Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Κυκλάδες


Στην βραδινή ησυχία, ήρθε και έριξε άγκυρα ένα καΐκι φορτωμένο ...άχυρα.


Αυτό είναι το Κυκλαδίτικο τοπίο που, δυστυχώς, χάνεται.


Στο μαγικό νησί, στο τελευταίο μαγικό νησί που έχει απομείνει, είναι όπως ήταν.


Κοιτάξτε γύρω σας, και αναρωτηθείτε, "γιατί χάθηκε ο παράδεισος";

6 σχόλια:

aerial είπε...

Ο παράδεισος είναι μέσα μας και χάνεται αν εμείς τον αφήσουμε να χαθεί, φίλε αμμοδύτη.

Ανώνυμος είπε...

Είναι όντως μαγικό.

Ανώνυμος είπε...

κοιτάξτε γύρω σας κι αναρωτηθείται:Τι οφείλω να κάνω έστω και υπερβαίνοντας εαυτό για να διατηρήσω αυτή την ομορφιά την μαγική, αν όχι εγώ τότε ποιός;

Ανώνυμος είπε...

Tι όμορφο καίκι
Καλές διακοπές
@αλλενάκι

Constantina είπε...

Μολις γυρισα απο το μαγικο νησι!Τρεις μερουλες ολες-ολες . Ανεπνευσα !Τα καταφερα και ξεφυγα απο τους τζιπατους -μαλλον τα καταφερε το νησακι και τους κρατησε και εφετος μακρυα απο τα θεοπνευστα χωριουδακια του. Με ανοιχτα τα ματια ονειρευομαι τα χωραφακια και τις ξερολιθιες του ,την θεα απο τα Πλατεια , τα χρωματα του δειλινου στα Λουτρα , την πεζουλα στο νεκροταφειακι του Ταραμπαδου , την εμφυτη ευγενεια των ανθρωπων του.
Να ειναι παντα ευλογημενο και να το σωζει η λατρεια των τακτικων επισκεπτων του .

ΥΓ> Θαυμασιο blog.

aerial είπε...

Αγαπητή Constantina, ευχαριστούμε για τα καλά λόγια.

Με αυτά παίρνουμε δύναμη κ΄ συνεχίζουμε.

Και προσοχή στους τζιπάτους, οδηγούν επικίνδυνα!