Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Αυτό το πολιτικό σύστημα, τέλειωσε


Το να πεις ότι ο κόσμος είναι χαζός και ψηφίζει άλλα αντ΄ άλλων, δεν είναι σωστό. Η συλλογική επιλογή είναι εξ ορισμού η καλύτερη, άσχετα αν εγώ, ή εσείς, διαφωνούμε ή συμφωνούμε (βέβαια με τα ΜΜΕ που έχουμε...)

Κατ’ αρχάς, απορώ πώς οι εκλογές για Τοπική Αυτοδιοίκηση έγιναν «δημοψήφισμα για το αν θέλουμε το Μνημόνιο ή όχι». Το φτωχό μου μυαλό είναι ότι πέρασε στους δεξιούς και τους αριστερούς η ιδέα να ψηφίσουν «αντιμνημονιακά» και πήρε το λάβαρο το Πασόκ – συγγνώμη, το Mega και το Βήμα, και τα Νέα – και από εκλογές για Τοπική Αυτοδιοίκηση είχαμε …δημοψήφισμα. Δημοψήφισμα με νικητή την …αποχή, άσχετα αν βγήκαν πασόκοι ή δεξιοί, όπου βγήκαν.

Να σας πω τι κατάλαβα εγώ (αφού έγινε «δημοψήφισμα» η χθεσινή Κυριακή). Κατάλαβα τα εξής:


1) Ανεχόμαστε και μάλλον προτιμάμε τα ψέματα. Αυτό, από τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού πριν 14 μήνες και την μετέπειτα εξέλιξη, μέχρι σήμερα. Και δεν μιλάω για ψεματάκια και ελαφρά παραποίηση, μιλάω για το άσπρο να γίνεται μαύρο, το πάνω να γίνεται κάτω, και το αφεντικό της Ντόϋτσε Μπανκ δίνει το Γερμανικό Βραβείο Αλήθειας στον μεγαλύτερο παραμυθά που έχει περάσει στην Ελλάδα (από την εποχή του μπαμπά του, δηλαδή)...

2) Ανεχόμαστε και μάλλον προτιμάμε την δικτατορία – φτάνει να έχει δημοκρατική μάσκα. Όταν οι επιλογές σου είναι πλασματικές, όταν άλλος αποφασίζει, όταν αυτό που αποφασίζεις ή ψηφίζεις δεν έχει σχέση με το τι γίνεται, όταν η «Βουλή» είναι ακριβό ανέκδοτο, όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι ούτε Πρόεδρος, ούτε Δημοκρατίας.

3) Είναι σαφές ότι εδώ και καιρό ΔΕΝ κάνουμε εμείς (δηλαδή οι Κυβερνήσεις μας) κουμάντο. Άλλοι κάνουν κουμάντο. Από τον καιρό του Μητσοτάκη. Μπορώ να πω σχεδόν με βεβαιότητα, ότι από την εποχή του Μητσοτάκη κουμάντο κάνουν ξένοι, με ντόπιους εκπροσώπους, νταβατζήδες, πλασιέ (πείτε τους ότι θέλετε) 2-3 επιχειρήσεις, 3-4 άτομα και 2-3 Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (τον όρο τον πήρα από το αλλενάκι).

4) Είναι σαφές, ότι η γενιά που μορφώθηκε μεταξύ 1981 και 1989 έχει ενηλικιωθεί. Δεν ξέρω τι έμαθαν αυτά τα παιδιά, τότε, προφανώς δεν έμαθαν αυτά που μάθαινε η δικιά μου γενιά περί Έθνους, Πατρίδας κλπ. Και δεν αναφέρομαι σε παρελάσεις και σημαίες, αναφέρομαι στο ότι οι παππούδες και οι προ-παππούδες μας πέθαναν για τα σημερινά σύνορα, και κούτσου κούτσου, η Θράκη πάει να γίνει Κόσοβο, η Κύπρος πάει για διχοτόμηση, και η Τήνος θα γίνει …παραμεθόριος, αν αληθεύουν τα περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας ανατολικά του 25ου μεσημβρινού. Και κανείς δεν άγχεται εκτός από 3-4 … «φανατικούς».

5) Το άθλιο πολιτικό σύστημα που ξεκίνησε με την Αποστασία του 1965, αυτό που λέμε πελατειακό κράτος, ή διαπλεκόμενη επιχειρηματικότητα, ή δεν ξέρω τι το λέμε, νομίζω τελείωσε. Τελείωσε με το που εκχώρησε την εξουσία σε τρίτους (την «τρόϊκα» αν καταλαβαίνετε τι είναι … εγώ δεν καταλαβαίνω) τον περασμένο Απρίλιο, και τελείωσε από ότι μιλάνε για αποτελέσματα εκλογών με … 35 ή 40% συμμετοχή!


Η σημερινή Κυβέρνηση είναι μία πλαστική μπογιά πάνω από μία περίεργη πραγματικότητα, που δεν πολυκαταλαβαίνω, γιατί δεν έχω ξαναδεί τέτοια πράγματα… Η Χούντα ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη. Και αν τέλειωσε το άθλιο πολιτικό σύστημα, αναρωτιέμαι τι θα ξημερώσει όταν βγούμε από αυτόν τον γύψο.



Την γελοιογραφία του Ιωάννου την είδα στην ζάχαρη. Τον τίτλο της ανάρτησης και την εικόνα, την βρήκα στην Προεδρική Δημοκρατία.

3 σχόλια:

  1. Με προϋπηρεσία στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ο Τούρκος πρόξενος Μουσταφά Σαρνιτς, υψηλόβαθμο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών, και η κουστωδία του εφαρμόζουν την ίδια συνταγή για τον εκτουρκισμό ελληνικών εδαφών

    http://www.kostasxan.blogspot.com/2010/11/blog-post_3004.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γράψε μας, κάτι για το "Κράτος τ Αγαπιού"
    Έτσι νάναι και δικό μας, μήπως το βελτιώσουμε λίγο και προχωρήσουμε μ αυτό.
    Μη ξεκινάμε απ την αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μποτίλια στο Πέλαγος15 Νοεμβρίου 2010 στις 5:51 μ.μ.

    Όταν πεθάνει ο κανίβαλος, εάν δεν ενταφιαστεί, βρικολακιάζει. Κάποιοι ετοιμάζουν ήδη γοργά τον επόμενο χορό βρικολάκων βάσει σχεδίου. Βαριοπούλα και πασαλάκι, σκόρδα μπόλικα και ο Θεός μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή