νομίζουμε ότι υπάρχει σταθερότητα, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει προσωρινή ισορροπία, που με το πέταγμα κάποιας πεταλούδας καταρρέει…
Θα ξαναπώ μερικές προφανείς αλήθειες: (1) Το που ζωγραφίζει κανείς το «σύνορο» είναι σημαντικό. (2) Δεν υπάρχουν σταθερά αιειφόρα συστήματα, παρά μόνο η ψευδαίσθησή τους. (3) Και ο γαλαξίας κάπως μας επηρεάζει αλλά τόσο μακρινό σύνορο δεν μπορώ να αντιληφθώ. (4) Το "δωρεάν" συνήθως δεν είναι...
Για αναδρομική ψυχαγωγία, δείτε τα παρακάτω:
Τα επτά βήματα της αειφορίας http://www.antinews.gr/?p=8347
Υπό το φως των κεριών http://www.antinews.gr/?p=5750
Αειφόρα κολοκυθάκια http://ophioussa.blogspot.com/2008/06/blog-post_292.html
(http://ophioussa.blogspot.com/2008/05/1_20.html).
Η κατανόηση της έννοιας του «συστήματος» είναι πάλι κάτι διαφορετικό. Η Τήνος, είναι ένα «σύστημα». Έχει όρια (την θάλασσα γύρω γύρω), έχει μία δομή (οργανωμένες κοινότητες με προκαθορισμένες δραστηριότητες), και είναι σε μία σχετική ισορροπία εσωτερική, αλλά και με τον περιβάλλοντα χώρο (π.χ την Ελλάδα ή τον κόσμο), του οποίου είναι υποσύστημα.
Η Τήνος έχει υπάρξει «κλειστό» ή «απομονωμένο» σύστημα (τα δύο έχουν κάποια διαφορά), και, φυσικά έχει υπάρξει και «ανοιχτό» σύστημα, αν και αυτά είναι ιδεατές ή βραχύβιες καταστάσεις, και, στην πράξη, είναι μάλλον «υβριδικό». Αν δεν υπήρχε πετρέλαιο και ρεύμα, η Τήνος θα προσέγγιζε τον κλειστό, απομονωμένο, περίπου αειφόρο, μεσαιωνικό εαυτό της. Λέω «περίπου» γιατί προϋποθέτει βροχή, ήλιο, και ανθρώπους να δουλεύουν σκληρά.
Ορισμένα συστήματα είναι ή γίνονται, με τον χρόνο, «σταθερά», όταν η εσωτερική οργάνωση βελτιώνεται, ακόμα και αν το σύστημα είναι φαινομενικά κλειστό, ή όταν η οργάνωση έχει καταρρεύσει και το σύστημα επανέρχεται στην πρωτογενή «άγρια» κατάστασή του. Η «σταθερότητα» είναι και λίγο ψευδαίσθηση. Συχνά, με κάποια δωρεάν ή εύκολη παράμετρο, νομίζουμε ότι υπάρχει σταθερότητα, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει προσωρινή ισορροπία, που με το πέταγμα κάποιας πεταλούδας καταρρέει…
Θα ξαναπώ μερικές προφανείς αλήθειες: (1) Το που ζωγραφίζει κανείς το «σύνορο» είναι σημαντικό. (2) Δεν υπάρχουν σταθερά αιειφόρα συστήματα, παρά μόνο η ψευδαίσθησή τους. (3) Και ο γαλαξίας κάπως μας επηρεάζει αλλά τόσο μακρινό σύνορο δεν μπορώ να αντιληφθώ. (4) Το "δωρεάν" συνήθως δεν είναι...
Για αναδρομική ψυχαγωγία, δείτε τα παρακάτω:
Τα επτά βήματα της αειφορίας http://www.antinews.gr/?p=8347
Υπό το φως των κεριών http://www.antinews.gr/?p=5750
Αειφόρα κολοκυθάκια http://ophioussa.blogspot.com/2008/06/blog-post_292.html
Ω τι έπαθα ο ταλαίπωρος !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω ποια φωτογραφία να διαλέξω νομίζω αυτή με το δορυφόρο, το νησί από ψηλά είναι η καλύτερη
@αλλενάκι
εμένα αλλενάκι μου αρέσει το καζάνι με το ρακί. Αειφόρο. (Με εξαίρεση τοίδιο το καζάνι που μόνο αν δούλευες μεροκάματο στην Πόλη η την Σμύρνη μπορούσες να βρεις. Υπήρχαν πήλινα "καπάκια", πήλινοι "αυλοί" αλλά το καζάνι ήταν πάντα μπακιρένιο, τουλάχιστον έτσι έχω ακούσει. Βέβαια, πρόλαβαν μερικοί πήλινες κατσαρόλες, αρα και το καζάνι γίνεται πήλινο...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο είδα και το καζάνι πολύ ωραίο και αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφή@αλλενάκι
Ουφ! Ευτυχώς. Καλές οι ξεναγήσεις και τα πολιτιστικά αλλά χρειάζεται και λίγο ακόνισμα το μυαλό και τροφή για σκέψη γιατί αλλιώς θα σκουριάσει και 'μεις μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγχωρείς αλλά νόμιζα ότι δεν θα έχεις ανάρτηση σήμερα και αγχώθηκα.
"Αειφορία" χωρίς ατζέντα... ουτοπίες και ευσεβείς πόθοι.
Πόσο εύθραυστος δείχνει ο πλανήτης από μακριά. Νομίζω όταν πρωτοέγινε μια ανάλογη λήψη τη δεκαετία του '60? ήταν που άρχισε να εντείνεται ο προβληματισμός για το περιβάλλον και την προστασία του πλανήτη.
Πως αλλάζουν οι προτεραιότητες και οι αντιλήψεις όταν μας αποκαλυφθεί ξαφνικά μια άλλη οπτική.
Μου αρέσουν και τα υπαρξιακά και τα νοσταλγικά και τα σημερινά και τα πολιτιστικά. Το νησί έχει ανθρώπους μόνιμους, έχει επισκέπτες έχει καλά και έχει και προβλήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε φίδι τι γίνεται χακερς έχεις?
ΑπάντησηΔιαγραφή