Αγαπητοί συνοδοιπόροι (αυτός ο ορισμός μου αρέσει ιδιαίτερα),
αύριο, με όσους θα έρθουν θα τα πούμε και από κοντά. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι οι ζωντανές συναντήσεις είναι αναντικατάστατες.Θα έχουμε, σίγουρα, μια εποικοδομητική συνάντηση! Περιμένοντας ..τον Γκοντό, μετέφρασα από τα ιταλικά και σας στέλνω, ένα κείμενο, με το περιεχόμενο του οποίου, προσωπικά, συμφωνώ πλήρως, ως προσφορά σ' αυτή μας τη συνάντηση. Η Ιταλία δεν είναι μακριά, μ' αυτήν έχουμε αρκετές ομοιότητες (φύση, πολιτισμός) και τα τελευταία χρόνια έχει μπει βαριά στο στόχαστρο των παγκοσμίων "Ανεμοαποικιοκρατών", συμπεριλαμβανομένου και του οργανωμένου εγκλήματος, της Μαφίας (η οποία, εδώ και πολύ καιρό, έχει αναπτύξει μια εξαιρετική ικανότητα να οσμίζεται τις μεγάλες νόμιμες μπίζνες, βλέπε γ.π. διαχείριση αποβλήτων, και να εφευρίσκει τρόπους συμμετοχής). Από την άλλη έχει αναπτυχθεί και συνεχίζει να φουντώνει ένα ελπιδοφόρο δυναμικό κίνημα πολιτών, εναντίωσης σε αυτήν τη λαίλαπα των ανεμογεννητριών. Οψόμεθα...
Η διαφήμιση της εταιρείας Enel Green Power εξοργίζει και προσβάλει την Ιταλία και τον πολιτισμό της, καθώς και αυτές καθ’αυτές τις πράσινες ενέργειες.
μιας περιφερειακής πολιτικής, δόλια και αντισυνταγματικά απορρυθμισμένης...
δολοφόνησαν και δολοφονούν τη βιοποικιλότητα...
Αγροτική γη και λιβάδια... που με τον τρόπο αυτό ερημοποιούνται τεχνητά στο όνομα της ανάγκης να σταματήσουμε την ερημοποίηση που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται από το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»...
πρόκειται για καθαρή τρέλα! Εκατοντάδες αιολικοί πύργοι σε κάθε χώρο...
Ούτε καν στη Ρωσία του Στάλιν...
όλη τη βρωμιά και την παρανομία που συχνά υποβόσκει ...
η ψεύτο-νομιμοποιημένη από τη χειραγώγηση της «οικολογίας» επικερδής απάτη...
Enel Green Power...
η πιο μεγάλη και καταστροφική σπέκουλα στην ιστορία...
Enel Green Power...
παραπλανητική, ύπουλη διαφήμιση...
Green Economy υποστηριζόμενη από συμμορίες νέο Ες-Ες...
Ποιος διαβολικός νους επινόησε όλα αυτά; Οι Γερμανοί
Green Economy: εκμεταλλεύεται την καλή πίστη του κόσμου και του περιβαλλοντικού εθελοντισμού... απλά και μόνο μια άθλια κερδοσκοπία
(Το κατηγορητήριο του Ορέστε Καρόππο, από το «Φόρουμ Περιβάλλον και Υγεία» του Σαλέντο, κατά της πρόσφατης διαφημιστικής καμπάνιας της εταιρείας Enel Green Power)
Αξιότιμε κύριε Διευθυντά
Εδώ και μερικές ημέρες οι Ιταλοί κυριολεκτικά βομβαρδίζονται στις τηλεοράσεις από μια περίεργη διαφήμιση, για την πώληση μετοχών της επιχείρησης Enel Green Power. Ο χαρακτηρισμός «περίεργη» είναι κάτι περισσότερο από φυσικός και λογικός, μα που στο υπνωτικό μαρασμό των διαφημίσεων, στον οποίο είμαστε ασυνείδητα βυθισμένοι, κινδυνεύει να περάσει ανακατεμένη με άλλες, χωρίς όμως να ξεπέσει στον ημιενεργό χώρο της λήθης, μα συνεισφέροντας στο να δημιουργήσει και να εμφυτεύσει πλάνες πεποιθήσεις, χωρίς κριτική, ανήθικες και αντισυνταγματικές. Πεποιθήσεις οι οποίες προβάλουν ως συνώνυμο εκσυγχρονισμού και ευζωίας, αλλά και ως αναγκαία, την ολοκληρωτική αλλοίωση του παραδοσιακού εθνικού μας τοπίου, των αγροτικών και φυσικών τόπων του!
Στην εν λόγω διαφήμιση ένας νεαρός τεχνίτης της Enel, από την κορφή ενός τεραστίων διαστάσεων αιολικού πύργου, προσκαλεί ένα άτομο, που συνοδεύει κάποιον (δεν είναι ξεκάθαρο αν πρόκειται για ενήλικα ή ηλικιωμένο), με εμφανή δείγματα διανοητικών προβλημάτων, στη σκηνοθετική προσποίηση, να θαυμάσει, με ένα ζευγάρι κιάλια, στο περιβάλλον τοπίο, στο οποίο έναν καιρό δέσποζαν υπέροχα δάση και λιβάδια, τις νέες δημιουργίες που υλοποίησε η Enel, στο όνομα της «πράσινης ενέργειας», της «green power», οι οποίες υποτίθεται ότι σέβονται το περιβάλλον. Γύρω, σε στροφή 360 μοιρών, το τοπίο έχει απεναντίας γίνει αγνώριστο: γεωθερμικές μονάδες που καταλαμβάνουν ολόκληρες κοιλάδες, καπνογόνες μονάδες βιομάζας, σε απόσταση λίγα μέτρα οι μεν από τις δε, υδροηλεκτρικές μονάδες που εγκλωβίζουν τον ρου των ποταμών και τσιμεντάρουν τις κοίτες τους, και στη συνέχεια, λίγο μακρύτερα, απέραντοι έρημοι ατελείωτων σειρών φωτοβολταϊκών πάνελ πυριτίου hi-tech. Έρημοι όπου έναν καιρό φύτρωναν λουλούδια που επισκέπτονταν οι μέλισσες, και όπου τώρα πια δεν πρέπει να φυτρώσει ούτε ένα τόσο δα χορταράκι προς αποφυγήν κινδύνου πυρκαγιών. Και τέλος, στο βάθος, δεκάδες και δεκάδες ατσάλινοι αιολικοί πύργοι ψηλότεροι από 100 μέτρα, που βιάζουν το έδαφος, το σταυρώνουν και το μαχαιρώνουν χωρίς κανέναν οίκτο, βασανίζουν τη γη και τον ουρανό, μετατρέποντας τον τελευταίο σε τόπο επικίνδυνο για τη πτήση κάθε πουλιού, αν στο μέλλον υπάρξουν.
Και σε όλο αυτό το μελλοντικό τοπίο της αποκαλυπτικής καταστροφής, της τεχνολογικής ερήμωσης του κόσμου μας, μέσα σε ένα κρεσέντο ωραίων ζεστών χρωμάτων, ήρεμων και γαλάζιων ουρανών, πεντακάθαρου αέρα, με υπόκρουση ευχάριστες μουσικές, ο ανόητος παρατηρητής, ο κακομοίρης ηθοποιός πρωταγωνιστής της διαφήμισης, ίσως – στις προθέσεις των σκηνοθετών ή των εντολοδόχων τους – ο συμβολικός εκπρόσωπος του μέσου Ιταλού, χαμογελάει ικανοποιημένος μπροστά στο αποφασιστικό, αρμονικό και γεμάτο ωραίες υποσχέσεις πρόσωπο του νεαρού τεχνίτη, που τον οδηγεί και του δείχνει, σαν νεαρός Βιργίλιος σε μια πραγματική δαντική κόλαση, το νέο μέλλον που δημιουργείται από την Enel (Εθνική Επιχείρηση Ηλεκτρικής Ενέργειας, μια μετοχική εταιρεία εν μέρει ιδιωτικοποιημένη)! Αν πράγματι αυτό ήταν το μέλλον, δε θα ήταν για γέλια, παρά μόνο για κλάματα! Αν αυτό ήταν το μέλλον, φτιαγμένο από τα αποκαλούμενα «νέα τοπία» της Green Economy (που προτείνει επιπλέον η Lega Ambiente), «αυτή θα ήταν μια καλή μέρα για να πεθάνει κανείς». Αυτό αναφώνησε, μόνο λίγες ημέρες πριν, ο πρώην δικαστής Λορέντζο Νικάστρο, νέος Πάρεδρος για το Περιβάλλον της Περιφέρειας Απουλίας, σε απάντηση ενάντια στη Διοίκηση της γνωστής ιταλικής «περιβαλλοντικής» οργάνωσης, όπου πλέον «περιβαλλοντικός», στην Ιταλία, δε σημαίνει πια τίποτα!
Και ο κακομοίρης ο μέσος Ιταλός, που βλέπει αυτήν τη διαφήμιση, δεν ξέρει ακόμη, ότι σε αυτήν περιγράφεται η πραγματικότητα. Πιστεύει, ίσως, ότι για διαφημιστικούς λόγους χρειάστηκε να συμπυκνωθούν σε μία μόνο περιστροφή του ορίζοντα 360 μοιρών, στον ίδιο τόπο, όλες αυτές οι εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, συμπυκνωμένο δείγμα όλων των εγκαταστάσεων τις οποίες, κατανεμημένες μακριά η μία από την άλλη, η Enel σχεδιάζει να κατασκευάσει κατά μήκος όλου του στιβαλιού και των νήσων της Ιταλίας. Και θα τις κατασκευάσει με τις μετοχές που θα αποκτήσουν οι πολίτες, μέσω της συνεχιζόμενης καμπάνιας πώλησης μετοχών, που η εταιρία, η οποία δραστηριοποιείται και στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, διαφημίζει τόσο πιεστικά.
Απεναντίας, είναι αυτό ακριβώς το σκηνικό της υπερ-ηλεκτροδότησης του χώρου με το οποίο απειλείται και θα υποστεί ο ορίζοντας και το κάθε μας τοπίο, όχι μόνο από φταίξιμο της Enel, αλλά και όλων αυτών των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στο νέο κερδοσκοπικό παιχνίδι, στο νέο «πυρετό του χρυσού» – όπως το ονόμασαν οι δικαστές του Διοικητικού Εφετείου της Απουλίας στο Μπάρι – των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, «πράσινων», που παράγονται όμως πάντα από τεράστιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και το χώρο, που από «πράσινο» δε διατηρούν πια τίποτα!
Όλα αυτά συμβαίνουν ήδη στην Απουλία, και γι’αυτά μιλάω εκ πείρας, ως γέννημα και θρέμμα αυτού του τόπου: Απουλία, πρώτο παράδειγμα στην Ιταλία, όχι προς μίμηση, των τρομακτικών επιτυχιών μιας περιφερειακής πολιτικής, δόλια και αντισυνταγματικά απορρυθμισμένης (όπως το ίδιο το Συνταγματικό Δικαστήριο απεφάνθη τους περασμένους μήνες με απανωτές αποφάσεις του), για να επιτρέψει αυτήν την άθλια κερδοσκοπία! Και έτσι, έρημοι από πάνελ πυριτίου, που εκτείνονται σε εκατοντάδες και εκατοντάδες εκτάρια, δολοφόνησαν και δολοφονούν τη βιοποικιλότητα της Απουλίας, ακριβώς κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Έτους Βιοποικιλότητας, το 2010. Διαλύουν τις παραδοσιακές διατροφικές καλλιέργειες, καταστρέφοντας κυριολεκτικά τα εδάφη, μολύνοντας νερά και υδροφόρους ορίζοντες με τόνους χημικών διαλυτών και ζιζανιοκτόνων, γιατί τα χόρτα σε περίπτωση πυρκαγιάς μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στις επενδύσει. Αγροτική γη και λιβάδια που από χιλιάδες χρόνια ήταν αφιερωμένα στην παραγωγή των δασικο-αγρο-ζωικών προϊόντων μας, με τον τρόπο αυτό ερημοποιούνται τεχνητά στο όνομα της ανάγκης να σταματήσουμε την ερημοποίηση που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη (το λεγόμενο “global warming”, που προκαλείται από το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»), κατ’εφαρμογή του Διεθνούς Πρωτοκόλλου του Κιότο, υπογεγραμμένου και από την Ιταλία! Μα πρόκειται για παράδοξο, πρόκειται για καθαρή τρέλα! Εκατοντάδες αιολικοί πύργοι σε κάθε χώρο, ακόμα και μέσα στη θάλασσα, χωρίς σεβασμό σε τίποτα, στην ιστορία, στην ομορφιά, στη φύση, που φυλακίζουν τους πολίτες σε μια καταθλιπτική φυλακή τεραστίων ατσάλινων πύργων προς κάθε κατεύθυνση και θορυβωδών πτερυγίων, περιστρεφόμενων ασταμάτητα, με φόντο έναν αγνώριστο ουρανό, χωρίς πια φτερούγες από φτερά, ζημιώνοντας τους κατοίκους της Απουλίας, από τους οποίους, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, αφαιρούν την ελευθερία να χαίρονται το ωραίο της φυσικότητας! Και έπειτα, ακόμα, δεκάδες και δεκάδες ρυπογόνων εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα και απορρίμματα, για τις οποίες θα πρέπει να εισάγουμε από χώρες του Τρίτου Κόσμου μεγάλο μέρος υγρής βιομάζας, ίσως μεταλλαγμένης, για την καλλιέργεια της οποίας θα καταστραφούν και άλλα τροπικά δάση, και θα υποταχθεί η οικονομία κάποιων ήδη φτωχών ντόπιων πληθυσμών!
Ούτε καν στη Ρωσία του Στάλιν, στα καταναγκαστικά πενταετή προγράμματα της υπερ-εκβιομηχάνισης, το τοπίο δεν άλλαξε τόσο ριζικά και γρήγορα, όπως στους σχεδιασμούς και στην πράξη στην καημένη την Απουλία, χωρίς να βρίσκεται κανένας να σταματήσει αυτήν την άδικη καταστροφή! Μέχρι σήμερα σε τίποτα δεν χρησίμευσαν οι δικαστικές έρευνες, που αποκαλύπτουν όλη τη βρωμιά και την παρανομία που συχνά υποβόσκει πίσω απ’αυτόν τον πυρετό του χρυσού, που τα πάντα και τους πάντες διαφθείρει, οι καθημερινές κινητοποιήσεις του κόσμου που φωνάζει παντού «Φτάνει!», οι κοινοβουλευτικές επερωτήσεις, οι επιστολές του Προϊσταμένου της Εφορείας Πολιτιστικών Αγαθών και Τοπίου της Απουλίας, αρχιτέκτονα Ρουτζιέρο Μαρτίνες, και του Διευθυντή της ARPA Απουλίας, της Περιφερειακής Υπηρεσίας για την Πρόληψη και το Περιβάλλον, του διεθνούς φήμης επιδημιολόγου, καθ. Τζιόρτζιο Ασσεννάτο, που προειδοποίησαν για την καταστροφή, την πολιτιστική, του τοπίου, την περιβαλλοντική, καθώς επίσης και της δημόσιας υγείας, προς την οποία παθητικά βαδίζουμε. Σε ώτα μη ακουόντων οι εκκλήσεις που φτάνουν από παντού, από τόσους απελπισμένους πολίτες που βλέπουν να καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα (και τα δικά τους και αυτά των μελλοντικών γενεών) σ’ αυτήν την Περιφέρεια, και που ζητάνε με δυνατή φωνή εδώ και καιρό, με ένα μορατόριουμ, τώρα πια επείγον, που δε χωράει αναβολή, να δοθεί τέλος σε αυτήν την τεχνητή κατάσταση «έκτακτης ανάγκης»! Η πολιτική κωφεύει! Τυφλωμένη, σε κάθε επίπεδο, από ένα φανατισμό που τροφοδοτείται από την άγνοια και από αυτήν την ψεύτο-νομιμοποιημένη από τη χειραγώγηση της «οικολογίας» επικερδή απάτη.
Πρόκειται για την πιο μεγάλη και καταστροφική σπέκουλα στην ιστορία της Ιταλίας! Τελεία και παύλα! Την πιο μεγάλη απάτη εις βάρος των πολιτών, που αποτελούν τους πραγματικούς χρηματοδότες αυτής του άχρηστου πράγματος. Ναι άχρηστου, γιατί ούτε κατά ένα και μόνο γραμμάριο ορυκτού άνθρακα, πετρελαίου ή φυσικού αερίου (τα επονομαζόμενα ορυκτά καύσιμα) δεν μειώθηκε ή δεν θα μειωθεί η κατανάλωση στις ρυπογόνες θερμοηλεκτρικές μονάδες ενέργειας στην Απουλία, ο οποίες λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα (πολλές από τις οποίες είναι της ίδιας της Enel, όπως αυτή ορυκτού καυσίμου του Τσεράνο, στο Μπρίντεζι). Μονάδες που ήδη παράγουν παραπάνω από το αναγκαίο για την Περιφέρεια ηλεκτρικό ρεύμα, και αυτό εναντίον όλων των υποσχέσεων των τοπικών πολιτικών, οι οποίοι έχουν γίνει φανατικοί υποστηρικτές των επονομαζόμενων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι οποίοι μιλούσαν για μια ισορροπημένη και άμεση αντικατάσταση-μετατροπή των ρυπογόνων πηγών ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες. Δυστυχώς αυτές οι τελευταίες στηρίζονται πάντα στις ίδιες τεχνικές και βιομηχανικές λογικές, αν και παραμένουν σοβαρές οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον!
Μα όλα αυτά ήταν προφανή: η δημαγωγία αυτών των υποσχέσεων αποκαλύπτεται υπό το φως του διεστραμμένου και απατηλού μηχανισμού των «πράσινων πιστοποιητικών», που λίγοι γνωρίζουν και που στηρίζει την παραμορφωμένη πράσινη κερδοσκοπία! Τα πιστοποιητικά, ιδιοτελώς ονομαζόμενα «πράσινα», δίνονται ως διαπραγματεύσιμοι κρατικοί τίτλοι στις επιχειρήσεις που παράγουν ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές. Αποκτώντας τα, οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα, αδειοδοτούνται από το Κράτος να συνεχίσουν να καίνε ανενόχλητες τα παραδοσιακά τους καύσιμα, και έτσι μπορούν επίσης, πιθανότατα, να αυξήσουν τις εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου». Περιβάλλον κατεστραμμένο από τις τεράστιες εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας θεωρούμενης, λανθασμένα, καθαρής, και αέρια υπεύθυνα του φαινομένου του θερμοκηπίου που συνεχίζουν να εκπέμπονται ανενόχλητα στην ατμόσφαιρα.
Ποιος διαβολικός νους, ανάμεσα στα δόλια πολιτικο-επιχειρηματικά λόμπυ της εξουσίας επινόησε όλα αυτά; Να γιατί ακόμη και οι ίδιες οι επιχειρήσεις, όπως οι εταιρείες Enel και Edison, που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα, έχουν όλο το συμφέρον να κατασκευάσουν εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (αιολικές, φωτοβολταϊκές, βιομάζας κ.λπ.) για να μπορούν να συνεχίσουν να ρυπαίνουν ανενόχλητες και να αλλοιώνουν το κλίμα! Η Enel Green Power, για παράδειγμα, σχεδιάζει, στο Μπρίντιζι (στο Σαλέντο, της Απουλίας, ποιος ξέρει γιατί, ακριβώς στην Απουλία!;), έναν φωτοβολταϊκό σταθμό σε έκταση 250 εκταρίων, μια τεράστια τεχνητή έρημο μέσα στο καταπράσινο Σαλέντο, αγνώστων για την ώρα, μη ποσοτικοποιημένων, αλλά σίγουρων, επιπτώσεων στο μικροκλίμα! Στο όνομα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, υπερ-επιδοτούμενων από το Κράτος, η Απουλία κατάντησε γη προς κατάκτηση για πολυεθνικές και μεγάλες ξένες εταιρείες, κινέζικες, αυστριακές, γερμανικές, ισπανικές, δανέζικες, ολλανδικές, αμερικάνικες, ρωσικές κ.λπ., οι οποίες, με ξεχωριστό τρόπο και ιδιαίτερη μανία (ζήλο) στη μικρή λωρίδα γης του καταπράσινου Σαλέντο, που κάθε γωνιά του χρωματίζεται από τα αργυρά φύλλα των ελιών του, και περιτριγυρισμένου από μια γαλάζια θάλασσα, κατασκευάζουν χιλιάδες τεράστιους βιομηχανικούς σταθμούς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με σοβαρότατες επιπτώσεις στο περιβάλλον, έχοντας βρει «προσφορότατο» πολιτικο-κανονιστικό έδαφος και επί πλέον ευνοούμενες, σε αυτή τη μπίζνα, από Τοπικές Αυτοδιοικήσεις διαπλεκόμενες, ή τουλάχιστον απλοϊκές και άσχετες, που για ένα κομμάτι ψωμί, για τις royalty που προσφέρουν οι εταιρείες στα δημοτικά ταμεία, ή άλλα «δωράκια» λιγότερο νόμιμα, ως προδότες κάποιου παλιού καιρού, άνοιξαν τις πόρτες των πολιορκημένων πόλεών τους, στους εχθρούς! Έτσι η Απουλία πεθαίνει μέσα σε ένα κλίμα στρατικοποίησης της υπαίθρου, όπου οπλισμένοι vigilantes υπερασπίζονται, πιστόλι ανά χείρα, τα χίλια εργοτάξια και τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης πανάκριβων πάνελ πυριτίου (όπου στο υπέδαφος, μερικές φορές, βλέπε την περίπτωση του Σολέτο στη Λέτσε, καταχωνιάζονται παράνομα, ακόμα και επικίνδυνα, απόβλητα, όπως ανακάλυψε η Οικονομική Αστυνομία!) Πρόκειται απλά για μια αποικιοκρατία σε μια κερδοσκοπική αρπαχτική οικονομία!
Παριστάμεθα ανήμποροι (σαν απολιθωμένοι) σε μια άγρια εκβιομηχάνιση του αγροτικού χώρου, που χειραγωγεί την οικολογία, για να ακολουθήσει εύκολο και κερδοσκοπικό πλουτισμό, καταστρέφοντας και σκοτώνοντας τη ζωή των εδαφών μας, τη ζωή των φυτών και των ζώων, και υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας! Και όλα αυτά για να παράγουμε πλεόνασμα ενέργειας, εναντίον κάθε καλής αρχής «ενεργειακού φεντεραλισμού»! Ενέργεια που θα μεταφερθεί μακριά από την Απουλία, και που κατά τη μεταφορά της, ενάντια σε κάθε έννοια ενεργειακής επάρκειας, σε μεγάλο βαθμό, φυσικά, θα χαθεί! Ένα δίχτυ από πυλώνες προετοιμάζεται να υπερ-ηλεκτροδοτήσει το χώρο με αρνητικές συνέπειες, μη εκτιμημένες ποσοτικά, μα βέβαιες, για την υγεία των κατοίκων. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας υπέρ-επιδοτούμενες στο όνομα της οικολογίας και παράλληλα υψηλά κερδοφόρες και τέτοιες που να ανοίξουν τις ορέξεις του υπόκοσμου (με σκοπό να πραγματοποιήσει, με ευκολία, εντυπωσιακές επιχειρήσεις ανακύκλωσης βρώμικου χρήματος), αν και το όριο, ανάμεσα στο οργανωμένο έγκλημα και τους άλλους, σ’ αυτόν τον τομέα, δεν είναι και τόσο προφανές, αν αληθεύει, όπως αληθεύει, αυτό που εκφράζει το θλιβερό σύνθημα, που βροντοφωνάζουν παντού στην Απουλία: «Όπου καταστρέφεται το τοπίο, εκεί βρίσκεται η Μαφία!»
Είναι η δικτατορία της Green Economy υποστηριζόμενη από συμμορίες νέο Ες-Ες, από πολιτικούς πονηρούς και διεφθαρμένους, από επιχειρηματίες και Συλλόγους, κάποτε περιβαλλοντικούς, και σήμερα αμιγείς οίκους κερδοσκοπίας, που χειραγωγούν και καταπατούν την «οικολογία» που όπως η «υγεία» αποτελούν ένα από τους κύριους λόγους ύπαρξης των ταμείων του Κράτους λόγω της πολύ υψηλής ευαισθησίας της κοινής γνώμης αναφορικά με τα δύο αυτά, ζωτικής σημασίας, θέματα! Μας επιβάλλουν μια πραγματικά αλγεινή «Ιδεολογία πράσινης ενέργειας» που, για την επίτευξη των στόχων της, υποθάλπει την ελευθερία μας, με κάθε διαφημιστικό μέσο, χρησιμοποιώντας, με τρόπο ολοκληρωτικό, κάθε ενημερωτικό μέσο, χρηματοδοτώντας εντυπωσιακές καμπάνιες προς την κοινή γνώμη, των οποίων είμαστε καθημερινά θύματα, στα πλαίσια μιας τρομοκρατικής μεγαλοποίησης των ανθρώπινων φόβων για τις κλιματικές αλλαγές, οι οποίες, στη θεωρητική θεώρηση του «φαινομένου του θερμοκηπίου», απεναντίας επιταχύνονται, χάριν του μηχανισμού των «πράσινων πιστοποιητικών» συνδεδεμένων με τις ανανεώσιμες. Πιστοποιητικά που αποτελούν πραγματικές αδειοδοτήσεις για να συνεχίζεται να δολοφονείται ανενόχλητα το κλίμα, σύμφωνα με μια λογική ηθικής αντιστάθμισης, αναποτελεσματικής, και όχι μέσω της πραγματικής μείωσης των ρυπογόνων εκπομπών, όπως θα έπρεπε απεναντίας να γίνεται. Μια λογική που απαιτεί πλεόνασμα ενέργειας με κατά συνέπεια πλεόνασμα ζημιών στο χώρο, υπό το φώς μάλιστα του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν μορφές καθαρής ενέργειας μα μόνο λύσεις παραγωγής της, λιγότερο βρώμικες!
Και ενώ η Enel ετοιμάζεται να ριχτεί με τα μούτρα στο άλλο μεγάλο φαγοπότι, παρόμοιο και πιο διαβολικό, αυτό της πολυπόθητης από την Enel, επιστροφής της Ιταλίας στην πυρηνική ενέργεια, να που η ίδια δημιουργεί και παρουσιάζει στους μετόχους της, άμοιρους φορολογούμενους, αυτήν την πλευρά της, που φαντάζει «καλή», Enel Green Power, που όμως ήδη συμμετέχει σ’ ένα σύστημα που από καλό έχει από ελάχιστο ως τίποτα!
Υπήρξαν κάποιοι που σκανδαλίστηκαν, πριν μερικούς μήνες, με μια διαφήμιση γυναικείων καλτσών όπου ελκυστικά κορίτσια γλυκοτραγούδαγαν τον εθνικό μας ύμνο, και μερικοί έφτασαν να ζητήσουν ακόμη και την απαγόρευσή της, ενώ σήμερα κανένας δε λέει τίποτα ενάντια σ’ αυτήν την έμμονη και παραπλανητική, ύπουλη διαφήμιση, που αποτελεί μια αληθινή προσβολή του Έθνους μας, μια αληθινή περιφρόνηση του εθνικού μας τοπίου, την προστασία και σεβασμό του οποίου, με εξαιρετική σοφία και προβλεπτικότητα, οι πατέρες του Συντάγματός μας, καθιέρωσαν ως πρωταρχική αξία, αφιερώνοντας του το άρθρο 9 του Συνταγματικού μας Χάρτη! Μια λοιπόν αντισυνταγματική διαφήμιση, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις προθέσεις! Ίσως – και τότε αλλοίμονο μας – να εκπροσωπεί πράγματι τον μέσο Ιταλό, αυτός ο ανόητος με το εργοταξιακό κράνος στο κεφάλι, που η Enel τοποθέτησε στην κορυφή ενός αιολικού πύργου! Σαν δαίμονας που βάζει σε πειρασμό, προτείνει στον ανόητο να θαυμάσει από μακριά κερδοσκοπικούς θησαυρούς, που προορίζονται μόνο για λίγους παμπόνηρους, όχι βέβαια για τον ίδιο, κακομοίρη που από την τόση καταστροφή, η οποία και τον χαροποιεί, ούτε καν λίγο ξελάφρωμα στο λογαριασμό του θα μπορέσει ποτέ να δει, μια και οι φόροι του, ο ιδρώτας του, οι ρυτίδες της κούρασης του, η πηγή αυτού του πλούτου, δεν προέρχεται από τη φύση, αλλά από μια υπέρ-επιδότηση του Κράτους στο συγκεκριμένο τομέα, σάπιο φρούτο ενός νομοθετικού ανελεύθερου πλαισίου.
Όχι, μόνο αυτοί οι πονηροί ελπίζουν, πράγματι, ότι οι Ιταλοί είναι τόσο ανόητοι ώστε να αποδεχτούν σαν ένα δώρο για το περιβάλλον όλο αυτό το καταστροφικό μεγάλο φαγοπότι! Το περιβάλλον είμαστε εμείς οι ίδιοι, και το τοπίο είναι το λίκνο της ύπαρξής μας, η προϋπόθεση της ευτυχίας και της ελευθερίας μας, το ανοιχτό στον ουρανό βιβλίο της μνήμης μας!
Αρκεί να κάνει κανείς ένα μικρό ταξίδι στο Διαδίκτυο και να διαβάσει με περισσότερη προσοχή τις σελίδες των εφημερίδων που αναφέρονται σε τοπικά θέματα για να ανακαλύψει την στρατιά των εξοργισμένων, συνειδητών πολιτών, που ξεσηκώνεται ενάντια σε αυτήν τη θηριώδη επίθεση, στις πιο προσβεβλημένες περιφέρειες, όπως η Απουλία, ενάντια σε αυτήν τη συμφορά, διαμαρτυρόμενοι με όλα τους τα δίκαια και καταγγέλλοντας, χωρίς φόβο, τις σοβαρότατες ευθύνες της πολιτικής! Μια συμφορά που τώρα θέλει να εξαπλωθεί σε ολάκερη την Ιταλία! Ένας στρατός δικαίων που λέει «Όχι!» σε αυτές τις μορφές παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας με τεράστιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ιδιοκτησία μεγάλων ενεργειακών ομίλων, που δεν κάνουν άλλο από το να επαναπροτείνουν, σε οπτική κάλπικα «πράσινη», τα σχήματα των κατηγορημένων «lobby του πετρελαίου», προσβάλλοντας την ίδια τη φιλοσοφία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι οποίες θα έπρεπε να σώσουν τον Πλανήτη, όχι να τον δολοφονήσουν, όπως αντίθετα συμβαίνει σήμερα! Λόμπυ πολιτικο-επιχειρηματικά που διαπερνούν διαγώνια όλα τα κόμματα, τα οποία, με αυτές τις στρατηγικές, κατασκευάζουν και καθιδρύουν, στον «πράσινο» τομέα, ένα ολιγοπώλιο, αποσπώντας έτσι, ίσως για πάντα, τις καθαρές ενέργειες της φύσης από τους πολίτες!
Ενάντια σε αυτά τα οχυρά φαυλότητας, ζητάμε απεναντίας, με δυνατή φωνή, μια σοβαρή πολιτική κινήτρων, που να κατευθύνεται μόνο προς την κατεύθυνση του ενάρετου μοντέλου της διάχυτης αυτοπαραγωγής των πράσινων ενεργειών, ιδιαίτερα της ηλιακής, με μικρές εγκαταστάσεις, με φυσιολογικά χαμηλές επιπτώσεις, που θα τοποθετούνται στις στέγες των δομημένων περιοχών, σε επιφάνειες που είναι βιολογικά νεκρές, με αληθινά και άμεσα πλεονεκτήματα για το περιβάλλον και οικονομικά πλεονεκτήματα για τις οικογένειες και άλλους ιδιωτικούς χρήστες, αποδεσμευμένοι με αυτόν τον τρόπο, επιτέλους, από το καταπιεστικό ζυγό των εταιρειών ενέργειας! Ένα μοντέλο, αυτό το τελευταίο, εφικτό, πραγματικά βιώσιμο και δημοκρατικό, που θα σέβεται τη φιλοσοφία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Απεναντίας, το μοντέλο που οι Ιταλοί καλούνται να χρηματοδοτήσουν, αγοράζοντας τις διαφημιζόμενες μετοχές και υπογράφοντας τα δημοψηφίσματα υπέρ των βιομηχανιών ανανεώσιμων (των οποίων τα τσιμπούσια στήθηκαν σήμερα πονηρά στις πλατείες μας από τα ίδια λόμπυ της βιομηχανικής Green Economy, εκμεταλλευόμενα την καλή πίστη του κόσμου και του περιβαλλοντικού εθελοντισμού) αποτελεί απλά και μόνο μια άθλια κερδοσκοπία εναντίον της οποίας πρέπει να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας και η οποία, για το πραγματικό καλό του Έθνους μας και του περιβάλλοντος, πρέπει να ζητήσουμε να σταματήσει τελεσίδικα!
Ορέστε Καρόππο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου