Ανέσεις

Εν τάξει… Λίγο ρητορικά τα ερωτήματά μου (αλλά λίγο). Οι παππούδες μας στα χωριά δεν είχαν αυτά που θεωρούμε στοιχειώδη άνεση, και μεγαλώσαμε, πολλοί με την θέληση «αμάν να φύγουμε από την μιζέρια». Ωστόσο είτε από παλιές δυσκολίες ή ελλιπή παιδεία, ή ίσως από ανόμοιες παραστάσεις και προσδοκίες μερικοί φύγαμε τρέχοντας, πετώντας μαύρη πέτρα πίσω μας, μερικοί κρατήσαμε θετικές αναμνήσεις και παραστάσεις. Θα αφήσω εσάς να συμπληρώσετε ποσοστά…

Δεν βοηθάει και η πολεοδομία (που σε τελευταία ανάλυση εξυπηρετεί τα περίεργα γούστα μας) και επιτρέπει αυτά τα όμορφα «παραδοσιακά» και τις πολυκατοικίες (σε νησί!). Δεν βοηθάει και η «χωροθέτηση». Το μεσαιωνικό σπιτάκι, το βενζινάδικο, η βίλα, η ανεμογεννήτρια και η ταβέρνα, δεν το έχουν σε τίποτα να είναι όλα σε μία γειτονιά. Για αυτό όλοι θέλουμε να πάμε μακριά, «εκτός σχεδίου» και άντε πάλι απ’ την αρχή.

Τώρα, στο αντικείμενο της φωτογραφίας… Είχε σοβαρά μειονεκτήματα, αλλά ήταν οικολογικό («στεγνό»), δεν χρειαζόταν βιολογικούς καθαρισμούς, και ανακυκλωνόταν…

Ο απόπατος και το λουλούδι δεν έχουν σχέση με το προηγούμενο σπίτι... Είναι σε άλλο χωριό.