τότε ήρθε η ώρα για την περιβόητη μουσταλευριά που φυσικά χρειάζεται- τι άλλο- μούστο και αλεύρι.
Διαλύουμε το αλεύρι σε λίγο νερό και μετά το ρίχνουμε στο μούστο –ο οποίος να είναι λιγάκι ζεστός. Η αναλογία αλεύρι-μούστος είναι 1 προς 6.
Η όλη διαδικασία χρειάζεται χαμηλή φωτιά και συνεχές ανακάτεμα-προσοχή περίπου 1 ώρα θέλει, γι’αυτό καλό είναι να έχετε και καλή παρέα-για δύο λόγους: 1) να κάνετε βάρδιες στο ανακάτεμα
Ξερή μουσταλευριά για τον χειμώνα θα κάνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε και χοιροσφάγια!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήστε τα αυτά ακόμα δεν τελειώσαμε απ τα καζάνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν προλαβαίνεστε .
Έμαθα οτι ο Δήμος Τήνου , με την βοήθεια του Παντελή, θα κάνουν μεγάλο ρακιζιό στη Χώρα, για όλους τους αγρότες του νησιού κατά τα πρότυπα σφαγείου, ελαιοτριβείου κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήeeeee, αν σου πω τώρα οτι δεν έχω φάει τέτοιο πράγμα ποτέ θα με πιστέψεις!!Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖαβοκελιανά των 2,34 κάνετε τα χοιροσφάγια για την προβολή του σε λίγο ισόβιου δημαρχου σας, και αφήστε το Δήμο Τήνου,να συνεργάζετε με Τηνιακούς που έχουν την διάθεση να προσφέρουν απο τη θέση που βρίσκονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να γίνει . Καλή θέση, για το μεγάλο ρακιζιό είναι τα παλιά σφαγεία, στα Σπιτάλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ την άλλη μαθαίνω οτι ο Χ.Κ., βάζει ακόμα έργα σε προγράμματα - πλατεία Πύργου - μπάς προλαβαίνει και το ρακιζιό ;
ΑπάντησηΔιαγραφήμακαρι ολοι να ηταν ολοι σαν το δημο εξομβουργου ποσο διαφορετικο θα ηταν το νησι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τη θέση ΣΠΙΤΑΛΙΑ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν φυσάει γαρμπής θα σουρώνει όλη η Χώρα.
Να γίνει και μιά μελέτη απο το Δήμο Τήνου, να χρησιμοποεί στο ρακιζιό βιοκαύσιμο, δηλαδή τη λυματολάσπη απο τον βιολογικό, που δουλεύει χρόνια τώρα νυχθημερόν στο Πασακρωτήρι .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν παίζεστε... είμαι ...αλλού αλλά βλέπω ότι το χιούμορ στο νησί καλά κρατεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήAerial είσαι καταπληκτική. Για μουσταλευριά γράφεις, χαμός γίνεται.
Global Greek, σε καιρούς ανέχειας, η μουσταλευριά ήταν γλύκισμα ανώτερο του πιο εξευγενισμένου σουφλέ. Τώρα είναι ανάμνηση εκείνων των καιρών, αλλά ευχαριστη και γλυκειά, ιδίως αν ο μούστος είναι ξαφρισμένος και έχει φύγει η ξυνίλα
Ανώνυμε 8:14, προσωπικά όχι, θα ρωτήσω τριγύρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 11:45, τα χοιροσφάγια αργούν, κυκλοφορούν μύγες.
Global Greek, δεν αρέσει σε όλους, αλλά θα'πρεπε τουλάχιστον να δοκιμάσεις, σπιτική όχι του εμπορίου.
Ενημερώθηκα ότι φέτος ο Δήμος Εξωμβούργου θα παράσχει δωρεάν την μεταφορά των ελιών των παραγωγών στα γειτονικά νησιά. Όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει με τον Δήμο Εξωμβούργου: 2283360200
Αμμοδύτη, τώρα περάστηκε το μήνυμά σου, δεν σε είδα πριν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ για γλυκά γράφω, άλλοι το αναγάγουν σε τοπικιστική αναμέτρηση. Βέβαια, έκαστος στο είδος του...
Ξέχασα το ξάφρισμα, έχεις δίκιο, σημαντικός παράγοντας στο μούστο.
Εγώ έφτιαξα μουσταλευριά. Δεν είχα στάχτη. Έβρασα το μούστο και τον ξάφρισα. Μετά έβαλε 5 ποτήρια μούστο κι ένα αλέυρι καλαμποκιού. Βγαίνει λίγο πιο ελαφριά. Με νεσεστέ βγαίνει επίσης καλή και δεν την έχω δοκιμάσει με ριζάλευρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα καρύδια δε μου αρέσουν και δεν έβαλα. Καλή βγήκε. Έδωσα σε κάτι Ευρωπαίους αλλά δεν τους άρεσε.
1 ώρα είναι πολύ. Εμένα μου έπηξε σε 10 λεπτά.
Υπόψιν ότι ο μούστος βρασμένος ξαφρισμένος και καθαρισμένος με τη στάχτη δηλ. πριν ρίξεις το αλέυρι μπορεί να αφεθεί να κρυώσει και να μπει στην κατάψυξη για το χειμώνα. Οπότε δε χρειάζεται να ξεράνετε αλλά αν τη θέλετε ξερή γιατί όχι?
εξάκτινε, στην Τήνο έχουμε κάτι που λέγεται πετιμεζόχωμα. Μάλλον ανθρακικό νάτριο, ανθρακικό κάλιο και ανθρακικό ασβέστιο. Κάθε χωριό ξέρει πού στην γειτονιά του υπάρχει κάποια επιφανειακή "φλέβα". Το πετιμεζόχωμα αντιδρά με τα οξέα του μούστου (ουου.. δεν τα θυμάμαι, λίγο τρυγικό και τέτοια) και γλυκίζει ο μούστος, παράλληλα με το καθάρισμα από το ξάφρισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γιαγιά μου έβαζε "νισεστε", έτσι το έλεγε, που ομολογώ δεν ξέρω τι είναι, κάτι σαν άνθος αραβοσίτου υποθέτω
Να είσαι καλά... σε μνημονεύουν ξέρεις, λείπεις, αλλά να είσαι καλά.
Σύμφωνα με το google:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Νισεστές ή νισαστόν (περσική λέξη που σημαίνει πολύ λεπτό αλεύρι) είναι ο ανθός του σιταριού.
Για να παρασκευάσουν το νισεστέ έβαζαν το σιτάρι στον ήλιο με νερό. Άλλαζαν το νερό κάθε μέρα. Αυτό γινόταν για 8-10 μέρες. Μετά πατούσαν το σιτάρι με τα πόδια στη σκάφη. Έπειτα το ξέπλεναν και άδειαζαν το χυλό σε καζάνι. Ξαναπατούσαν το σιτάρι. Ο νισεστές καταστάλαζε μέσα στο καζάνι. Το άλλο πρωί άδειαζαν το νερό. Κατόπιν έπαιρναν το νισεστέ τον στέγνωναν και τον έτριβαν."
Εξάκτινε, όσοι/ες κάνουν μουσταλευριά στο χωριό, αναφέρονται στην πολλή ώρα που χρειάζεται ανακάτεμα.
΄Ισως επειδή χρησιμοποίησες αλεύρι καλαμποκιού, ν'αλλάζει και ο χρόνος παρασκευής. Μήπως σου έγινε και ιδιαίτερα σφιχτή? 5-1, πέφτει πιο πολύ αλεύρι.
Αμμοδύτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Βασικά διαβάζω μερικά και βλέπω ότι πάντα υπάρχουν καλοί σχολιαστές και μπλογκερς. Δε χάνεται ο κόσμος με ένα λιγότερο.
Αυτό με το πετιμεζόχωμα είναι καλή φάση. Κανονικά είναι γλυκόξινη η γεύση και γι αυτό δεν αρέσει. Εμένα φυσικά δε με χαλάει καθόλου.
Η διαφορά με το καλαμποκάλευρο είναι ότι είναι ελεύθερο γλουτένης. Άνθρωποι δηλ. που έχουν αλλεργία στο στάρι, μπύρα κλπ. μπορούν να το δοκιμάσουν με άλλο αλεύρι.
Καλησπέρα, με νόστιμο επιδόρπιο aerial.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν περισσεύει εξάκτινε.
@ νοών...νοείτω
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νομίζω ότι έχει νόημα να ασχολείσαι. Η χώρα βρίσκεται σε βαθύτατη κοινωνική παρακμή η οποία θα συνεχιστεί. Δεν είναι η παρακμή των ηγετών αλλά η παρακμή των πολιτών.
@ Εξάκτινος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα διαφωνήσω στο συμπέρασμά σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διατηρούνται και κάποιες οάσεις στην έρημο της παρακμής.
Ίσως πάλι είναι ανώφελο.
Ο καιρός θα δείξει φίλε μου.