Η επόμενη μέρα, Κυριακή πρωί μας δείχνει την καπνισμένη και καψαλισμένη όψη της.
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό που αντικρίζει κάποιος όταν περνάει από τον δρόμο Καλλονής-Αγ. Μαρίνας.
Η μυρωδιά καμμένου διάχυτη παντού και η ψυχή να βουλιάζει βλέποντας το μαυρισμένο τοπίο ολόγυρα.
Άραγε όποιες και να'ναι οι βλέψεις του οιουδήποτε ιθύνοντος, αξίζει τέτοια καταστροφή και μιζέρια; Η ψυχή του είναι το ίδιο μαύρη και 'χαλασμένη';
Σημ: Ένα μεγάλο όμως ΜΠΡΑΒΟ χρωστάμε στα παλληκάρια της πυροσβεστικής που επί ώρες πολεμούσαν με την φωτιά, με αυτοθυσία και γενναιότητα!
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό που αντικρίζει κάποιος όταν περνάει από τον δρόμο Καλλονής-Αγ. Μαρίνας.
Η μυρωδιά καμμένου διάχυτη παντού και η ψυχή να βουλιάζει βλέποντας το μαυρισμένο τοπίο ολόγυρα.
Άραγε όποιες και να'ναι οι βλέψεις του οιουδήποτε ιθύνοντος, αξίζει τέτοια καταστροφή και μιζέρια; Η ψυχή του είναι το ίδιο μαύρη και 'χαλασμένη';
Σημ: Ένα μεγάλο όμως ΜΠΡΑΒΟ χρωστάμε στα παλληκάρια της πυροσβεστικής που επί ώρες πολεμούσαν με την φωτιά, με αυτοθυσία και γενναιότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου