Αν και καθυστέρησε λίγο η συνέχεια της περιπλάνησής μου, δεν ήταν σκόπιμο.
Και συνεχίζοντας να περιδιαβαίνω τα σοκάκια έκπληκτη που είχε και άλλο μονοπάτι πιο πέρα και μια διακλάδωση πιο κάτω κι άλλη μια καμάρα παρακάτω, συνάντησα και κάτι ολότελα διαφορετικό από τις προηγούμενες εξερευνήσεις μου: ανθρώπους!!!
Πολλούς για ένα χωριό, μικρό θεωρητικά, χαμένο από τον ορίζοντα καθώς δεν το βλέπεις από το δρόμο και συνήθως δεν σταματάς αφού το προσπερνάς για να φτάσεις το Φαλατάδο. Νομίζω ότι είναι ένα αδικημένο χωριό ως φήμη και παρουσία καθώς οι δύο μεγάλοι δορυφόροι το επισκιάζουν!
Κι έτσι γνώρισα την άγνωστη πλην όμως φιλόξενη κυρία που αμέλησα να ρωτήσω το όνομά της γιατί ομολογουμένως της «έκλεψα» το πρόσωπο καθώς δεν ήθελε να βγει φωτογραφία. Ελπίζω να με συγχωρέσει που δεν την άκουσα, άλλωστε βγήκε πολύ ωραία. Την επόμενη φορά θα με κεράσετε εκείνο το γλυκό!!!
Επίσης γνώρισα τον κυρ Στάθη έναν ώριμο εργένη μεν, αλλά παλικάρι στην καρδιά, που όλο περηφάνια και καμάρι μου έλεγε τα καταστήματα που έχουν , τα καινούργια σπίτια και την ομορφιά του τόπου τους.
Η έκπληξη ήταν τα δύο κορίτσια που συνάντησα τη Γεωργία και τη Δήμητρα. Όλο χαρά να με πληροφορήσουν ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά στο χωριό τους κι ακούγοντάς τα με γέμιζαν με ελπίδα, ότι δεν χάθηκαν όλα τα χωριά τελικά.
Το τελευταίο είναι αφιερωμένο στην asparagus. Βρήκα τις λούζες σου κρεμασμένες σε μια αυλή! Πώς τις βλέπεις; Πόσο καιρό πρέπει να τις αφήσουν κρεμασμένες; Τους πέτυχαν; Και κάτι σημαντικό: δεν τις πιάνουν οι γάτες, έτσι εκτεθειμένες;...Απορία το είχα, να μη ρωτήσω;
Και συνεχίζοντας να περιδιαβαίνω τα σοκάκια έκπληκτη που είχε και άλλο μονοπάτι πιο πέρα και μια διακλάδωση πιο κάτω κι άλλη μια καμάρα παρακάτω, συνάντησα και κάτι ολότελα διαφορετικό από τις προηγούμενες εξερευνήσεις μου: ανθρώπους!!!
Πολλούς για ένα χωριό, μικρό θεωρητικά, χαμένο από τον ορίζοντα καθώς δεν το βλέπεις από το δρόμο και συνήθως δεν σταματάς αφού το προσπερνάς για να φτάσεις το Φαλατάδο. Νομίζω ότι είναι ένα αδικημένο χωριό ως φήμη και παρουσία καθώς οι δύο μεγάλοι δορυφόροι το επισκιάζουν!
Κι έτσι γνώρισα την άγνωστη πλην όμως φιλόξενη κυρία που αμέλησα να ρωτήσω το όνομά της γιατί ομολογουμένως της «έκλεψα» το πρόσωπο καθώς δεν ήθελε να βγει φωτογραφία. Ελπίζω να με συγχωρέσει που δεν την άκουσα, άλλωστε βγήκε πολύ ωραία. Την επόμενη φορά θα με κεράσετε εκείνο το γλυκό!!!
Επίσης γνώρισα τον κυρ Στάθη έναν ώριμο εργένη μεν, αλλά παλικάρι στην καρδιά, που όλο περηφάνια και καμάρι μου έλεγε τα καταστήματα που έχουν , τα καινούργια σπίτια και την ομορφιά του τόπου τους.
Η έκπληξη ήταν τα δύο κορίτσια που συνάντησα τη Γεωργία και τη Δήμητρα. Όλο χαρά να με πληροφορήσουν ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά στο χωριό τους κι ακούγοντάς τα με γέμιζαν με ελπίδα, ότι δεν χάθηκαν όλα τα χωριά τελικά.
Το τελευταίο είναι αφιερωμένο στην asparagus. Βρήκα τις λούζες σου κρεμασμένες σε μια αυλή! Πώς τις βλέπεις; Πόσο καιρό πρέπει να τις αφήσουν κρεμασμένες; Τους πέτυχαν; Και κάτι σημαντικό: δεν τις πιάνουν οι γάτες, έτσι εκτεθειμένες;...Απορία το είχα, να μη ρωτήσω;
Ελπίζω να σας άρεσε η Μέση, όσο άρεσε και σε μένα. Σας ευχαριστώ που μου διαθέσατε τον χρόνο σας, με χαμόγελο, αγαπητοί Μεσσιανοί. Σας χαιρετώ!
4 σχόλια:
Καλημέρα. Μου αρέσουν όλοι οι περίπατοι στα χωριά του νησιού κυρίως όταν βλέπω γελαστά παιδιά!
ωραιες οι γωνιες των χωριων μας. κυριως οταν υπαρχουν και ανθρωποι.ειτε μικροι ειτε μεγαλοι.αλλα και η υπαιθρος δεν ειναι πλανευτρα?ολοι μας εχουμε πολλες γωνιες του νησιου μας και του εαυτου μας να ανακαλυψουμε.βουρ...αεριαλ.
Η ανακάλυψη τόπων συμπίπτει με την ανακάλυψη του εαυτού. Στους καιρούς που έρχονται αυτό θα είναι χρήσιμο.
Χαίρομαι που σας αρέσουν αυτές οι περιπλανήσεις, αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι χίλιες φορές καλύτερο να τις βιώνετε οι ίδιοι!
Οπότε με την επόμενη ευκαιρία, ξέρετε τι να κάνετε:
"Carpe diem"
χμμ, ας δώσω και μία μικρή βοήθεια για τον επόμενο σταθμό:
"έχει γεφύρι να διαβείς κι εκκλησιά να στοχαστείς"
Δημοσίευση σχολίου