Τα ...αδέσποτα

Δεν είμαι δικηγόρος, ή ...γλωσσολόγος, αλλά η γη, οι εκτάσεις, είναι ή ιδιωτικές, ή δημόσιες, ή κοινοτικές. Είτε ξέρουμε τίνος είναι, είτε δεν ξέρουμε. Και, εάν δεν ξέρουμε τίνος είναι, ή ρωτάμε, ή ψάχνουμε να μάθουμε. Εάν δεν ξέρουμε τίνος είναι, ή εάν δεν ήξερε ο μπαμπάς τίνος είναι, αυτό δεν κάνει ένα χωράφι ούτε "δημόσιο",  ούτε ...αδέσποτο -- ιδίως εάν δεν το έχουμε ψάξει κιόλας.  Το κάνει "αγνώστου ιδιοκτησίας".   Εγώ π.χ. είχα αναφέρει χωράφια με τα οποία συνορεύω, σαν "ιδιοκτησίες αγνώστων", αλλά την στιγμή που είδα παλαιά συμβόλαια (πχ του 1900 ή του 1930, ή του 1950) με φερόμενους ιδιοκτήτες τους Χ και τους Ψ παύουν να είναι (για μένα) ιδιοκτησίες αγνώστων, και γίνονται (για μένα) εικαζόμενες ιδιοκτησίες των κληρονόμων των Χ και Ψ (αλλά μόνο αυτοί μπορούν να το ισχυριστούν).

Εάν ποτέ γίνει Κτηματολόγιο στην Τήνο, (α) θα γελάσει γενικώς το παρδαλό κατσίκι, και (β) εάν οι κληρονόμοι των Χ και Ψ του παραπάνω (πραγματικού) παραδείγματος δεν εμφανιστούν, υποθέτω ότι οι εκτάσεις αυτές, μετά από κάποια διαδικασία θα γίνουν Δημόσιες (αλλά δεν δηλώνω και ειδικός στο θέμα -- και υπάρχουν ένα σωρό νομικοί που ασχολούνται με την νομή, και την ιδιοκτησία, και την πολυπλοκότητα της Ελλάδας, που αλλού πέρασε Τουρκοκρατία, αλλού, όπως στην Τήνο, δεν γνώρισε Τουρκοκρατία, και σε μέρη όπως τα Δωδεκάνησα τα ιδιοκτησιακά πρέπει να είναι μύλος αφού ήταν και Ιταλικά, και Αγγλικά κλπ).

Φυσικά, θα διαχώριζα εκτάσεις που έχουν ίχνη αγροτικής καλλιέργειας (πχ "πεζούλες") από εκτάσεις που δεν έχουν τέτοια ίχνη, ή από καθαρά βραχώδεις εκτάσεις. Κάπου έμαθα ότι οι καθαρά βραχώδεις εκτάσεις είναι ...χορτολιβαδικές, και εάν ο φερόμενος ιδιοκτήτης δεν έχει παλιούς (περί το 1945) τίτλους, τις χάνει υπέρ του ...Δημοσίου. Οι βραχώδεις βουνοκορφές είναι μάλλον δημόσιες. Οι ιδιωτικές εκτάσεις εάν χαρακτηριστούν χορτολιβαδικές ή δασικές μπορεί να γίνουν επίσης δημόσιες.   Αν δεν πληρώσετε τον ΕΝΦΙΑ για το χωράφι σας, επίσης... μπρρρ...

Το εξαιρετικά ενδιαφέρον, στα Κάτω Μέρη, είναι ότι παραδόξως υπάρχουν παλαιοί τίτλοι. Οι καθολικοί κάπως είχαν αρχεία και παράδοση να τηρούν αρχεία.  Μέχρι το 1715, αν έχω καταλάβει σωστά το φεουδαρχικό καθεστώς, η Τήνος ήταν ούτως ή άλλως περίπου όλη ...Βενετία, και μάλλον οι ντόπιοι απέκτησαν εκτάσεις των τέως φεουδαρχών τους (αν και ίσως τους τις παραχωρούσαν έναντι ανταλλαγμάτων).  Ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με τίτλους μέχρι πρόσφατα, αλλά τώρα που ασχολήθηκα είδα ότι υπάρχουν τίτλοι του 1929, και του 1909, και του ...1855. Με πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την αναφορά σε γείτονες!  Από κάτι τέτοια, αναθεώρησα απόψεις που είχα περί "αγνώστων". Το κατά πόσον, τώρα, θα ενδιαφερθούν 100 κληρονόμοι να διεκδικήσουν μία ...καυκάρα, που θέλει ένα σωρό λεφτά για να της κάνεις τοπογραφικό, και μετά θέλει και ...ΕΝΦΙΑ, αυτό είναι άλλο θέμα.

Και, μεταξύ μας, με την φορολογία των ακινήτων και το κόστος του Κτηματολογίου δεν θα εκπλαγώ εάν πολλές εκτάσεις δεν εμφανιστούν σαν ...αδέσποτες εάν και όταν έρθει το Κτηματολόγιο στην Τήνο.

Μερικοί τύποι έχουν συμφέρον να είναι τα πράγματα "αδέσποτα", ή "ξαπολυτά" επειδή έτσι τα νέμονται. Μερικοί από τους ίδιους τύπους αφρίζουν όταν επισκευάζω τις ξερολιθιές σε γειτονικές ιδιοκτησίες για να μην φαίνονται "αδέσποτες".  

 

 

Οι παραπάνω δύο φωτογραφίες είναι από ιδιοκτησίες κληρονόμων του Ι.Α. Με το που πέθανε (πρόσφατα) ο άνθρωπος, χάθηκε η αρτιότητα της περίφραξης, και εμφανίστηκαν "ανέκαθεν αγροτικά μονοπάτια" και εάν οι κληρονόμοι δεν ασχοληθούν, σε μια γενιά θα είναι "αδέσποτες".   Με ανέκαθεν "αγροτικούς δρόμους".  Από την ίδια παρέα που σήμερα ζητάει ερμηνεία για "αδέσποτα".  Βέβαια, ειδικά αυτές οι υποψήφιες "αδέσποτες" έχουν τίτλους, άρα είναι, για την ώρα, ασφαλείς -- αλλά ρωτήστε και κανέναν δικηγόρο που ειδικεύεται σε θέματα νομής.

Τι δεν καταλαβαίνετε?