Το λάδι λαδάκι

Για να μην πούμε το <λάδι λαδάκι> ξεκινήσαμε και φέτος το μάζεμα της ελιάς.



Πήραμε μαζί μας τα σύνεργα (σκάλες, χτενάκια, δίχτυα και όρεξη για δουλειά) αφού πλέον τα μεροκάματα τα βλέπουμε με το κιάλι, αρχίσαμε την συγκομιδή του καρπού της ελιάς.



Αν και δεν ήταν φέτος χρονιά για ελιές, αφού όπως ξέρετε τα δέντρα κάνουν ελιές χρονιά παρά χρονιά, κάτι κάναμε, τουλάχιστον βγάλαμε τον κόπο μας, το λάδι της χρονιάς.


Συχρόνος έγινε και το κλάδεμα αφενός για το καλό των δέντρων και αφετέρου για το καλό της τσέπης μας. Μαζέψαμε και ξύλα για να τα έχουμε για το τζάκι μας μπας και γλιτώσουμε λίγο πετρέλαιο. Εγώ το έβαλα 0,82. βρε που φτάσαμε, και ακόμα????
Αρκετοί πάντως ήταν και οι συμπολίτες μας που μάζεψαν τις ελιές τους και έβγαλαν το λάδι τους στην Άνδρο. Βέβαια οι άλλοι που δεν μάζεψαν ήταν πιο πολλοί, γιατί δεν άξιζε ο κόπος, θα έμπαιναν μέσα πηγαίνοντας στην Άνδρο.


Κλείνοντας θα ήθελα να παρακαλέσω τους προύχοντες του νησιού να θέσουν στις πρώτες προτεραιότητές τους το τελείωμα του ελαιοτριβείου, δίνοντας τη δυνατότητα και σε αυτούς που έχουν λίγα δέντρα να μπορούν να βγάλουν και αυτοί το λίγο λάδι που έχουν, γιατί θα έρθουν πολύ δύσκολα χρόνια.