Πρέπει να ερευνήσω την αγορά για φωτογράφους τουριστικών φυλλαδίων. Έχω μάθει τα στοιχειώδη του Photoshop και μπορώ να αποδείξω ότι η Γη είναι επίπεδη.
Το ονειρεμένο μέρος της φωτογραφίας είναι η Κολυμπήθρα. Ξανθή-ροζ άμμος, γαλαζοπράσινα νερά, ανεμοδαρμένα βράχια, θαλασσινές σπηλιές, φοινικόδασος...
Η Κολυμπήθρα κάποτε ήταν για μένα το κέντρο του κόσμου. Πρώτα απ' όλα ήμουν ο μόνος που πήγαινε εκεί, (και απέναντι οι Freres), άντε και ο π.Νίκος, ιστορικός ψαροντουφεκάς. Το 1975 έπιασα και ένα ροφό 20 κιλά (δεν υπερβάλω) που τον φάγαμε στον ...γάμο του θείου μου. Έχω βγει φωτογραφία με τον ροφό και αν ποτέ ξεθαρρέψω θα την αναρτήσω (ίσως 1 ώρα πριν κλείσω το blog)
Το φοινικόδασος της φωτό το φύτεψα εγώ το 1989 και το ντάντευα 10 καλοκαίρια. Τώρα έχει αγριέψει, δεν περνάς πια από το χωράφι, φαίνεται από το Google Earth, και με εξαίρεση τον φόβο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, είμαι περήφανος για το δασάκι.
Το ονειρεμένο μέρος της φωτογραφίας είναι η Κολυμπήθρα. Ξανθή-ροζ άμμος, γαλαζοπράσινα νερά, ανεμοδαρμένα βράχια, θαλασσινές σπηλιές, φοινικόδασος...
Η Κολυμπήθρα κάποτε ήταν για μένα το κέντρο του κόσμου. Πρώτα απ' όλα ήμουν ο μόνος που πήγαινε εκεί, (και απέναντι οι Freres), άντε και ο π.Νίκος, ιστορικός ψαροντουφεκάς. Το 1975 έπιασα και ένα ροφό 20 κιλά (δεν υπερβάλω) που τον φάγαμε στον ...γάμο του θείου μου. Έχω βγει φωτογραφία με τον ροφό και αν ποτέ ξεθαρρέψω θα την αναρτήσω (ίσως 1 ώρα πριν κλείσω το blog)
Το φοινικόδασος της φωτό το φύτεψα εγώ το 1989 και το ντάντευα 10 καλοκαίρια. Τώρα έχει αγριέψει, δεν περνάς πια από το χωράφι, φαίνεται από το Google Earth, και με εξαίρεση τον φόβο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, είμαι περήφανος για το δασάκι.
Αν πραγματικα θέλεις φωτογράφους μπορώ να ρωτήσω
ΑπάντησηΔιαγραφήαναρτησιογράφους και αρθρογράφους θα ήθελα, αλλά δεν θα ήταν blog θα ήταν «περιοδικό»
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην σε νοιάζει αποφάσισε τι είναι καλύτερο και θα γίνει
ΑπάντησηΔιαγραφή