"...Επίσης είχα συμπληρώσει, με ανησυχεί αρκετά που, τα σύγχρονα παιδιά και ειδικά οι έφηβοι, είναι κλεισμένα σε ένα δωμάτιο με ένα playstation στα χέρια, ή μένουν επί ώρες μπροστά από μια οθόνη τηλεόρασης παρακολουθώντας εκπομπές life style ή ανούσιες τηλεοπτικές σειρές, λες και … προετοιμάζονται ή για τυφλοί υποταγμένοι μαχητές ή για νενέκοι του συστήματος.
Τότε, έσπευσε να με ρωτήσει : “δηλαδή, πως βλέπεις το αύριο των παιδιών ;” Η απάντησή μου ήταν “θαρρώ πως σύντομα θα δημιουργούν στρατιές από ανεγκέφαλους πολίτες,
yesmen, αδύναμους να απαιτήσουν τα της ζωής τους.
Είχε πάει αργά ή για την ακρίβεια νωρίς τα ξημερώματα πλέον και η απάντηση ήλθε σαν καυτός αέρας, απέναντι στο κρύο της βραδιάς. “Υπερβάλλεις, …. δεν νομίζω, υπερβάλλεις….”.
όλο το άρθρο στο Η κοινωνία του αύριο είναι αυτή που κτίζουμε
Εκτιμώ ότι τα πράγματα είναι λίγο χειρότερα από αυτά που λέει, αλλά τώρα ...βαριέμαι, έχω να πάω θεατής σε κάτι που παριστάνει το πάρτυ... Θαμών αποβλάκωσης με εισιτήριο, και έχει και καφρίλους που το θεωρούν "ανάπτυξη".
Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013
Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013
Η Αρχαία Τήνος, Ι.Τ.Η.Π., Κυριακή 18 Αυγούστου, 20:00
Κυριακή 18 Αυγούστου 2013, στις 20:00, στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού στή Χώρα. Από την Μυκηναϊκή εποχή έως την όψιμη αρχαιότητα. Η Τήνος υπήρχε και πριν το 1823 ή το 1204.
http://www.tiniaki.gr/content.asp?id=3153
http://www.tinostoday.gr/2013/08/blog-post_2753.html
"Η Σπηλιά της Κώμης": Η ιστορία ενός ερειπωμένου οικισμού και της ενορίας του, Παρασκευή 16 Αυγούστου, 20:30, Πλατεία Κώμης
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 8:30 μ.μ. στην πλατεία της Κώμης, παρουσίαση του βιβλίου του π. Μάρκου Φώσκολου για την ιστορία του μεσαιωνικού οικισμού της Σπηλιάς με θέμα: "Η Σπηλιά της Κώμης" Η ιστορία ενός ερειπωμένου οικισμού και της ενορίας του. Ομιλητές: π. Μάρκος Φώσκολος, Ιωάννης Αρμακόλας.
Κι αν θέλετε να πεταχτείτε μέχρι την Σπηλιά, πριν την ομιλία, είναι εύκολο, είτε από το νεκροταφείο της Κώμης, είτε από τον δρόμο για Περάστρα. 2-3 λεπτά με δίκυκλο, λίγο παραπάνω με τα πόδια. Μην πάρετε αυτοκίνητο, θα δυσκολευτείτε να στρίψετε, ιδίως εάν το κάνει κι άλλος.
Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013
Εκκλησία με "παπαδ'κό"
Πάντα μου άρεσε αυτό το χωριό...
Ο μπάρμπα-Αντρέας το έκανε διάσημο
και οι γρανίτες του, επίσης
Τώρα έγινε λιγο τουριστικό για τα γούστα μου...
αλλά έχει παιδιά που παίζουν στο "παπαδ'κό"
κι αυτό είναι ευχάριστο
Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013
(Ψευδο)ακακίες, και άλλα μελισσοκομικά
Η robinia pseudoacacia (ακακία την ξέρουμε οι περισσότεροι, αλλά δεν είναι, οι ακακίες είναι αφρικανικά κυρίως φυτά, η ψευδοακακία είναι νομίζω αμερικάνικη) είναι από τις καταπληκτικότερα μελισσοκομικά φυτά. Ευδοκιμεί παντού, έχει δυνατό ριζικό σύστημα, δηλαδή βρίσκει υγρασία και προστατεύει από διαβρώσεις, και όταν μεγαλώσει αγνοεί τα κατσίκια (μέχρι να μεγαλώσει είναι μεζές για κατσίκια, κουνέλια κλπ). Φυσικά προτιμάει μέρη με υγρά χώματα, και εάν τα βρει, ανθίζει όλο το καλοκαίρι, αντί μόνο τον Μάϊο...
Το μέλι από ψευδοακακίες είναι ελαφρύ, έχει λεπτό άρωμα που δεν χάνεται, ευχάριστη γεύση, ανοιχτό χρώμα, και δεν "ζαχαρώνει". Πιο σημαντικό όμως είναι ότι ένα στρέμμα ψευδοακακίες μπορεί να αποδώσει 100-120 κιλά μέλι, ενώ ένα στρέμμα θυμάρια αποδίδει λιγότερο από 10 κιλά (και στην Τήνο πολύ λιγότερα και από αυτό). Η ψευδοακακία πολλαπλασιάζεται πανεύκολα, μεγαλώνει σχετικά γρήγορα (αν προστατευθεί αρχικά από αδέσποτα κατσίκια), είναι ανθεκτική, και αυτοπολλαπλασιάζεται όταν εδραιωθεί. Νομίζω ότι εύκολα μπορεί να κατακλύσει ένα λαγκάδι, υποκαθιστώντας τις ωραίες μεν, αλλά μελισσοκομικά άχρηστες πικροδάφνες. Από σπόρο (που πρέπει να μαζευτεί το φθινόπωρο), μέχρι δέντρο που κάνει λουλούδια, χρειάζονται 4-5 χρόνια και λίγη καλή τύχη. Για μεγάλο δέντρο που να έχει κάποια ευνοϊκή επίδραση σε μέλισσες, βάλτε άλλα τόσα, αλλά οι ακακίες βαστούν πολλά πολλά χρόνια (άσε που κάνουν καλή ξυλεία).
Όταν κάποιος θέλει να σας πουλήσει ακριβό μέλι, ή να σας το πουλήσει για "καλό" σάς λέει ότι είναι "θυμαρίσιο". Και το θυμαρίσιο μέλι έχει πράγματι χαρακτηριστική γεύση και άρωμα, αλλά μην φανταστείτε ότι τα μέλια που αυτοχαρακτηρίζονται σαν "θυμαρίσια" έχουν πάνω από 10-20% μέλι από θυμάρι. Δεν υπάρχει τόσο πολύ θυμάρι, και το θυμάρι δεν αποδίδει μεγάλες ποσότητες μελιού. Τα Έξω Μέρη έχουν θυμάρι, η Νότια Τήνος, έχει θυμάρι, και στην Βόρεια Τήνο έχει θυμάρι κυρίως χαμηλά, κοντά στην θάλασσα. Κατά τα λοιπά, τα μέλια που κυκλοφορούν, που μπορεί να είναι εξαιρετικά, έχουν μέσα μέλι από άλλα φρύγανα (κυρίως αλίφονα), και λουλούδια, από άλλα φυτά, όπως λυγαριές, τριφύλλια, ταπεινά αγκάθια, μυρτιές, πορτοκαλιές και λεμονιές -- τα δύο τελευταία δίνουν εξαιρετικό μέλι). Αυτή την εποχή, οι μελισσοκόμοι παθαίνουν αμόκ ψάχνοντας για "ρείχι" ή ρείκι, όχι τόσο για συγκομιδή μελιού, όσο για ενίσχυση του μελισσιού μετά από τον "τρύγο" του Ιουλίου-Αυγούστου, και για να γλυτώσουν από τις σφήγκες (ή σφίγκες), τόσο τις μεγάλες (σκούρκοι ή σερσένια, ή ζωνόσβουροι) όσο και τις μικρές (λ'γκιές τις λένε στα Κάτω Μέρη).
Οι μέλισσες ταξιδεύουν αποστάσεις μέχρι και 2-3 χιλιόμετρα για να μαζέψουν νέκταρ, και αρκετοί μελισσοκόμοι μεταφέρουν τις μέλισσές τους σε ορεινά μέρη (μόνο 2 τέτοια έχει η Τήνος) όχι τόσο για το νέκταρ, όσο για να γλυτώσουν τις σφήγκες. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτό που έχει προτεραιότητα για τις μέλισσες, δεν είναι τόσο το πόσο κοντά είναι σε λουλούδια, αλλά πόσο κοντά είναι σε νερό, και πόσο παιδεύονται για να το κουβαλήσουν. Το νερό το θέλουν τόσο για έλεγχο της θερμοκρασίας της κυψέλης όσο και για να ταϊζουν τα μικρά τους. Εγώ έχω παρατήσει τις μέλισσες (πέρασα φάση που και εγώ είχα ...αμόκ, αλλά μου ...πέρασε) και δεν με αφορούν, πλέον, όλα αυτά. Πάντως, τα περισσότερα μέλια, με εξαίρεση αυτά που προέρχονται από μεγάλες εκτάσεις με μονοκαλλιέργειες, και όλα τα μέλια στα νησιά, είναι από μείγμα λουλουδιών, και διαφέρουν περισσότερο άνάλογα με τον καιρό της χρονιάς, παρά από τα λουλούδια της περιοχής. Η Τήνος δεν έχει μονοκαλλιέργειες, και οι αποστάσεις και η βιοποικιλότητα είναι τέτοιες που οι μέλισσες βρίσκουν διάφορα.
Ωστόσο, κάνουμε, σαν άνθρωποι, λάθη. Αντί να βελτιώσουμε την βιοποικιλότητα, και, όσο το δυνατόν τον χώρο μας, και τον "βιότοπο" για τις μέλισσες, γυρνάμε γύρω γύρω προσπαθώντας να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα, ή να αποκτήσουμε κάποιο πλεονέκτημα που δεν υπάρχει, ή που χάνεται όταν όλοι, λίγο αταβιστικά, κάνουν το ίδιο πράγμα. Με λίγη επιμονή και υπομονή, εύκολα φυτεύονται ψευδοακακίες, δενδρολίβανα, και φασκόμηλα αν κανείς έχει χώρο και όρεξη. Τα δενδρολίβανα γίνονται μεγάλα, όταν εδραιωθούν, ανθίζουν το φθινόπωρο και την άνοιξη, και πολλαπλασιάζονται εύκολα με μοσχεύματα. Τα φασκόμηλα είναι πιο ευαίσθητα, αλλά έχουν εξαιρετικό άρωμα. Επίσης, ψάχνουμε να γλυτώσουμε από τις σφήγκες, αλλά οι παγίδες για σφήκες είναι φτηνές, και αποτελεσματικές. Όταν έβαζα παγίδες, εύκολα έπιανα 500-1.000, κάθε μέρα, σε κάθε παγίδα. Παγίδες βάζουν και μερικοί από τους λίγους που έχουν πια αμπέλια.
Φυσικά κάνουμε και μελισσοκομικά "εγκλήματα" εκχερσώνοντας ή καίγοντας φρυγανικές εκτάσεις. Κάποιος, π.χ., που "καθαρίζει" την παραγγεριά του καίγοντάς την για να βάλει (μάλλον αδέσποτα) κατσικοπρόβατα, καίει και μισή πλαγιά βουνού, καλημέρα στην ερήμωση, και την διάβρωση. Τα ταπεινά φρύγανα εμπλουτίζουν τις πηγές συγκρατώντας τα νερά της βροχής, κάτι που ξεχνάμε, αλλά και ο καθένας είναι αφεντικό στον χώρο του... Η παραπάνω εικόνα είναι από φασκόμηλο, πριν από ένα μήνα.
Προσωπικά, έχω την πολυτέλεια να πολλαπλασιάζω και να φυτεύω μελισσοκομικά φυτά, αλλά εάν το έκαναν, από λίγο, όλοι οι μελισσοκόμοι και λεγόμενοι "φυσιολάτρες", η Τήνος θα ήταν πιο πράσινη και οι μέλισσες λιγότερο πεινασμένες. Βέβαια, μερικοί "καθαρόαιμοι" μπορεί να πουν ότι η ψευδοακακία είναι "ξένο" φυτό", αλλά 100% "ξένος" είναι και ο ευκάλυπτος, και ένα σωρό άλλα που κυκλοφορούν... Προσωπικά, δεν θα έβγαζα φρύγανα για να φυτέψω ακακίες, αλλά θα τις φύτευα σε χέρσες, ή ευαίσθητους από διαβρώσεις χώρους, ή, αντί για πικροδάφνες (που όμως είναι ωραίες). Και μην έχουμε ψευδαισθήσεις: 5 ή 50 δέντρα, και 100, ή 1.000 μελισσοκομικοί θάμνοι, δεν φτάνουν για να συντηρήσουν μέλισσες. Με 500 δέντρα όμως, ή 10.000 θάμνους, κάτι γίνεται... Εξ ου και η ανάγκη για "απείραχτο τοπίο". Τα μελίσσια δεν ευδοκιμούν σε σκουπιδότοπους...
Τέλος, αν θέλετε σπόρους από (ψευδο)ακακίες, έχει μερικές στον Κρόκο, και πάρα πολλές στον δρόμο από Ραφήνα για Βόρεια Προάστεια μέσω Νέας Μάκρης και Πεντέλης.
Σάββατο 10 Αυγούστου 2013
Οι ΑΠΕ είναι μία επιδοτούμενη (από εμάς) απάτη
Τα αιολικά παράγουν μεταβλητή ενέργεια, μόνο όταν φυσάει. Τυχαία. Αλλά, πιο σημαντικά, υπάρχουν μόνο όταν επιδοτούνται.
Την επιδότηση την πληρώνουμε εμείς και είναι πολλαπλή:
1) Τα τέλη ΑΠΕ ή ΕΤΕΑΡ, τέλη ρύπων, ή ότι τα βαφτίσουμε.
2) Η φουσκωμένη τιμή ρεύματος, γενικά, που καλύπτει και τους ΑΠΕτεώνες, και τους αεριάδες (που είναι τα ίδια φρούτα: Περιστεροκοπελουζομυτιληναίοι).
3) Η κατά προτεραιότητα και υποχρεωτική απόληψη του τυχαίου και μεταβλητού ρεύματός τους
4) Η καταναγκαστική καταστροφή των βουνών και των νησιών
5) Η επιδοτούμενη μέσω εργολαβίσκων των ΟΤΑ διάνοιξη δρόμων
6) Η διασύνδεση που πληρώνουμε χωριστά μέσω ΔΕΔΗΕ
Η ΡΑΕ, [Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας] η ΔΕΗ, το ΥΠΑΝ [Υπουργείο Ανάπτυξης], τα ΜΜΕ, η Κυβέρνηση η ίδια, έχουν αλωθεί από τους ΑΠΕτεώνες αεριτζήδες. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία: Τα αιολικά υπάρχουν ΜΟΝΟ επειδή επιδοτούνται, και ΜΟΝΟ για τις επιδοτήσεις. Τις επιδοτήσεις τις πληρώνουμε εμείς, χωρίς καν να παίρνουμε κάτι χρήσιμο σε αντάλλαγμα. Οι μόνοι που παίρνουν κάτι χρήσιμο είναι οι ΑΠΕτζήδες, οι αεριτζήδες, οι προμηθευτές σαβούρας (ENERCON, VESTAS, Gamesa κλπ), οι εισπράκτορες (EDF, Enel, Iberdrola) και τα διάφορα ποντικάκια που τρώνε τυράκι στην Δημόσια Διοίκηση και τις "Ρυθμιστικές Αρχές".
Οι τεχνικές, οικονομικές, και περιβαλλοντικές συνέπειες της ΑΠΕανωμαλίας έχουν αποδειχθεί, όπου αυτές μπήκαν σε σημαντικά ποσοστά:
- Δεν παράγουν σημαντικό ρεύμα,
- δεν εξοικονομούν σημαντικά καύσιμα,
- δεν υποκαθιστούν συμβατικές μονάδες, δεν μειώνουν ρύπους,
- ενοχλούν τους πάντες,
- ακριβαίνουν το ρεύμα για όλους.
http://www.archaeopteryxgr.blogspot.gr/2013/08/blog-post_8.html
Η ενέργεια από αιολικά είναι προβληματική επειδή ακόμα κι όταν φυσάει, ποτέ δεν είναι σταθερός ο αέρας, και πάντα χρειάζεται, παράλληλα, και η συμβατική ηλεκτροπαραγωγή, που διπλοπληρώνεται. Όταν φυσάει, δεν μπορούν να κλείσουν οι συμβατικές μονάδες. Όταν δεν φυσάει λειτουργούν οι συμβατικές μονάδες. Όταν φυσάει και έχει πολλά αιολικά το πρόβλημα είναι χειρότερο από όταν δεν φυσάει, γιατί το ρεύμα δεν αποθηκεύεται, και εάν δεν βρεθεί διέξοδος (σε γειτονική χώρα πχ) κάνει ζημιά σε δίκτυα. Όλα αυτά, επειδή το ρεύμα δεν αποθηκεύεται, δηλαδή όχι σε σημαντικές ποσότητες ή ανέξοδα. Έτσι, η ηλεκτροπαραγωγή από αιολικά είναι μία πανάκριβη ψευδαίσθηση.
Ακόμα και στην Γερμανία που έχει πάρα πολλά, αναγκάστηκαν να βάλουν περισσότερο κάρβουνο, για να έχουν ρεύμα. Το αέριο, για ρεύμα δεν συμφέρει ούτε στην Γερμανία. Εμείς το πληρώνουμε ακριβότερα από την Γερμανία. Οι ΑΠΕ είναι δικαιολογία για να έχουμε ακριβό αέριο, όπως είπε και ο Παλαιοκρασσάς σε προηγούμενη ανάρτηση. Φυσικά, εάν χρειαζόμαστε ρεύμα μόνο όταν φυσάει, όλα θα ήταν μια χαρά. Αλλά ούτε τα ψυγεία, ούτε τα νοσοκομεία δουλεύουν έτσι. Ούτε μπορούμε να έχουμε ρεύμα τον Αύγουστο, αλλά όχι τον Μάιο. Και επομένως με αιολικά διπλο- και τριπλοπληρώνουμε. Πρόκειται για κλοπή. Ακόμα και τσάμπα να ήταν το αιολικό ρεύμα (που δεν είναι πάλι είναι πανάκριβο επειδή είναι τυχαίο και μεταβλητό), πάλι δεν συμφέρει, επειδή παρέχει ενέργεια όταν θέλει ο αέρας, και όχι όταν θέλει το δίκτυο. Το παραμύθι ότι με πολλά αιολικά είναι καλύτερα διαψεύστηκε στην Γερμανία.
Για όποιον δεν καταλαβαίνει "γιατί τα αιολικά είναι ακατάλληλα για ηλεκτροδότηση", δεν έχει παρά να συγκρίνει την μεταφορά με συμβατικά πλοία, με την μεταφορά με ιστιοφόρα. Με το συμβατικό πλοίο, έχεις δρομολόγια. Με τα ιστιοφόρα, ταξιδεύεις μόνο όταν φυσάει, και πάλι, αν γυρίσει ο αέρας μεσοπέλαγα, μπορεί και να μην φτάσεις στον προορισμό σου! Και μπορεί ο αέρας να είναι "δωρεάν", αλλά ούτε τα ιστιοφόρα, και ειδικά τα πανιά, δεν είναι τσάμπα. (Άσε που τα σημερινά πανιά φτιάχνονται από ...πετρέλαιο και κρατάνε 2 το πολύ 3 χρόνια).
Άλλο καλό παράδειγμα για την ακαταλληλότητα των αιολικών, για ηλεκτροδότηση, είναι η σύγκριση με τον ανεμόμυλο που αλέθει αλεύρι. Ο ανεμόμυλος, είναι μια χαρά, επειδή και το κριθάρι, και το αλεύρι, αποθηκεύονται. Έτσι, κανείς δεν ενοχλείται εάν δεν φυσήξει μια μέρα ή ένα μήνα, ή εάν φυσάει όταν δεν χρειάζεται να αλέθει ο μύλος. Η μεταβλητή και τυχαία παραγωγή αλευριού δεν ενοχλεί. Σε αντίθεση, η μεταβλητή παραγωγή ρεύματος και είναι άχρηστη, και βλαπτική στα δίκτυα.
Τα αιολικά για ρεύμα είναι μία καλοστημένη αρπαχτή, όπου οι αιολικοί "επιχειρηματίες", μεθοδεύουν αφελείς (ή φαύλους) πολιτικούς, με την βοήθεια δήθεν οικολογικών οργανώσεων να κάνουν την δουλειά τους.
Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013
Οι κοινοτικές βοσκές της Καλλονής (τέως Κελλιών) Τήνου
Μέχρι το 1960-1970, περίπου, όπως ανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση, οι ντόπιοι (μερικοί εκ των οποίων δεν είναι πια μαζί μας) είχαν κατσίκια, που φρόντιζαν πρωί-βράδυ, στα βουνά πάνω από το χωριό. Αυτές είναι οι "κοινοτικές βοσκές". Τα "ξαπολυτά". Εκτάσεις που δεν ήταν κάποιου, δεν ήταν περιφραγμένες, όπου έβοσκαν τα κατσίκια. Και γύρω από αυτές τις εκτάσεις, είχε ο καθένας την μάντρα του (χωράφι περιφραγμένο), όπου "μάντριζε" τα κατσίκια, προφανώς για να τα αρμέξει, ή να "αποκόψει τα 'ρίφια". Και μου εξήγησαν, "τι περίεργο πράγμα, τα κατσίκια ποτέ δεν πήγαιναν σε ξένα χωράφια, ή σε αμπέλια", λες και η καθημερινή επίσκεψη του ιδιοκτήτη, με μια φούχτα ξερά σύκα, τα κρατούσε σε τάξη. Κάθισα με 4-5 "παλιούς" να διασταυρώσω αυτά που έμαθα γα τα βοσκοτόπια από την Μαριεττώ, και έμαθα ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Έμαθα ότι τουλάχιστον μέχρι και την δεκαετία του '60, ήξεραν οι πάντες ποιές είναι οι "βοσκές", και αφού αρκετοί από αυτούς είναι ευτυχώς μαζί μας, και θυμούνται εύκολα συγκλίνει ο γεωγραφικός εντοπισμός, και όλοι, με όσους μίλησα, συμφωνούν και λένε τα ίδια πράγματα.
Έμαθα λοιπόν ότι στις Κουφάλες - Μαύρα Γκρεμνά είχε τα κατσίκια του "γερο-Γκέκας" (Ρουγγέρης).
Στην Τάβλα, πάνω από την περιοχή "Πάγερ", ο μπάρμπα-Στεφανής (Στέφανος Στεργιώτης). Στην παραπάνω φωτογραφία (είναι και στο Google Earth), τα Μαύρα Γκρεμνά, δεξιά τα Τρικόκαστρα και αριστερά τα περιφραγμένα χωράφια του μπάρμπα-Στεφανή (μεγαλώνει με κλικ).
Στον Κούβαρο, στις "Μέλισσες" (ή Μελισσοβούνι ή Μεσοβούνι) οι κόρες του Ιάκωβου Αρμάου, ή Καπέλλα (Μαρία, Ιωάννα και Ελένη Αρμάου).
Στα Δυο-Β'νιά, η Μαρία και η Κονκέπτα, του μπάρμπα Φραγκιά του Καπέλλα (αδερφού του Ιάκωβου)
Στην Σπηλιά, στ' Αμόνια, μάλλον η Γιωργίνα η Ζαραντώναινα (Γεωργία Αντ. Αρμάου)
Στου Πολέμου τον Κάμπο, η Μαριεττώ (Μαριέττα Θωμ. Σκλάβου) με δύο μάντρες και δύο "σταύλα" πάνω από την Βαθειά Λίμνο
Ο Ζανής ο Μπακεκαλάς (Ιωάννης Αρμάος) "παντού και πουθενά" (κατά λέξη έτσι μου είπαν, και με χαριτωμένη αναφορά στο εξής περιστατικό: Μία φορά ένας Καρδιανιώτης ήθελε να στείλει μήνυμα, μέσω τρίτου στον Μπακεκαλά, να του στείλει δύο τσουβάλια πατάτες, επειδή, είπε, "τα κατσίκια του τού είχαν φάει το αμπέλι". Και είπε ο αγγελιαφόρος στο θύμα, "του χρόνου θα ζητήσεις ένα, και τον παράλλο κανένα", και σε απορία του θύματος του εξήγησε ότι τον τρίτο χρόνο θα του είχε "ξαλείψει τ' αμπέλι".
Η Μπρούντζαινα (Μαριέττα Αρμάου) στα Τρι-Τουρκόκαστρα, και στην Γούρνα, ανατολικά και ίσως νότια της Μέλισσας.
Στην περιοχή "στσι Τουρκ'", απέναντι από τις Ιτιές, κάτω από την Καστέλα, σε ένα μέρος με έναν όρθιο βράχο που μοιάζει με πέτρινο στρατιώτη ή με ...μενίρ, ο μπάρμπα-Πέτρος ο Αλβέρτης.
Βέβαια, τα παραπάνω, αν τα βάλει κάποιος μηχανικός στον χάρτη δεν περικλείουν 300 στρέμματα, αλλά όλες τις μη περιφραγμένες εκτάσεις πάνω από την Καλλονή, μάλλον 600-700 στρέμματα, δηλαδή όλο το Ανατολικό τμήμα στου Πολέμου τον Κάμπο, με μόνο πια θέμα προς διευκρίνηση, πού σταματάνε τα Κελλιανά, και που αρχίζουν τα Καρδιανώτικα, κάτι που παλιότερα θα ήταν μείζον θέμα... Πιθανό θέμα, ωστόσο, όσον αφορά τα Κελλιανά "βοσκοτόπια" να είναι ότι ακόμα και μέσα στου Πολέμου τον Κάμπο υπάρχουν περιφράξεις, και δεν γνωρίζω αν αφορούν σε ιδιοκτησίες (μερικές σίγουρα αφορούν και στο Κελλιανό και στο Καρδιανιώτικο κομμάτι) ή παλαιότερα διοικητικά χωρίσματα.
Υπάρχουν και περιφραγμένες εκτάσεις σε όλη την περιοχή, και όχι μόνο στο οροπέδιο, που δεν είναι γνωστοί οι ιδιοκτήτες τους. Μερικές έχουν "πεζούλες", και κτίσματα, και σε μία περίπτωση στην περιοχή "Μάντρες" (εικονιζόμενη, με σαφή ίχνη από παλιό αμπέλι, πατητήρι, κτίσματα κλπ, έβαλα και συντεταγμένες για να καταλάβουν τυχόν μηχανικοί, πού είναι). Κατά πόσον αυτές οι εκτάσεις θεωρούνται "ξαπολυτές" ή "βοσκοτόπια", κοινοτικά, ή άλλα, δεν το γνωρίζω. Το εικονιζόμενο παράδειγμα (μεγαλώνει με κλικ) μου φαίνεται σαν παλιό αμπέλι με πατητήρι (πράσινο περίγραμμα), και περιφραγμένη έκταση που και έχει καλλιεργηθεί, και έχει χρησιμοποιηθεί σαν "βοσκή" (κίτρινο περίγραμμα). Το βέβαιο είναι ότι μέχρι να βγουν οι αντικειμενικές αξίες σαν έννοια, πολλές από αυτές τις χρήσεις γης, ακόμα και τα ιδιοκτησιακά, τα καθόριζε ο φόβος της Εφορίας, εξ ού και οι σχεδόν αυθαίρετες και πάντα μικρότερες δηλώσεις στρεμμάτων, μέχρι που ήρθε ο Νόμος και απαίτησε σύγχρονα τοπογραφικά για να μάθουμε, επί τέλους, πόσο μεγάλη είναι η Τήνος, ή η Ελλάδα. Σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις, εκτάσεις που θεωρούσα "αγνώστου ιδιοκτησίας", βρέθηκαν ιδιοκτήτες, και κληρονόμοι, είτε από δήλωσή τους, είτε από παλαιότερα συμβόλαια (π.χ. του 1917 ή 1929, που ανέφεραν ονόματα -- αλλά ποτέ με τοπογραφικά). Αν τώρα φορολογηθούν αυτές οι εκτάσεις, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα γεμίσει η Τήνος με "ξαπολυτά". Θα είναι τότε του Δήμου; του Δημοσίου; Θα έχει ενδιαφέρον.
Του Πολέμου ο Κάμπος εξακολουθεί και είναι "μυστήριο", αφού δεν ξέρουμε καν σε ποιον Πόλεμο αναφέρεται (και μία λύση θα ήταν η χρονολόγηση πήλινων θραυσμάτων από τις Αλώνες και το Τρικόκαστρο), αλλά με €700 το ένα.., έχω χρονολογήσει (με "θερμοφωταύγεια" στον Δημόκριτο) μόνο ένα, από την Βαθειά Λίμνο: 730 μ.Χ. Όταν πρωτοήρθαν οι πειρατές επί Βυζαντίου στην περιοχή, και όπως συνηθιζόταν και επί Βυζαντίου, οι κάτοικοι έπαιρναν τα βουνά. Γράφει κάπου ο παπα-Μάρκος, ότι περί το 700 μ.Χ ερήμωσε η Καρδιανή. Δεν ερήμωσε, μάλλον μετακόμισε "πάνω". Αναρωτιέμαι ποιά περιόδου, π.χ., είναι οι Αλώνες.
Η εικόνα (και αυτή μεγαλώνει με κλικ και είναι στο Google Earth) είναι όλος ο Κάμπος, από την Μέλισσα. Στο βάθος η (χιονισμένη, όταν βγήκε η φωτογραφία) Άνδρος. Το ύψωμα αριστερά, είναι πάνω από, και δυτικά των Ιστερνίων. Η περιφραγμένη έκταση 35 στρεμμάτων, δεξιά ήταν τ' Παπαγιάνν' (Μάρκος Στεργιώτης).
Οι κοινοτικές βοσκές, για μένα, έχουν ενδιαφέρουν γιατί είναι ένα από τα τελευταία κατάλοιπα της Μεσαιωνικής Τήνου. Τώρα, για το ιδιοκτησιακό, δεν ξέρω αν ανήκουν στην κοινότητα, ή στον Δήμο, ή πώς ανήκουν, αν ανήκουν. Μέχρι το 1715 ήταν ...Βενετία. Μετά το 1715, ο καθένας πήρε ό,τι πρόλαβε, εικάζω. Για την διάδοχο κατάσταση Τουρκικών ιδιοκτησιών, ξέρουμε. Για Βενετσιάνικες, δεν έχω ιδέα. Οι περιφράξεις εκεί πάνω είναι παλιές, αν κρίνω από το μέγεθος της πέτρας στις ξερολιθιές, μερικές μοιάζουν πιο πολύ με ...οχυρώσεις παρά με περιφράξεις.
Ανεπιφύλακτα σας συνιστώ να πάτε να περπατήσετε πάνω στου Πολέμου τον Κάμπο. Η πιο εύκολη πρόσβαση είναι Βορειοανατολικά από την Β' Εύρεση. Φυσικά και από την Καλλονή και την Αγία Υπακοή προς Βαθειά Λίμνο, ή από το λαγκάδι "του Μαραγκού" και της Κόρης τον Πύργο, ή από την Παλιοκκλησιά (που από μόνη της είναι προορισμός, δείτε και εδώ, και περισσότερα στο Google Earth). Τώρα τον Αύγουστο είναι καλή περίοδος, έχει καταπληκτικές θέες, και πάντα έχει πιο δροσιά από τα χαμηλά.
Πάντως, αν ψάχνει κανείς για το "ποιές ήταν οι κοινοτικές βοσκές" της Καλλονής, η απάντηση νομίζω ότι είναι σαφής, και χωρίς αμφιβολία. Θα μου πείτε "πώς τα 300 στρέμματα έγιναν 700"; Μα έτσι πάει. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να καταμετρήσει, και καμία ιδιοκτησία από όσες έχω συναντήσει δεν είχε σωστές καταμετρήσεις. Αλλά με την Κτηματολόγιο Α.Ε., τώρα είναι παιχνιδάκι.
Και μιλώντας για Κτηματολόγιο, δεν σας κάνει εντύπωση που κάπως στην Τήνο το έχουν αποφύγει οι αρμόδιοι; Γιατί έχει όλη η Ελλάδα και όχι η Τήνος; Θα έλυνε το πρόβλημα των λέξεων "άγνωστος", "δημόσιο", "δημοτικό", "ξαπολυτό" κλπ.
Σάββατο 3 Αυγούστου 2013
Περίπατος από την Καλλονή στην Καρδιανή, όπως τον παλιό καιρό
Μέχρι το 1970 περίπου δεν υπήρχαν ούτε πολλά αυτοκίνητα (αγροτικά ή άλλα) στην Τήνο και ελάχιστοι δρόμοι. Ωστόσο όλα τα χωράφια είχαν "δρόμο", πρόσβαση, από οργανωμένο δίκτυο που ο έχω υπολογίσει σε πάνω από 1.000 χιλιόμετρα και ήταν το αμυντικό, εμπορικό, και κοινωνικό δίκτυο της αρχαίας και της μεσαιωνικής Τήνου (κάπου έχω ανεβάσει την παραπάνω εικόνα σε μεγέθυνση, αλλά δεν την βρίσκω τώρα). Η εικόνα, είναι τα μονοπάτια, ...χωρίς την Τήνο. Τα χρώματα είναι για τον ημιαυθαίρετο διαχωρισμό περιοχών. Μόνο ο Τσικνιάς και του Πολέμου ο Κάμπος δεν έχουν (ή δεν βρήκα) οργανωμένα μονοπάτια-δρόμους.
Με ρώτησαν χτες, "πώς πήγαινε κανείς στην Βαθειά Λίμνο (πάνω από την Καλλονή και την Αετοφωλιά), και πού μπορεί να είναι αυτές οι "κοινοτικές βοσκές" της Καλλονής, που κάπου αναφέρεται ότι είναι περί τα 300 στρέμματα.
Το πρώτο ερώτημα έχει απάντηση: Από την Αγία Υπακοή, "Μπαγκαλάκια", "Μάντρες", Βαθειά Λίμνο, και από εκεί στου Πολέμου τον Κάμπο, και προς τα κάτω, την "Πάνω Στράτα" (πλακόστρωτο δρόμο φάρδους 4-5 μέτρων, με "ξερεματ'στή" που είναι πάνω από την Καρδιανή, και ενώνει βασικά τα Έξω Μέρη με το Ξώμπουργο. Η αεροφωτογραφία μεγαλώνει με κλικ.
Από την Καλλονή προς Μπαγκαλάκια είναι κουραστικό ανέβασμα (και στα Μπακγκαλάκια έχει ή είχε και μία πηγούλα για νερό, για ανθρώπους και ζώα) και μέχρι τις Μάντρες υπάρχει ακόμα "δρόμος", δηλαδή μονοπάτι, σε μέρη πλακόστρωτο, με ξερολιθιές δεξιά αριστερά. Από τις Μάντρες μέχρι του Πολέμου τον Κάμπο υπήρχε και φαίνεται ακόμα που και που μονοπάτι, δηλαδή μέρος χωρίς φρύγανα από όπου περνούσε ο κόσμος και τα φορτωμένα ζώα. Στου Πολέμου τον Κάμπο είναι λίγο χύμα, πάτε Νότια-ΝΔ, και με λίγη τύχη θα βρείτε τον "δρόμο" που κατηφορίζει προς Πάνω Στράτα, και αριστερά προς Αγία Μαρίνα, και δεξιά προς Καρδιανή ή Ιστέρνια (μέσω Β' Εύρεσης).
Ή, αν βαριέστε και θέλετε μία γεύση, το Google Earth έχει και φωτογραφίες, και αυτή η παραπάνω εικόνα μεγαλώνει με κλικ, αλλά το Google Earth έχει πλάκα (και πρέπει να βρω πως να ξανανοίξω την ophioussa.com, που έχει περισσότερες λεπτομέρειες και εικόνα).
Το δεύτερο ερώτημα, δηλαδή που μπορεί να ήταν οι κοινοτικές βοσκές είναι πιο δύσκολο. Αλλά από κουβέντες με την Μαριεττώ (που είχε κατσίκια και ανεβοκατέβαινε 2 φορές την ημέρα) και άλλους που είχαν χωράφια, οι κοινοτικές βοσκές πρέπει να ήταν τα "ξαπολυτά" πάνω από τις Μάντρες, και την Βαθειά Λίμνο, προς του Πολέμου τον Κάμπο, δηλαδή η έκταση που έχω σημειώσει με αχνό κίτρινο, που ανάλογα πώς βάλει κανείς τα όρια είναι περί τα 300-380 σρέμματα. Φυσικά, αυτό με κάθε επιφύλαξη, εγώ είμαι ...ουρανοκατέβατος, και αν και τα έχω ψάξει, δεν είχα και δεν έβοσκα κατσίκια το 1950. ή το 1850. Πρίν το 1715, όλα ήταν κτήση της Βενετίας, και οι προγονοί μας, ...Βενετοί, ή κολλήγοι, ή Σκλάβοι, άλλοι με προνόμια, άλλοι χωρίς. Μετά το 1970, τα κατσίκια έγιναν αδέσποτα και κατέστρεψαν τα αμπέλια, τις συκιές και ότι εξέχει και είναι πράσινο, όλης της Κεντρικής Τήνου, από Καλλονή (Κελλιά) μέχρι Ιστέρνια... Ωστόσο η περιοχή είναι "πράσινη", το μόνο ίσως πράσινο μέρος της Τήνου, και όπως είπε ο καθηγ. Στουρνάρας, από εδώ είναι τα νερά της Καρδιανής, Ιστερνίων, των Κάτω Μερών, και του Πύργου (από την Ζωδεμένη).
Καλό περπάτημα (και καλή βοσκή) κι αν αντέχετε συνιστώ μία παράκαμψη για Τρικόκαστρο, ή Τουρκόκαστρο, ή Κάστο, ή Βίγλα. Να μην το παινευτώ δηλαδή, αλλά χάρη στον Παπα-Αντώνη, 3-4 παλιούς και ισάριθμα ζευγάρια παπουτσιών κάτι έχω μάθει.
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
Κατά των Α.Π.Ε. τάχθηκε ο υπουργός Περιβάλλοντος. Καιρός ήταν!
Τις ενστάσεις του για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας διατύπωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης.
Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Mega, ο υπουργός υπογράμμισε ότι η "πράσινη" ενέργεια είναι τρεις έως τέσσερις φορές ακριβότερη από την κανονική, πράγμα που κακώς δεν είχε διευκρινιστεί στην κοινή γνώμη, όπως δήλωσε, απομακρυνόμενος σαφώς από την ενεργειακή πολιτική που είχε ακολουθηθεί στη χώρα μας επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου.
Απέρριψε μάλιστα τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος είχε δώσει μάχη για να να προκριθεί η λύση της εξοικονόμησης ενέργειας, καθώς ήξερε τι θα επακολουθούσε.
Οι ΑΠΕ είναι μεγάλη ενεργειακή κοροϊδία, κλοπή σε βάρος των καταναλωτών αλλά και της βιομηχανίας, και βλαβερή περιβαλλοντική αυταπάτη.
Οι ΑΠΕ είναι ενεργειακή κοροϊδία γιατί ακόμα κι όταν "παράγουν" ρεύμα (όταν φυσάει, ή όταν έχει ήλιο) πρέπει να δουλεύουν, παράλληλα, οι συμβατικές μονάδες λιγνίτη, ή του πολύ ακριβότερου αερίου. Οι συμβατικές μονάδες, αναγκάζονται να ακολουθούν τις αυξομειώσεις στην "παραγωγή" των ΑΠΕ και αυτό τις κάνει να καίνε περισσότερο καύσιμο και να έχουν περισσότερες εκπομπές ρύπων, ακριβώς όπως το αυτοκίνητο σε κίνηση πόλης, σε σχέση με το αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο. Οι ΑΠΕ "παράγουν" ρεύμα, και πληρώνονται με καπέλο για αυτό, αλλά δεν εξοικονομούν καύσιμα σε συμβατικές μονάδες.
Είναι κλοπή επειδή πληρώνουμε υπέρδιπλα, με το ζόρι, για κάτι για το οποίο ήδη πληρώνουμε. Αν το ρεύμα από ΑΠΕ ήταν εθελοντικό, δεν θα υπήρχε ούτε μία ανεμογεννήτρια, ούτε ένα φωτοβολταϊκό. Αυτά που έχουν μπει, έχουν μπει επειδή επιδοτούνται, από εμάς, τους καταναλωτές. Αυτοί που τα έχουν κερδίζουν, αλλά το κέρδος τους το πληρώνουμε εμείς, χωρίς να παίρνουμε κάτι χρήσιμο σε αντάλλαγμα. Το χρήσιμο θα ήταν εάν κλείναμε κάποια μονάδα λιγνίτη, ή εξοικονομούσαμε λεφτά. Ούτε το ένα έχει συμβεί, ούτε το άλλο. Οι μονάδες που κλείνουν είναι λόγω ύφεσης και από εξοικονόμηση χρημάτων, μια ματιά στον λογαριασμό της ΔΕΗ θα σας πείσει. Η βιομηχανία κλείνει λόγω ύφεσης και λόγω ακριβού ρεύματος. Χωρίς βιομηχανία να δω πώς θα ζούμε πουλώντας πάρτυ και ποτά ο ένας στον άλλο...
Είναι περιβαλλοντική αυταπάτη επειδή δεν μειώνουν ρύπους, και ο ισχυρισμός ότι μειώνουν εκπομπές CO2 είναι διπλή μαϊμού: 1) Πουθενά δεν έχει μετρηθεί μείωση CO2. Στην Γερμανία π.χ., που είναι η πρωτεύουσα των ΑΠΕ, έχουν αυξηθεί οι εκπομπές CO2 αφού οι άνθρωποι αύξησαν την χρήση κάρβουνου για να έχουν ρεύμα και να μειώσουν το κόστος του, που εκτινάχτηκε στα ουράνια, ακριβώς λόγω ων ΑΠΕ. 2) Το CO2 έχει δαιμονοποιηθεί: Το CO2 δεν είναι ρύπος, είναι τροφή για φυτά, είναι αυτό που εκπνέουμε εμείς και που εισπνέουν τα φυτά. Ενώ είναι διάχυτος ο ισχυρισμός από τα ΜΜΕ ότι το CO2 προκαλεί θέρμανση, αυτό, και αμφισβητείται και δεν έχει παρατηρηθεί θέρμανση τα τελευταία 15-20 χρόνια. Μιλάμε για φυσικά φαινόμενα και όχι ανθρωπογενή φαινόμενα. Το πρόβλημα είναι "μαϊμού", και οι ΑΠΕ σίγουρα δεν το λύνουν. Διπλή μαϊμού.
Όσο για την κοινή γνώμη, νομίζω ότι εγώ, και άλλοι του Δικτύου Αιγαίου, σας λέμε ότι οι ΑΠΕ είναι μία ακριβή κοροϊδία τουλάχιστον από το 2008.
Πόσο Ευρωπαίος(α) αισθάνεσθε;
http://zahari1.blogspot.gr/2013/07/one-way-or-another.html και η εικόνα μεγαλώνει με κλικ.
Προσωπικά, θεωρώ την "Ευρώπη" γεωγραφικό χώρο (αλλά από μικρός μπερδευόμουν με την Ρωσία που το Ευρωπαϊκό κομμάτι της σταματούσε στα Ουράλια).
Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" είναι η συνένωση της Γαλλίας του Vichy με τους Γερμανούς (μια επανάληψη του Β' ΠΠ, και του Α' ΠΠ θα ήταν χρήσιμη), με την ανοχή και με κρύα καρδιά συνεργασία των Γάλλων. Για όσους δεν παρακολούθησαν Ευρωπαϊκή Ιστορία στο Γυμνάσιο, από τότε που κατέρρευσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όλοι οι "Ευρωπαίοι" τρώγονται μεταξύ τους, και όλοι, μα όλοι, είναι τέως αυτοκρατορίες, με αποικίες, δούλους, είλωτες, κλπ.
Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" άρεσε σε πολλούς στην Ελλάδα, όσο τάϊζε με επιδοτήσεις. Αν δεν το έχετε καταλάβει, επιδοτηθήκαμε για να μην παράγουμε, να μην έχουμε βιομηχανία, να μην έχουμε γεωργία, να μην έχουμε αυτάρκεια. Κι αν δεν το έχετε καταλάβει, μας πίεζαν και μάς΄λάδωναν να ψωνίζουμε με δανεικά που το καλόπαιδο τα έκανε ενυπόθηκα, το 2010. Τώρα, ίσως κάνουμε για δουλοπάροικοι...
Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" μοιάζει να αρέσει στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Νομίζω ότι εμείς κάπως βγάζουμε ψιλοάχρηστους για πολιτικούς, αλλά μάλλον έτσι είναι φτιαγμένο το σύστημα... Ψωμί, παιδεία, ελευθερία... Το θυμάται κανείς;