Βαρβακίνες κλπ.

Πάντα χαίρομαι να τις βλέπω να πετάνε, είτε πάνω από την Καμένη Σπηλιά, είτε πάνω από της Κόρης τον Πύργο, είτε πάνω στην Βαθειά Λίμνο, είτε πάνω από το λαγκάδι στον Καρκάδο. Κάτι σαν τα φίδια, μου θυμίζουν ότι το νησί αντέχει.

Οι φωτό μεγαλώνουν λίγο με κλικ επάνω τους.

Θέλω να πω γιατί δεν γράφω όσο συχνά έγραφα.  Βασικά, γιατί δεν έχω τίποτα ευχάριστο να πω.  Δανειστήκαμε τα άντερά μας από το 1981 και μετά για καλούς και όχι για τόσο καλούς σκοπούς.  Βασικά χάσαμε το το "τρένο της ανάπτυξης", γιατί δεν αναπτύξαμε ούτε την παιδεία μας, ούτε τον κόσμο μας, ούτε την παραγωγή μας.  Δηλαδή, και το λέω χωρίς καμία επιφύλαξη, σήμερα είμαστε λιγότερο "μορφωμένοι", έχουμε λιγότερη παραγωγή, έχουμε λιγότερη αυτάρκεια, και έχουμε συνηθίσει στο παραμύθι και την απάτη σαν τρόπο ζωής.  Φυσικά και όλοι έχουμε περισσότερα "υλικά αγαθά" από ότι το 1981, όλοι έχουμε τελειώσει περισσότερα σχολεία από το 1981, αλλά πολύ φοβάμαι ότι είμαστε σε χειρότερη θέση από ότι το 1981 και αυτό γιατί είμαστε με ψευδαισθήσεις, που μας καλλιεργούν συστηματικά από τότε.

Αυτό που κατορθώσαμε τους τελευταίους 18 μήνες είναι να ανεβάσουμε τον δανεισμό μας, να βάλουμε υποθήκη σε όσα ασημικά δεν ξεπουλήσαμε από το 1990 μέχρι σήμερα (και ξεπουλήσαμε πολλά ασημικά, και του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα).  Αυτά που υποθηκεύουμε τώρα, για να πάρουμε άλλους 8 ή άλλους 18 μήνες παράταση είναι το μέλλον και η ζωή των παιδιών μας.  Και εκεί πάμε, ή εκεί μας πάνε.  Και κάποια στιγμή, θα έχουν τελειώσει τα ασημικά.  Θα πάμε εκεί που είμαστε πριν 18 μήνες, αλλά δεν θα έχουμε τίποτα.

Για αυτό δεν έχω όρεξη να γράφω...