Ευρωομόλογα

Να, υπάρχουν και «καλά» νέα. Αποφάσισαν οι Γερμανοί να αφήσουν εκδοθούν «ευρωομόλογα». Αν το έχω καταλάβει σωστά, αυτό σημαίνει ότι δεν θα κλείσουμε αύριο, ή το 2011, ή σύντομα, κάτι που μέχρι χτες προχτές ήταν αναπόφευκτο, δηλαδή επειδή χρωστάμε περισσότερα από όσο έχουμε να πληρώσουμε, άρα δεν πληρώνουμε, άρα αντίο.

Θα μπορούμε να αναχρηματοδοτήσουμε το χρέος με φρέσκο χρέος, αλλά φρέσκους όρους. Δηλαδή θα ισχύει αυτό που ισχύει και σήμερα, αλλά τώρα, φαίνεται, θα ισχύει στα αλήθεια, δηλαδή οι δανειστές θα μπορεί και να χάνουν λεφτά (άκου πράγματα). Στον φυσιολογικό κόσμο (δηλαδή τον κόσμο πριν το 2008) αυτό λογικά ανεβάζει το κόστος δανεισμού, επειδή ο δανειστής θέλει μεγαλύτερη αμοιβή για το ρίσκο που παίρνει. Αλλά ούτε αυτό είναι νέο. Ήδη, τα ελληνικά ομόλογα δίνουν 9 με 9,5 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τα Γερμανικά. Τα ευρωομόλογα απλά παραδέχονται αυτό που λέει η αγορά εδώ και μήνες. (Και για αυτό σας πρήζω με γραφήματα τι λέει η αγορά).


Μην σας παραξενεύει, όσους δηλαδή από εσάς θυμάστε πως ήταν το 1990 και 1995… Τα spreads τότε δεν ήταν 9 μονάδες αλλά 12 και 20, και μερικά χρόνια πριν, παραπάνω. Μόνο που τότε υπήρχε η αισιοδοξία της ένταξης και ανοδική οικονομία ενώ τώρα…

Όπως όλα τα πράγματα, έτσι και τα ευρωομόλογα θα έχουν ντόπια φιλολογία. Άλλοι θα λένε «σωθήκαμε», άλλοι θα λένε «τελειώσαμε». Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και ας δούμε ένα Τηνιακό παράδειγμα: Τοπικά έργα, και απασχόληση στους Δήμους. Τα έργα που έγιναν, έγιναν με δανεικά λεφτά του Ελληνικού Δημοσίου με επιτόκια 3 ή 4 ή 5% (μέρος των 330 δις ευρώ που χρωστάμε και θα κόψουμε επιδόματα και συντάξεις για να μην φωνάζουν). Τα έργα αυτά, στο μέλλον, θα τα δανειζόμαστε με 13 και 23%... Λίγο πιο δύσκολο να τα κάνεις έτσι χαλαρά. Και, δυστυχώς, η απασχόληση στους ΟΤΑ: Οι Άρχοντες ξέρουν από πού έρχονται τα λεφτά, και δεν είναι όλα από τον λογαριασμό του νερού ή τα τέλη από αποχετεύσεις (καλά… αυτές μετά το 2020), αλλά από κρατικό προϋπολογισμό, ελλειμματικό σε πρωτογενές επίπεδο (προ τόκων) , και αυτόν από τα 330 δις που χρωστάμε.

Μπαίνουμε λοιπόν σε περιβάλλον που μας λένε «δεν θα χρεοκοπήσετε αύριο αλλά αν δεν μαζευτείτε άγρια και γρήγορα, θα χρεοκοπήσετε μεθαύριο και εγώ έχω νίψει τας χείρας μου». Για μεν τους πολιτικούς των Αθηνών, αυτό σημαίνει ότι έφυγε η άμεση και αφόρητη πίεση. Για δε τους πολιτικούς της Τήνου είναι ότι «καλώς ορίσατε στο δίλημμα: τοπικοί φόροι, ή περικοπές εξόδων». Δεν θα αρέσει καθόλου, όπως και να πάει.

Τα ευρωομόλογα δεν έγιναν για εμάς, ούτε για την Ιρλανδία. Έγιναν για την Ισπανία. Εμείς είμαστε μικροπράγματα... Η Ισπανία κλείνει όλο το μαγαζί. Το ευρώ θα πέσει λίγο και προβλέπω Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Όσο για το ΧΑ, μην τσιμπάτε, δεν υπάρχει ΧΑ... Δεν έπεσε κάτω από τα 1.400, επειδή ο διαιτητής σφύριξε παράταση. ΟΙ εικόνες μεγεθύνονται. Την πρώτη τη έχω ξαναβάλει, αλλά δείχνει το ντόμινο.