Αποφεύγετε τα καπέλα

Το μυστικό της ευτυχίας, στην σύγχρονη Ελλάδα, είναι να θες να κάνεις το αντίθετο από αυτό που κάνουν οι υπόλοιποι. Δεν ξέρω γιατί ταξιδεύουμε όλοι μαζί την Παρασκευή του τριημέρου. Άντε να βρεις καρέκλα στο καράβι... Αν ταξίδευα χτες, ας πούμε, δεν -- άκυρον! Χτες είχε απαγορευτικό...

Και μετά, όλοι είναι αγχωμένοι με την τιμή της λαγάνας και του χαλβά και των μαλάκιων (τα μαλάκια είναι αυτά τα θαλασσινά που πρέπει να φάμε την Δευτέρα, και που εισάγονται από την Σενεγάλη και πωλούνται με καπέλο, καθ' όσον νηστίσιμα).

Μην φάτε νηστίσιμα την Δευτέρα. Αν θέλετε να νηστέψετε, μαύρο ρύζι νερόβραστο και 2 καρότα. Ή φάτε αρνάκι. Και νηστεύετε το Πάσχα (που θα έχει καπέλο το αρνάκι).

Η αρνητική αυτή προσέγγιση, στις επενδύσεις, λέγεται "contrarian theory".

Μαντροκκλήσι

Πάντα εκεί περί το τέλος Φεβρουαρίου αρχίζω να βαριέμαι τον χειμώνα. Ειδικά φέτος, που "οι συνθήκες" με κρατάνε ένδον. Το 1970, οι παραλίες αυτές ήταν έρημες, οι χωριανοί κατέβαιναν στην Κολυμπήθρα μόνο για να πλύνουν ασκούς και να κάνουν αμμόλουτρα, και γενικά το μέρος είχε κακή φήμη αφού είχε "ρουφήχτρες".

Εκμεταλλεύτηκα αυτήν την κατάσταση, όσο κράτησε, δηλαδή μέχρι το 1989-90. Στα βραχάκια αυτά έβγαινα να χτυπήσω χταπόδια. Το Μαντροκκλήσι δεν είχε ψάρια, αλλά είχε χταπόδια. Ψάρια είχε απέναντι, από την Αγαπιανή μέχρι τον Παλιό Άγιο Φύλακτο και τον Πέτασο.

Οι "ρουφήχτρες" εξηγήθηκαν: Με βοριά, ο αέρας δημιουργεί ένα κεντρικό ρεύμα νερού από τα ανοιχτά προς την άμμο, που "σωριάζει" νερό από την μέση του όρμου, που, αναγκαστικά, γυρίζει πάλι προς τα ανοιχτά, αλλά από τίς άκρες του όρμου. Πας να βγεις από τις άκρες, που έχει λιγότερο κύμα, και ανακαλύπτεις ότι σε τραβάει προς τα ανοιχτά. Είχαν πνιγεί 2-3 άτομα, και έτσι η Κολυμπήθρα άργησε να γίνει της μόδας.

Ο μαύρος καβαλλάρης

Στο ταξίδι που σε πάει ο μαύρος καβαλάρης,
κοίταξε απ' το χέρι του, τίποτε να μην πάρεις.
Κι αν διψάσεις μην το πιείς από τον κάτου κόσμο
το νερό της αρνησιάς, φτωχό κομμένο δυόσμο!
Μην το πιείς κι ολότελα κι αιώνια μας ξεχάσεις...
βάλε τα σημάδια σου το δρόμο να μη χάσεις


Ο Κωστής Παλαμάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου 1943. Η κηδεία του ήταν ...έκπληξη για τους κατακτητές.

Θέα ανατολικά

Μου έγιναν ιδιωτικά παράπονα ότι το παραμαύρισα το κλίμα. Δεν είπα τίποτα, αναδρομή στην ιστορία. Έχει πολλά θετικά η ιστορία μας, αλλά ας μην ξεχνάμε τα άλλα.

[Προβολέας δ']

Σκηνή τρίτη: Με καταδίκη σε θάνατο ρίχνεται στις φυλακές ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Σκηνή τετάρτη: Κυριακή πρωί, στο Ναύπλιο, έξω από την εκκλησία, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας πέφτει κάτω απ' τις σφαίρες των Μαυρομιχαλαίων.

Σκηνή πέμπτη: Βγαίνοντας από τον σταθμό της Λυών, στο Παρίσι, μετά την υπογραφή της Συνθήκης ων Σεβρών, ο Ελευθέριος Βενιζέλος δέχεται τις σφαίρες δύο Ελλήνων αξιωματικών.

Σκηνή έκτη: Κάτω από την Γερμανική Κατοχή, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός εξοντώνει τον Συνταγματάρχη Ψαρρό, που αγωνίζεται για τον ίδιο ακριβώς σκοπό επικεφαλής ανεξάρτητης αντάρτικης ομάδας.

Οδυσσέας Ελύτης, "Ο Μικρός Ναυτίλος", Ίκαρος 1992

Τι μου θύμισε...

Τι μου θύμισε η κουβέντα για τον «φιλοευρωπαϊκό» προσανατολισμό μας. Κατ’ αρχάς, οι Ευρωπαίοι είναι φιλέλληνες, αφού εκτός από την βοήθεια στην παλιγγενεσία του 21, τους αρέσει και ο Παρθενών.


Επίσης βοηθούν τους γέρους και τον ιερέα του χωριού με τις φορολογικές δηλώσεις, εδώ στην ύπαιθρο της Κρήτης.


Ε… καμιά φορά δεν φερόμαστε καλά, και αναγκάζονται να μας ανακαλούν στην τάξη. Εδώ σε ένα χωριό πιο κάτω.


Που και που, η ανάκληση στην τάξη είναι λίγο πιο πειστική.

Δεν έχει σχέση το παρόν με το παρελθόν, νομίζω, αλλά πειράζει που δεν ξεχνάω;

Είδηση

Στην προσπάθειά μου να κάνω τον έξυπνο, σας είπα από τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ότι «γράφεται ιστορία» με τα χρηματοοικονομικά, και, απλά επανέλαβα αυτά που λέει το βιβλίο ότι η ύφεση εμφανίζεται περίπου 6 μήνες μετά το χρηματιστηριακό κραχ.

Πάντα κάνοντας τον έξυπνο, προέβλεψα ότι ο δείκτης στο ΧΑ θα φτάσει μεταξύ 1204 και 1453 (έχοντας περάσει το 1715) και απευχόμενος να πάμε πριν την μάχη του Ματζικέρτ το 1071! Εύκολο είναι να μαντεύεις τέτοια πράγματα: Κοιτάς που ήταν οι δείκτες πριν την φούσκες και κάνεις “reset”. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να εντοπίσεις μια φούσκα, ο πιο απλό είναι όταν πολλοί άνθρωποι ζουν καλύτερα από ότι τους παίρνει (αλλά άντε να το παραδεχθείς..)

Σίγουρα θα είναι πιο επώδυνο από ο,τιδήποτε φαντάζεται κάποιος που γεννήθηκε μετά το 1970 ή 75, γιατί, απλά, δεν ξέρει τίποτα άλλο από (σχετική) ευημερία και ειρήνη.

Με όλη την σαχλοκουβέντα για ανεμογεννήτριες, προέβλεψα ότι οι ΑΠΕ θα πάνε περίπατο προκειμένου να λυθεί η εξάρτηση από το πετρέλαιο. Η είδηση σήμερα;

"Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας". (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/02/2009_268751)

Απλό είναι: Ή παράγεις, ή εισάγεις. Μην φοβάστε, είμαστε 5-10 χρόνια πίσω από τους Ιταλούς. Αλήθεια, γιατί δεν βάζουν ΑΠΕ στην Ιταλία; Στην Γαλλία; Για τους Γερμανούς δεν ρωτάω, αυτοί είναι καθαροί και εισάγουν από τους περίοικους. Τα "άλλα" είναι για τα μάτια.

Ευρωπαϊσμός

"Ενδιαφέρον το άρθρο του Κ. Σημίτη στο Capital.gr. (http://www.capital.gr/news.asp?id=682158)

Επισημαίνει τα γενικά χάλια της χώρας, την εξάρτηση της όποιας Ευρωπαϊκής ανάκαμψης από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, και την αβεβαιότητα για την δυνατότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί την τραπεζική κρίση, με τις κακές συνέπειες στην πραγματική οικονομία (τις παραγωγικές δραστηριότητες)

Προβλέπει ότι εμείς εθελοτυφλούμε και ότι θα καταλάβουμε τα χάλια μας το φθινόπωρο μετά από ισχνή τουριστική σαιζόν .

Είναι μάλλον κατά του προστατευτισμού, φοβάται τον εθνικισμό και λέει, επίσης, ότι το κλειδί στις εξελίξεις είναι στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα, και ότι μάλλον δεν βγαίνουμε από τα δύσκολα «φέτος»

Καταλήγει στο ότι πρέπει να «ξαναμπούμε στην τροχιά των Ευρωπαϊκών εξελίξεων από τις οποίες περιθωριοποιηθήκαμε τα τελευταία χρόνια.

Θεωρώ ότι ο κ. Σημίτης υπήρξε από τους σοβαρότερους πρωθυπουργούς στην διαχείριση «δημιουργίας πλούτου» και «διαχείρισης πλούτου». Ωστόσο, όσο μεγαλώνω, θεωρώ ότι μας ψιλοπούλησε στους Γερμανούς (συγγνώμη, μου ξέφυγε, Ευρωπαίους έπρεπε να πω).

Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις του, διαφωνώ με το συμπέρασμα περί Ευρωπαϊσμού, και διασκεδάζω που περιμένει την ανάκαμψη της ζήτησης στις …ΗΠΑ για να ορθοποδήσουμε.

Όχι ότι έχω κάτι καλύτερο να προτείνω στο γραικυλικό μας στάδιο… Αλλά, βρε παιδί μου, πως φτάσαμε εδώ από το «Όχι» και το 1945;"

Περαστικός

δείτε και εδώ:
http://alkimosarchive.blogspot.com/2009/02/blog-post_22.html

http://www.antinews.gr/?p=5362

Με συγχωρείτε για την φωτό, είναι λίγο υπερβολική (λίγο)

Σφαγείο

Με στενοχώρησε η ανακοίνωση του Δήμου και, σαν μάντης κακών, από τον Αύγουστο που ξεκίνησε η "κρίση" (άσχετο αν τώρα αρχίζει να μας γίνεται συνείδηση), έλεγα σε όποιον με ρωτούσε, "έρχονται δύσκολα", "κόψε τα έξοδα", "μάζεψε το κεφάλαιο κίνησης".

Το να περιορίσεις δημοσιονομικά ελλείμματα θέλει πειθαρχία. Το να το κάνεις σε καιρό ύφεσης είναι εξαιρετικά δύσκολη άσκηση. Το να το κάνεις χωρίς πολιτική έμπνευση και ηθικά ερείσματα είναι από άχαρο έως ακατόρθωτο.

Πολλά έργα είναι επισφαλή, γιατί τα ταμεία είναι όχι απλά άδεια αλλά "μείον", με προοπτική να χειροτερέψουν πριν γυρίσουν. Και εγώ τουλάχιστον δεν παίρνω σοβαρά όσους, τέτοιες εποχές, τάζουν παροχές, ή μεγάλα έργα του τίποτα.

Θα είναι κρίμα να μην τελειώσει το σφαγείο γιατί εξυπηρετεί τους αγρότες στο νησί. Ευχαρίστως όμως θα φορολογούσα λίγο παραπάνω όσους τάζουν.

Τα δύσκολα αρχίζουν τον Απρίλιο...

Liberum mortis arbitrium

Αν η Ιστορία δεν μας έπαιζε παιχνίδια, ο Αλέξανδρος Κορυζής θα ήταν άλλος ένας Διοικητής της Εθνικής, όπου ξεκίνησε υπάλληλος το 1903 και διορίσθηκε διοικητής το 1931. Τον Ιανουάριο του ’41, τον έκαναν πρωθυπουργό, όταν πέθανε ο Μεταξάς. Στις 6 Απριλίου του ’41 είπε «όχι» στους Γερμανούς. Μέχρι τις 18, η Ελλάδα ήταν περίπου Γερμανική. Στις 18, αυτοκτόνησε. Τα βιβλία λένε ότι ήταν αρβανίτικης καταγωγής.

Δεν είναι μόνο οι Ιάπωνες που έχουν στην ηθική τους την προτίμηση της αυτοκτονίας από την ντροπή και την ατίμωση. Και οι Έλληνες αρβανίτικης καταγωγής το έχουν. Και οι Ρωμαίοι το είχαν, είτε εν όψει δικαστικής καταδίκης (αν αυτοκτονούσαν γλύτωναν την περιουσία τους) είτε για λόγους τιμής: για να αποφύγουν την ignominia (την απώλεια «προσώπου») ή την infamia (απώλεια φήμης).

Δεν προτρέπω κανέναν να εξασκήσει το liberum mortis arbitrium, γιατί σε τελευταία ανάλυση, ο αυτόβουλος θάνατος προϋποθέτει αίσθηση τιμής και ελευθερίας. Ούτε καν παραίτηση δεν προτρέπω μετά τόσα σκάνδαλα, τόση κοροϊδία, τόση κατάπτωση, τόση κλοπή, τόση ανικανότητα, τόση ταπείνωση και τόσες …αποδράσεις με ελικόπτερα.

Δυστυχώς η «ευθιξία» μας έχει τελειώσει προ πολλού σε αυτήν την χώρα. Φαίνεται ότι δεν έχουμε μεταξύ μας Ιάπωνες, Αρβανίτες, ή Ρωμαίους. Δεν μας έθιξαν οι υποκλοπές, δεν μας έθιξε ότι είμαστε ο περίγελος της Siemens, δεν μας έθιξε ότι μας τσάκωσαν με DVD, δεν μας έθιξε η συνομωσία για κλοπή με τα ομόλογα ή με το Βατοπέδι. Κανένας ένοχος, κανένας θιγμένος, όλα καλά, ξετσίπωτα και αναίσθητα.

http://www.antinews.gr/?p=5340

As you like it

Δεν αλλάζει μόνο το τοπίο, που βλέπουμε ότι αλλάζει, ή μόνο οι άνθρωποι που μεγαλώνουν, ή η αρχιτεκτονική (είτε μου αρέσει η εξέλιξη, είτε δεν μου αρέσει).

Κάθε ένας από εμάς έχει μερικές εικόνες που είναι κάτι σαν τον «πυρήνα» ή την βάση του εικονικού κόσμου που έχουμε στο κεφάλι μας. Μία από αυτές τις εικόνες είναι και αυτά τα βουνά, αφού αυτά έβλεπα ώρες και νύχτες που πέρασαν σε ηλικίες, που είχε σημασία η θέα.

Αν έβαζα την εικόνα σε πλήρη ευκρίνεια, θα καταλαβαίνατε τι λέω, αλλά πλήρης ευκρίνεια είναι πολλά megabytes, και επομένως θα πρέπει να πάτε περίπατο… Όπως σας αρέσει…

"All the world's a stage
And all the men and women merely players;
They have their exits and their entrances,
And one man in his time plays many parts,
His acts being seven ages."

Αετοφωλιά

Οι Κυκλάδες ήταν κάποτε μαγικός τόπος. Δεν ξέρω αν οφείλεται στον Bent, ή τον Choiseul-Gouffier, ή τον Markaky Zallony, ή τον Βασιλειάδη ή τον Κωνσταντινίδη. Αλλά όσο μοναδικό ήταν το τοπίο, τόσο σπάνια ήταν η αρχιτεκτονική, που έκανε ξακουστό το αρχιπέλαγος στην μεταπολεμική ευημερία και τις ψυχροπολεμικές ανησυχίες της δεκαετίας του ‘60


Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60, τα χωριά μας δεν είχαν ρεύμα. Είχαν την γνωστή λιτή αρχιτεκτονική, συνδυασμό της οικονομίας της πέτρας, της ανθρώπινης διάστασης, της φρουριακής διάταξης και της πολυτέλειας του σοβά και του ασβέστη. «Σπίτι όσο χωρείς, χωράφι όσο μπορείς».


Τα μεσημέρια του καλοκαιριού άκουγες τον ήλιο στον ασβέστη, ο αέρας δεν σφύριζε σε καλώδια που δεν υπήρχαν, και η μυρωδιά από τα φρύγανα στα τζάκια, και τα παιδιά στον δρόμο, σου έλεγαν ότι μπορεί να ήσουν φτωχός, αλλά υπήρχε ισορροπία. Αέναη και αειφόρος, σχεδόν μεσαιωνική. Steady state.

Εξερεβνών το Άγνοστον (2)

Ο Μποστ τα λέει όλα: "Άϊν, τσβάϊν, ντράϊ... μιλούσα και η φροϋλάϊν κρεμόταν απ' τα χείλη μου. Της μίλησα με πάθος για την θαυματουργή εικόνα και τελικά την έχασα".



Έτσι ήταν φίλοι μου, π.Χ. (προ Χριστού και μεταπολίτεφσης). Ο χάρτης του Μποστ λέει "που ήταν η Γερμανίς", και "που την έχασε". Με ενδιαφέρον παρατηρώ ότι την Βόρεια Τήνο την χαρακτηρίζει "Terra Incognita" αγνώστου ιδιοκτησίας, από το 1965, φαίνεται υπήρχε "αφτό το πρόβλιμα". Όσο για "την Γερμανίς", μάλλον πήρε το επόμενο καράβι για Μύκονο, αλλά για αυτό, ο Μποστ, έχει ξεχωριστό κεφάλαιο.

Εξερεβνών το Άγνοστον (1)

Σήμερα θα σας πω τους λόγους που γκρινιάζω για το Λιμάνι. Δεν είναι ούτε η αρχιτεκτονική, ούτε οι αλλαγές, ούτε τα καΐκια που εξαφανίστηκαν, ούτε τα χωματουργικά στην μάχη τους με την σοροκάδα. Το Λιμάνι της Τήνου κυρίες και κύριοι πάσχει από έλλειψη ρομαντισμού. Και τελικά πάσχει όλη η Επικράτεια από το ίδιο πρόβλημα, και δεν νομίζω ότι κάνω εγώ λάθος διάγνωση.

Ο αείμνηστος Μποστ, «εξερεβνών το Ελληνικόν Αρχιπέλαγο»ς, το είχε εντοπίσει: cherchez la femme, κοινώς όλα στην αναζήτηση του ποδόγυρου, τουλάχιστον την δεκαετία του ’60 που έγραψε και το σχετικό βιβλίο, «Αιγαίον: Αφτό το Άγνοστον».

Δεν ξέρω αν φταίει η αντίληψή μου, ή αν φταίει η τηλεόραση, ή το διαδίκτυο, ή τι φταίει, αν φταίει, αλλά νομίζω και οι «εξερεβνήσεις» έχουν πέσει έξω, και το Λιμάνι έχει χαλάσει. Η φωτό είναι περίπου 6-7 χρόνια αφού ο Μποστ είχε γράψει το βιβλίο του.

Η "Ευσταθία", εδώ στις αρχές της δεκαετίας του '70 ήταν σε λιγότερο συντηρημένη κατάσταση από ότι 10 χρόνια αργότερα, περίπου στην ίδια θέση. Το λεωφορείο γαι τα χωριά στην θέση του, και ελάχιστα αυτοκίνητα στον δρόμο.

Χώρα (6)

Εκτός από τις παλιές φωτογραφίες από το χωριό, πάντα κολλάω στα καΐκια, που τα έβλεπα πάντα σαν σπάνια σχήματα, όπως τα κατ'κιά, και τα παραδοσιακά σπίτια, μόνο που τότε, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα μας επιδοτούσαν για να τα καταστρέφουμε, όπως μας έχουν επιδοτήσει να ξεριζώνουμε αμπέλια...


Το λιμάνι της Τήνου πάντα μάζευε καΐκια, πολλά ψαράδικα. Το "Ευσταθία" με διακριτικό "Ν.Χ." το έβλεπα χρόνια στην σειρά, από την δεκαετία του '70. Εδώ είναι 10 χρόνια αργότερα, κάποιον δεκαπενταύγουστο, αν κρίνω από το πολεμικό στο βάθος.

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί μας επιδοτούνε να ξεχνάμε τον εαυτό μας.

Λιμάνι Κολυμπήθρας;!

Λιμάνι στην Κολυμπήθρα; Αυτό υπαινίχθη διαμαρτυρόμενος σχολιαστής όταν ανέβασα φωτογραφίες της σοροκάδας στο έξω λιμάνι, με το τραγουδάκι «είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια». «Θέλουμε έξυπνους, και όχι αυτούς που κάνουν τους έξυπνους», είπε.

Διαμαρτυρόμενε, μην διαμαρτύρεσαι, το τραγούδι παραπέμπει στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:

26 καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν ἄμμον. 27 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη.


Σοβαρά τώρα, οι δυνάμεις της φουσκοθαλασσιάς και των κυμάτων δεν είναι διαπραγματεύσιμες, και η Κολυμπήθρα, με βοριά, «βγάζει φίδια». Αλλά με μπουνάτσα είναι ρομαντική.

Βρύση (2)

Και το απόγευμα κυλούσε… Ο μπάρμπα Ιωσήφ ήταν πάντα μπροστά στο μαγαζί του, η Μαρία είχε τελειώσει το φρούτο της και η βρύση είχε μαζέψει και τα υπόλοιπα κορίτσια από τα γύρω σπίτια.

Λυπάμαι να πω ότι με εξαίρεση την περίοδο των διακοπών, δεν υπάρχουν πολλά κορίτσια ή αντίστοιχα αγόρια στο χωριό, αφού μόνο λίγοι αγρότες επιμένουν, οι περισσότεροι νέοι είναι στην Αθήνα ή την Χώρα. Η Μαρία, ευτυχώς είναι ακόμα εκεί, με τα παιδιά της, τον σύζυγο και τους γονείς της. Ο αδερφός της έρχεται που και που από την Αθήνα.

Τα δισέγγονα του μπάρμπα Ιωσήφ, επισκέπτονται τακτικά τον παππού τους που και αυτός έρχεται τα καλοκαίρια, και, βιαστικός, τα Σαββατοκύριακα, να προλάβει κανένα κλάδεμα ή σκάψιμο.

Η βρύση δεν χρησιμοποιείται, αφού τα σπίτια έχουν νερό. Μια από τις κοπελιές, δυστυχώς, έχει φύγει.

Βρύση (1)

Πριν από χρόνια, πριν τις γεωτρήσεις, πριν τα πλούτη και τις πολυτέλειες, η πρόοδος στα χωριά ήταν οι βρύσες. Το δικό μου χωριό είχε 5 ή 6 «βίδες» (βρύσες, με διακόπτη, που έκλειναν) και, φυσικά, πάνω πάνω στο χωριό, το Ξινάρι, που ήταν συνδεδεμένο με την πηγή και έτρεχε νερό μέρα νύχτα.

Η βρύση ήταν το κέντρο της περιοχής. Από εκεί κουβαλούσαμε με «καρίκια» ή στάμνες (αργότερα και με πλαστικά δοχεία) νερό για την κουζίνα, το σπίτι, την καθαριότητα. Καταλαβαίνετε, ότι δεν υπήρχε θέμα σπατάλης. Όταν σηκώνεις 10 ή 20 ή 50 λίτρα, κάνεις οικονομία.


Δίπλα στην βρύση και την λεύκα ήταν το σπίτι του μπάρμπα Ιωσήφ (μπάρμπα Γιωσήφ, για την ακρίβεια), και στο ισόγειο είχε και το μαγαζί του (και δεν θυμάμαι αν ήταν και φούρνος). Τα απογεύματα του καλοκαιριού ο ήλιος ήταν πάνω από την Καστέλα, τα σπουργίτια στην λεύκα, όλο το σκηνικό έλεγε «γαλήνη», ο μπάρμπα Ιωσήφ νομίζω είχε γλαρώσει και ο φακός έκλεψε την Μαρία να τρώει φρούτο, στην βρύση.

Ο μπάρμπα Ιωσήφ δεν είναι μαζί μας, αλλά τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του είναι καλά.

Το λένε και οι ...ξένοι

Οι Έλληνες, λίγο ξενομανείς και καμιά φορά ανενημέρωτοι, εντυπωσιάζονται από αυτά που λένε οι ξένοι. Το κείμενο είναι J.S. Halkema, Ολλανδού ηλεκτρολόγου μηχανολόγου, στελέχους πολυεθνικής σε θέματα εξοπλισμού ηλεκτρικής ισχύος. Σαν Ολλανδός, παραδέχεται την συμβολή της αιολικής ενέργειας στην ύπαρξη της χώρας του, επισημαίνοντας ότι όσο νόημα έχουν οι ανεμόμυλοι για άντληση νερού, τόσο τρέλα είναι για παραγωγή ηλεκτρισμού.

"Ας υποθέσουμε ότι βάζουμε μία ανεμογεννήτρια 3MW, γνωρίζοντας ότι θα παράγει κατά μέσο όρο 750kW (η ισχύς της μηχανής ντίζελ ενός φορτηγού) που θα παράγει λίγα εκατομμυριοστά της ζήτησης ηλεκτρικού στην χώρα.

Κάποιος θα αναρωτηθεί για την σκοπιμότητα ενός πύργου 80 μέτρων στον οποίο θα τοποθετηθεί ένας μηχανισμός μεγέθους λεωφορείου που θα παράγει την ενέργεια που βγάζει μία μηχανή φορτηγού, που η συμβολή της στην ζήτηση είναι τόσο μικρή που δεν είναι μετρήσιμη. Ο πύργος με την προπέλα θα έχει πάνω από 100 μέτρα ύψος, κάτι σαν μπιμπίκι ή οδοντογλυφίδα στο τοπίο, που κάθε δευτερόλεπτο θα κάνει θόρυβο που θα ακούγεται σε μεγάλη απόσταση.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι πανάκριβες αυτές μηχανές μπορούν να χτιστούν μόνο με εξαιρετικά ελκυστικές επιδοτήσεις για τους κατασκευαστές και τους πλασιέ τους. Οι επιδοτήσεις πληρώνονται από εμάς, από εσάς, τους φορολογούμενους. Η ιδέα ότι θα μειωθεί ο λογαριασμός του ηλεκτρικού είναι μύθος που προπαγανδίζεται από τους εταιρικούς πειρατές".

Όσοι δύσπιστοι, περίεργοι (και βαλτοί ονειροπόλοι), διαβάστε:

http://www.countryguardian.net/halkema-windenergyfactfiction.pdf

και για παρέα, εδώ: http://iteanet.blogspot.com/2009/02/blog-post_8958.html

και εδώ: http://www.windenergy-the-truth.com/

Το πουλί πέταξε

"Μέρισμα μόνο με τη μορφή μετοχών και όχι ρευστού θα μπορούν να διανείμουν οι τράπεζες που έχουν κάνει χρήση του πακέτου των 28 δισ. ευρώ, προανήγγειλε ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Παπαθανασίου, μιλώντας στη Βουλή. Με διάταξη νόμου η οποία θα κατατεθεί σήμερα ή αύριο η απαγόρευση θα προβλέπεται μόνο για τη χρήση του 2008. Παράλληλα για όσες τράπεζες έχουν κάνει χρήση του πακέτου θα ορίζεται ότι δεν μπορούν να αξιοποιήσουν αυτά τα χρήματα για επαναγορά ιδίων μετοχών για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί το Πρόγραμμα".

http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/461550/Article.aspx

Στις 30 Οκτωβρίου γκρίνιαζα:
Και τι έκαναν οι τράπεζες; Πήραν τα ευρωπαϊκά και τα κρατικά λεφτά και …αγόρασαν τις μετοχές τους! Σε καιρούς που η κοινή λογική και η Τράπεζα της Ελλάδος λέει «περιφρουρήστε το κεφάλαιό σας», «δώστε δάνεια στην αγορά που πονάει» κλπ, οι τράπεζες μοιράζουν πλουσιοπάροχο αφορολόγητο μέρισμα: http://ophioussa.blogspot.com/2008/10/blog-post_30.html

Κι αγόρασαν π ο λ λ έ ς από τις 30 Οκτωβρίου 2008

Αργήσατε 4 μήνες, αλλά το καταλάβατε κύριε Υπουργέ. Τώρα την έκαναν την δουλειά τους, και το απαγορεύουμε για τους …άλλους. Πάει το πουλί, πέταξε.

Μάντρες

Είναι λίγο από μακριά, αλλά οι "Μάντρες" της προηγούμενης ανάρτησης είναι εκεί που δείχνει το βέλος. Όταν φύγεις από την Καλλονή, θα ανέβεις στην Αγία Υπακοή, θα ανέβεις στα "Μπαγκαλάκια", θα στρίψεις αριστερά, περνάς το λαγκάδι, είσαι τις Μάντρες. Και όταν φτάσεις στην ράχη του βουνού, αριστερά στα 400 ή 500 μέτρα είναι τα Γράμματα, ευθεία και αριστερά είναι η Βαθειά Λίμνο, και αν προχωρήσεις, θα βγεις πάνω από την Καρδιανή. Μην αγριοκοιτάζετε τους λαγούς και τα αδέσποτα κατσίκια... Η Τήνος μου έμοιαζε θεόρατη, μέχρι που την περπάτησα.

Την διαδρομή από την Καλλονή έως την Αγία Υπακοή, την είχα καταγράψει εδώ: http://ophioussa.blogspot.com/2008/08/blog-post_19.html. Η υπόλοιπη φαίνεται.

Διαδρομές (αρχαιολογικές και άλλες)

Δεν κάνει να βγάζω λίγα λίγα τα κομμάτια, γιατί είναι σαν να κλέβω από την παράσταση, αλλά είμαι και σαν μικρό παιδί που κατάφερε να κάνει κάτι... Ο λόγος για τις "Αρχαιολογικές και Άλλες Διαδρομές" του παπά Αντώνη Φ...

Θυμάστε την παρουσίαση των μονοπατιών της Νομαρχίας; Είχε συζητηθεί για το αν τα μονοπάτια είναι βασικοί δρόμοι ή παράδρομοι ή απλά χαράγματα στα φρύγανα. Στο δικό μου μυαλό, τα θεωρώ ένα ενιαίο δίκτυο, και φυσικά άλλο η αορτή και άλλο το τριχοειδές αγγείο στο δάχτυλο.

Ο παπά Αντώνης τα περπάτησε όλα αυτά όταν φωτογράφιζε τους χώρους που είναι μάλλον αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, και εγώ, λαχανιασμένος, τα απεικονίζω, όσα φαίνονται, με το μάτι, όσα δεν φαίνονται με GPS.

Στην αεροφωτογραφία, η Καλλονή είναι δεξιά, κέντρο, και η Καρδιανή κάτω αριστερά. Οι κίτρινες κουκκίδες είναι τα Γράμματα, το Τρικόκαστρο, η Μέλισσα, και η Παλιοκκλησιά. Οι κίτρινες γραμμές είναι τα "μονοπάτια" που διασχίζουν "του Πολέμου τον Κάμπο" και ενώνουν τα Κάτω Μέρη με την Καρδιανή και τα Ιστέρνια.

Μία διαδρομή μου λείπει και για αυτό καθυστερώ, αλλά ...κοντεύω. Η φωτογραφία είναι από τις Μάντρες, λίγο πριν την Βαθειά Λίμνο, με θέα προς την Καστέλα (δηλαδή προς την Καλλονή). Ο περιπατητής δεν είναι ο παπάς, αλλά έχει κάτι πρόβατα και κάτι μέλισσες από εδώ πάνω. Η φωτογραφία είναι από πρόπερσι το φθινόπωρο, πριν τις βροχές.

Η τοποθεσία είναι σημαδεμένη με "βέλος" στην επόμενη ανάρτηση.

Χώρα (5)

Τω καιρώ εκείνω, οι ντομάτες και τα καλοκαιρινά (κάτι κολοκύθες βλέπω) ερχόταν στην Χώρα με κοφίνια. Το πλαστικό καφάσι δεν είχε εφευρεθεί. Οι αγρότες ήταν οι ίδιοι και απαράλλακτοι με τους υπόλοιπους Τηνιακούς, και όλοι, μα όλοι φορούσαν τραγιάσκα, καπέλο, ή όπως το έλεγαν. Ήταν σχεδόν απαραίτητο για δημόσια εμφάνιση.

Μερικοί ερχόταν με γαϊδούρια, και από το χωριό μου έφευγαν στις 2 ή 3 το πρωί για να είναι στην Χώρα στις 7. Νομίζω το χωριό μου ήταν όσο μακριά γινόταν…Θυμάμαι να κοιμάμαι στην κάμαρα με το παράθυρο στον κήπο με την ροδιά και την αχλαδιά, και να με ξυπνάνε οι ψίθυροι στον γάϊδαρο να γυρίσει, ή να σταθεί, και οι οπλές και τα βήματα, όπως κατέβαιναν στο πλακόστρωτο.

Και τα καλοκαίρια δεν υπήρχαν ταχύπλοα, μόνο συμβατικά πλοία, με τα καταστρώματα γεμάτα τουρίστες για Μύκονο και προσκυνητές για Τήνο. Τότε δεν είχε επικρατήσει η φοβία για ρυτίδες από τον ήλιο…

Θα φτάσω και π.Χ., μην βιάζεστε…

1571 Battaglia di Lepanto

Σας έχω ζαλίσει με ιστορίες Ρωσο-Τουρκικών πολέμων στις σκοτεινές μου κινήσεις να καταλάβω τις σχέσεις καθολικών και ορθοδόξων στην Τήνο. Συνάμα, σας ζαλίζω κατά καιρούς με απόψεις ή σχόλια για την κεφαλαιαγορά. Σήμερα, τα δύο προσφιλή μου θέματα συναντιόνται:

Το Χρηματιστήριο σήμερα πέρασε κάτω από τις 1571 μονάδες. Ξέρετε… 1715, η πτώση της Τήνου, 1571 η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (που δεν έγινε στην Ναύπακτο αλλά στην ευρύτερη περιοχή που οι Βενετοί αποκαλούσαν «Όρμο Ναυπάκτου») ανάμεσα στην Ιερή Συμμαχία της Γαληνότατης, του Πάπα, της Γένοας, της Ισπανίας, της Σαβοΐας, και των Ναϊτών Ιπποτών, από την μία και τους Οθωμανούς υπό τον Kaptan-ı Derya Ali Paşa με διάφορους κουρσάρους, αλλά χωρίς αρκετούς γενίτσαρους από την άλλη.

Αν οι ιεροί σύμμαχοι δεν τρωγόταν μεταξύ τους, ίσως να είχαν εκμεταλλευτεί την νίκη τους και να είχαν φτάσει μέχρι τα Δαρδανέλια και την Κωνσταντινούπολη… Οι Τούρκοι ανέκαμψαν λίγο αργότερα και υπό τον Piyale Pasha, πήραν την Κύπρο και ταλαιπώρησαν και την Τήνο.

Η Ναυμαχία του Λεπάντο, η δεύτερη ίσως σημαντικότερη ναυμαχία στον κόσμο, μετά την Σαλαμίνα, από πολλές απόψεις σταμάτησε την προέλαση των Τούρκων στην Μεσόγειο. (Αυτές τις μέρες, το Χρηματιστήριο Αθηνών είναι γεμάτο Ιστορία). Κοντά στον ορθόδοξο Ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Castello της Βενετίας, υπάρχει η καθολική Santa Maria Formosa (Αγία Μαρία η Έκλαμπρος) όπου φυλάσσεται η Madonna di Lepanto, ή Παναγία της Ναυπάκτου, ιερό κειμήλιο της Βενετίας.

Αντικείμενο πόθου

Αυτό το βουνό στο βάθος είναι ο ορεινός όγκος στο κέντρο του νησιού. Ξεκινάει περίπου από την Αγία Μαρίνα και φτάνει μέχρι τους ανεμόμυλους και τον τάφο του Ιερώνυμου λίγο μετά τα Ιστέρνια. Από την Βόρεια πλευρά είναι τα 4 χωριά και οι ιδιοκτησίες των κατοίκων τους, από την Νότια πλευρά η Καρδιανή και τα Ιστέρνια.

Το οροπέδιο αυτό, επειδή κάθεται εκεί, και δεν πειράζει κανέναν, έχει γίνει το αντικείμενο του πόθου κάθε περίεργου που δεν έχει τι να κάνει. Άλλος φαντάζεται νταμάρια. Άλλος ηλιακά. Άλλος ανεμογεννήτριες,. Άλλος φράγματα. Ένας πανέξυπνος πρότεινε να ανεβάσει εκεί επάνω τον δημοτικό μπαζότοπο της Τήνου.

Το οροπέδιο είναι το μέρος από όπου η μισή Τήνος πίνει νερό, αφού από εκεί τροφοδοτούνται οι πηγές της Καρδιανής, των Ιστερνίων, των 4 χωριών, των χωραφιών σε Κασάδο, Πασσάρα και Πυργιά, και, φυσικά οι μεγάλες πηγές της Ζωδεμένης.

Χώρα (4)

Είμαι απτόητος από την πτώση των αγορών. Δεν με εκπλήσσουν, απλά περιμένω την δυσκολία των επόμενων μηνών, και περιμένοντας έχω πάει στο παρελθόν, σε πιο ήρεμους, λιγότερο απαιτητικούς καιρούς.

Η Παναγία ήταν πάντα εκεί, αλλά γιατί μου φαινόταν πιο απλός και φυσιολογικός ο κόσμος που πήγαινε για προσκύνημα; Να μην σας πω ότι πήγαινα και εγώ… Αυτό που μου άρεσε ότι οι άνθρωποι μου φαινόταν πιο γνώριμοι.

Όπως σας έχω πει πια δύο τρεις φορές, η Χώρα, πριν από χρόνια, μου φαινόταν πιο γοητευτική, λίγο οι προσκυνητές, λίγο οι τουρίστες… Αλήθεια… τέτοιοι τουρίστες δεν έρχονται πια… τι έγινε μεγάλωσαν; Δεν βλέπω καλά, ή πάνε αλλού; Χμμ… μάλλον δεν την προλάβατε την γενιά των λουλουδιών. Και που να σας πάω 5-10 χρόνια νωρίτερα...