Η αυτοκατάργηση του κράτους πρόνοιας

Μου το έχουν πει τουλάχιστον από την δεκαετία του ’80. Η γενιά μου δεν θα προλάβει να δει σύνταξη. Ή, αν δει, θα είναι ένα υποτυπώδες μικροσκοπικό ποσοστό από τις συντάξεις που παίρνουν αυτοί που είναι σήμερα 70 χρονών.

Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό: (1) Ο δημογραφικός και (2) ο διαχειριστικός.


Για τον δημογραφικό (κλικ στην εικόνα), τώρα, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Δεν υπάρχουν αρκετά νέοι, δεν υπάρχουν αρκετοί σε ηλικία απασχόλησης (τυπικά από τα 20 και κάτι μέχρι τα 60 και κάτι), για να συντηρούν αυτούς που είναι πάνω από 60 και κάτι, σε ηλικία σύνταξης. Αυτός είναι ένα λόγος που θα μειωθούν οι συντάξεις, και θα ανέβουν τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση. Τώρα γιατί έχουμε περισσότερους γέρους από νέους είναι άλλο ερώτημα… Επιφανειακά, θα έλεγα δεν κάνουμε (ή για την ακρίβεια δεν κάναμε) αρκετό …σεξ. Ή τα αντισυλληπτικά ήταν εύκολα διαθέσιμα. Ή αποκτήσαμε προσδοκίες για εύκολη ζωή, με παροχές, ασύμβατη με παιδιά, ή με πολλά παιδιά, ή με παιδιά όταν ακόμα είμαστε 2οάρηδες. Και επειδή το φαινόμενο είναι Πανευρωπαϊκό και το πρόβλημα είναι πιο έντονο στην Ευρώπη από ότι στην Αμερική (και ανύπαρκτο στην Ασία), πρέπει να έχει σχέση με το κράτος πρόνοιας. Η αυτοκατάργησή του. Και μην τρέξετε για ...σεξ, εκτός αν θέλετε να λύσετε το δημογραφικό του 2035.

Το διαχειριστικό είναι πιο απλό, και πιο έντονο στην Ελλάδα (αλλά δεν έχω βρει σχετικά γραφήματα). Μέχρι περίπου την μεταπολίτευση, τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων ήταν υποχρεωτικά σε χαμηλότοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το κράτος κέρδιζε από τους τόκους, όχι οι ασφαλισμένοι. Μετά την μεταπολίτευση, το τι ροκάνισμα και ρεμούλα έπεσε στα ταμεία ήταν το κάτι άλλο. Οι Πρόεδροι και οι επενδυτικές επιτροπές κέρδιζαν από τα λεφτά των ασφαλισμένων, και όχι οι ασφαλισμένοι. Υπάρχουν πάμπολλοι τρόποι να κλέψεις από το ταμείο, ο πιο ευγενικός είναι να τα πιάνεις για να κάνεις ή να μην κάνεις κινήσεις. Πιο διακριτικοί τρόποι είναι να εξυπηρετείς διαχειριστικές ανάγκες του Δημοσίου. Χάνει π.χ. ο …Πρωθυπουργός λεφτά, την αγοράζει το ταμείο στην αγορά, ανεβαίνει η μετοχή κερδίζει ο Πρωθυπουργός. Μπορεί και να μην το ξέρει καν…. Μετά υπάρχει και η απροκάλυπτη κλοπή. Το κόλπο με τα δομημένα ομόλογα ήταν μία τέτοια.


Αν οι διάχυτες κλοπές, αρπαχτές και κακοδιαχειρίσεις είναι μαζί μας από το 1981, το μέγα έγκλημα έγινε επί Κυβέρνησης Σημίτη. Τότε, με την ευφορία της ένταξής στο ευρώ, υπήρξε απίθανος, πρωτοφανής, για μία και τελευταία φορά, πλούτος. Πλούτος στα ομόλογα, πλούτος στις μετοχές. Προσπάθησε το γραφείο του Πρωθυπουργού πρώτα με τον Σύμβουλό του, που αργότερα τον έκανε και Υπουργό, να αναμορφώσει τότε το ασφαλιστικό (βασικά μικρό κομμάτι του πλούτου μπορούσε να κλείσει τις τρύπες). Δεν τον άφησε το «σύστημα» ούτε να ρωτήσει που είναι τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Και όταν λέω το «σύστημα» δεν εννοώ κάποια σκοτεινή διαπλοκή (που, σας διαβεβαιώ, υπήρχε), αλλά το ίδιο το κόμμα. Μη μου τους κύκλους τάραττε.

Και φτάσαμε στο 2010. Η Τράπεζα της Ελλάδος, νομίζει ότι είναι πιο τίμια στη διαχείριση του ξένου χρήματος. Νομίζει… Η συμπεριφορά της, πρόσφατα, ήταν μάλλον εξαιρετικά βρώμικη. Δείτε αυτό: http://techiechan.com/?p=299 Εγώ ξέρω ότι δεν θα πάρω σύνταξη. Υποψιάζομαι ότι πολλοί από εσάς δεν το έχετε πάρει χαμπάρι.

Το διάγραμμα είναι από εδώ. Ο ηλικιωμένος, από εδώ.