«Χωρίς αμφιβολία υπάρχει για τον καθέναν από μας κι από μιά ξεχωριστή, αναντικατάστατη αίσθηση που αν δεν την βρει να την απομονώσει εγκαίρως και να συζήσει αργότερα μαζί της, έτσι που ναν τη γεμίσει πράξεις ορατές, πάει χαμένος».
Δεν είναι για ανάπτυξη, ούτε για υλοποίηση, ούτε για πράγματα, ούτε για ποίηση ούτε για τίποτα που ενδιαφέρει, αλλά μου έχει μπει στο κεφάλι μια λέξη και δεν μπορώ να την ξεφορτωθώ. "Alienation" η αποξένωση από πράγματα ή αντικείμενα με τα οποία είχαμε πρότερη σύνδεση, η απόσυρση στο καβούκι μας, η αδυναμία επικοινωνίας ή επαφής. Γιατί μου έχει μπει η ιδέα ότι και στο νησί πάσχουμε λιγάκι; Μεγάλωσε ο χώρος και δεν βλεπόμαστε; Θέλουμε να πάμε κάπου και χάσαμε το δρόμο;
Θα σου πω τι δική μου άποψη. Ο άνθρωπος είναι κι αυτός ένα μέρος της φύση. Η φύση του είναι να ζει σε επαφή με τη γη, τα ζώα, τα φυτά, το σύμπαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όμως αρχίσει να ασχολείται μόνο με λεφτά, επενδύσεις, αγορές, πωλήσεις, κατανάλωση (αλλότρια πράγματα) χάνει κάτι απ'τον ίδιο του τον εαυτό. Κι αν δε τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, δεν πανα καεί το σύμπαν γύρω σου. Εσύ θα εξακολουθείς να κοιτάζεσαι στον καθρέπτη και να παίζεις... πίπιζα (δεν υποννοώ τίποτα προσβλητικό για τον Μ. απλώς με εμπνέει πολύ η εικόνα).
νομίζω για αυτό μπήκε η εικόνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος εδώ θα έπρεπε να είναι «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε» προς τιμήν του προχθεσινού ανώνυμου σχολιαστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε σχολιαστή, το δήλωσα από την αρχή στο «τι μας ενώνει»... Δες την ανάρτηση αρχές Απριλίου, «μας ενώνει η αμπελοφιλοσοφία», μεταξύ άλλων.
Εκτός αν προτιμάς να μας ενώνουν ψηφιακά ηλεκτρομαγνητικά κύματα, ή ο έπαρχος (που και αυτός μας ενώνει)
Σίγουρα μας ενώνει ο έπαρχος. Είναι ο Βεσπασιανός μας, αλλά αφού είναι αιρετός τι να πεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ο Καλιγούλας… Ο Καλιγούλας έγινε αυτοκράτορας σε ηλικία 25 ετών και έφερε την ανανέωση. Αλλά αρρώστησε, του την βάρεσε και άρχισε να ανακαλύπτει παντού εχθρούς και συνωμότες και να απαιτεί προσωπολατρεία ανατολικού τύπου. Εκατοντάδες δικάστηκαν για ασέβεια και θανατώθηκαν μετά από βασανιστήρια και δήμευση περιουσίας. Του άρεσαν οι μάχες στην αρένα μεταξύ αναπήρων και νάνων. Τον ξεφορτώθηκαν στο τέλος…
ΑπάντησηΔιαγραφήγουστάρω, «νάνοι και ανάπηροι»...μια σειρά μονομαχιών στην «Άμμο» να γίνει μέρος του πολιτιστικού φεστιβάλ να δουλέψει και το μαγαζί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήστε ρε τον άνθρωπο ήσυχο, να δείτε εδώ, έργα, λεφτά για επισκευές και αναστηλώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tinos.biz/eparhio.htm
ΟΚ, αρχίζετε να είστε στα όρια λογοκρισίας. Αν θέλετε επώνυμα ή με blogger ID...
ΑπάντησηΔιαγραφήφοβάσαι μικρέ Διαμαντή;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πούμε ότι δεν μου αρέσουν οι ρατσιστικοί χαρακτηρισμοί σε βάρος προσώπων με αναπηρίες στο σχόλιο σου των 8:52 :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήσου ζητώ συγνώμη «ψάρακλα», κάνεις υπαινιγμό ή κατηγορία που ευχαρίστως να αφήσω, εάν την πεις ανοιχτά, ή επώνυμα, ή έστω τεκμηριωμένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη που διακόπτω την όμορφη κουβέντα σας αλλά αν θυμάμαι καλά το θέμα ήταν "Alienation".
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποξένωση....
Κάποιοι από αυτούς που αναφέρθηκαν έχω σοβαρές υποψίες οτι είναι aliens (εξωγήινοι) αλλά ας το αφήσουμε για λίγο στην άκρη.
γιατι χτυπάς υποβρύχιε; Μας έχουν «αποξενώσει» κάτι χοντροί λεμέδες, για αυτό γράφουμε εδώ. Οι ωραίες καμάρες είναι για τους πλούσιους και τους κουλτουριάρηδες
ΑπάντησηΔιαγραφήκτυπάμε στου κουφού την πόρτα και εισπράτουμε τι;
Αν χτυπήσουμε όλοι μαζί θα την κατεδαφίσουμε την πόρτα. Το σκέφτηκες αυτό?
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι από που ξεκινάς;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ'το blog?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ'το σπίτι μας, το χωριό μας, το Δήμο μας, το νησί μας, το Νομό μας, την Περιφέρειά μας, τη Χώρα μας?
Διαλέχτε...