Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

30 Μαρτίου 1952



"...Η πρώτη δίκη του Μπελογιάννη ξεκίνησε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1951 με 94 κατηγορούμενους συνολικά, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών στο Αρσάκειο Δικαστικό Μέγαρο. Ένας από τα μέλη του δικαστηρίου ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο μετέπειτα δικτάτορας την 21η Απριλίου 1967, ως έκτακτος στρατοδίκης. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν ο μοναδικός από τους στρατοδίκες που ψήφισε ενάντια στην θανατική καταδίκη του Μπελογιάννη...

...Η δίκη και η εκτέλεση του Μπελογιάννη συνέβησαν την περίοδο που ο τότε πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας επιχειρούσε να επιβάλει πολιτική εθνικής συμφιλίωσης. Στο πρόγραμμά του ήταν η απελευθέρωση των εκτοπισμένων και των πολιτικών κρατουμένων και ενδεχομένως ακόμα και η νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Η ενεργοποίηση όμως του νόμου περί κατασκοπείας και η καταδίκη του Μπελογιάννη ώθησαν τα πράγματα στα άκρα, δημιουργώντας την υπόνοια ότι η όλη υπόθεση υποκινήθηκε από ανώτερους αξιωματικούς, ενδεχομένως και με τη στήριξη των Ανακτόρων, ώστε να τορπιλιστεί η πολιτική Πλαστήρα. Ο ίδιος ο Πλαστήρας φέρεται να ήταν αντίθετος στις εκτελέσεις, όμως ήταν μόνος (οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί του Κέντρου, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, και ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν υπέρ των εκτελέσεων) και άρρωστος. Επίσημα όμως δέψευσε ότι δεν ήταν κύριος της κατάστασης και ότι οι εκτελέσεις έγιναν χωρίς την έγκρισή του. στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν. Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη (οι εκτελέσεις γινόταν πάντα με το πρώτο φως του ήλιου και ποτέ μέρα Κυριακή) και φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος. Η εκτέλεση Μπελογιάννη κατέφερε πλήγμα στην αξιοπιστία της κεντρώας κυβέρνησης, η οποία σε ένα από τα βασικά της συνθήματα, την ειρήνευση, φάνηκε ανακόλουθη..."


Αν ενδιαφέρεστε για παλιές ιστορίες, διαβάστε εδώ... ή εδώ.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκτος από ξύλινη γλώσσα έκανε ποτέ αυτοκριτική το ΚΚΕ;

sakalos είπε...

Καλημέρα, Καλή Μεγάλη βδομάδα!

Μήπως έκαναν ουσιαστική αυτοκριτική στο πασοκ ή στην νδ; Μήπως έκανε αυτοκριτική ο τσοχατζόπουλος; ο βουλγαράκης;ο ρουσόπουλος; ο παπαντωνίου;
Όλοι μια από τα ίδια είναι... και τουλάχιστον οι ΚΚΕδες έχουν μια συνέπεια σε αυτά που μας πουλάνε! Οι άλλοι πάλι πουλάνε ότι ταιριάζει με την εποχή! Κοινωνική τρομοκρατία χτες, εθνική επιτυχία σήμερα, πράσινα άλογα αύριο...

Μήπως τελικά να πιαστούμε από την πρόταση του Αεροπαγήτη και να υψώσουμε σημαία αυτονομίας; Αν είναι να βουλιάξουμε, να βουλιάξουμε εντυπωσιάζοντας...

Καλά να περάσετε όλοι εσείς που πάτε στο νησί!

Ζάχαρη είπε...

Ειχε πει η Ελλη Παπα:
"Το γαρυφαλλο του Μπελογιαννη δεν ηταν κοκκινο ηταν ροζ.
Αλλα παντα ο μυθος σκεπαζει την παραγματικοτητα.Εγω ομως αγαπω το ροζ εκεινο τριανταφυλλο που μυριζε και δεν ηταν φανταχτερο".Περι μυθου.
Καλη Μεγαλη εβδομαδα.

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολο να αισθανθείς περήφανος γι' αυτή τη χώρα.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 8:33 π.μ.
το ΚΚΕ έκανε την αυτοκριτική με πράξεις. Το ΚΚΕ παγιδεύτηκε στον εμφύλιο από το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, πρώην ΚΚΕ εσωτερικού, εννοώ τα τότε στελέχη που εξέφραζαν αυτή την ιδεολογία καθώς και από το ΓεροΠαπανδρέου.
Την αυτοκριτική του την έκανε όταν τους πέταξε από το κόμμα και δεν ξανασυνεργάστηκε ποτέ με δαύτους. Σου θυμίζω ότι ο Βαφειάδης εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Τόσο κομμουνιστής ήταν.

Κατά την προσφιλή τους πρακτική το Κέντρο-ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ τα φόρτωσαν στη δεξιά και το ΚΚΕ ενώ οι ηθικοί αυτουργοί είναι αυτοί.

Ο νοών...νοείτω είπε...

Επέτειος που φέρνει μνήμες εθνικού διχασμού.
Το αίμα που χύθηκε είτε στα πεδία των μαχών είτε στα αποσπάσματα, ουδόλως μας τάραξαν το μυαλό και την καρδιά.
Σήμερα, κοιτώντας το χθες, βλέπουμε ίδιες εικόνες και ακούμε ίδια λόγια.
Το αίμα έχει δώσει την θέση του στους κονδυλοφόρους.
Σφάζουν αβέρτα.
Οι οπαδοί συνεχίζουν ακάθεκτοι να μοιράζονται σε πολιτικά στρατόπεδα.
Τι ανοησία μας δέρνει διαχρονικά.
Τι άσβεστο μίσος έχει μείνει.
Πότε θα γυρίσουμε αυτήν την καταραμένη σελίδα;

Μποτίλια στο πέλαγος είπε...

Μπορεί να μην υποκλίνεται κάποιος μπροστά στην λεπτή συμβολική του Αμμοδύτη; Το δημοσίευμα αυτό εισαγωγής στην Εβδομάδα των Παθών αφήνει να ανοίγεται το τριαντάφυλλο ως μια αναπτυσσόμενη πληγή στην ράχη του εσταυρωμένου Ελληνισμού.
Ταυτόχρονα θέτει όμως και ένα ιδιαίτερα σοβαρό ιστορικό θέμα. Ένα Θέμα, που η Εβδομάδα των Παθών είναι ο καταλληλότερος χρόνος για να το προσεγγίσει κάποιος στις πραγματικές του ιστορικές διαστάσεις.
Ο Παπαδόπουλος, που ψήφισε ενάντια στην εκτέλεση του Μπελογιάννη, ήταν στέλεχος του ΙΔΕΑ, δηλαδή άνθρωπος των ανακτόρων, δηλαδή αγγλόδουλος. Μαζί με τον Μπελογιάννη έφυγε και ο Γιώργος Μπάτσης, συγγραφέας του βιβλίου "Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα, γιος του ναυάρχου Μπάτση, αρχηγού ΓΕΝ., δηλαδή γιος του επικεφαλής του ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ναυτικού.
Ο Μπελογιάννης είχε σταλεί μέσω του ΚΚΕ στην Ελλάδα για να διαπραγματευτεί συνεννόηση με το παλάτι, στα πλαίσια μια άρρητης συμμαχίας ΕΣΣΔ / Αγγλίας, που στρεφόταν ενάντια στην διείσδυση των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
Η ιστορία αυτή είναι πολύ πονεμένη. Σημαντικά στοιχεία βρίσκονται στο βιβλίο του Νίκου Βεργίδη "Μιγάδες της Ελληνικής Ιστορίας". Το βιβλίο αυτό είναι δυσεύρετο και σχεδόν εξαφανισμένο.
Κατά την διάρκεια των ερχόμενων αργιών θα το σκανιάρω και θα το ανεβάσω προς δωρεάν κατέβασμα στο scribd.com. (Θα υπάρξει ενημέρωση γι αυτό στα σχόλια εδώ).

Ανώνυμος είπε...

κτύπησαν το κέντρο,ωθησαν την αριστερά σε πιο ακραίες θέσεις(ηρωικές και ασκεφτες). Εποχες που μείναν πίσω μιας και τωρα το παιχνίδι παίζεται πια με κανονικά λεφτά και οχι με μάρκες που εξαργυρωνονται στη κάβα

Ανώνυμος είπε...

o πατερας μας, νεαρος δικαστης, αρνηθηκε σε καποιο στρατοδικειο σε νησι να δικασει κομμουνιστες, τη δεκαετια του '50, αρχες '60 μαλλον, παραιτηθηκε απο το δικαστικο σωμα ασκησε αλλο επαγγελμα...

ποτε στην οικογενεια δεν ειχε αναφερθει κατι σχετικα, κατι μισες κουβεντες με τη μητερα εμειναν μετεωρες

το γιατι αρνηθηκε να δικασει δε μαθαμε επισης ποτε, ισως ηταν αθωος ο κομμουνιστης που θα δικαζοταν, ισως δεν ηθελε να παρει το κριμα στο λαιμο του, δεν εκφραστηκε ποτε υπερ του ΚΚΕ, ηταν αυστηρος και ατεγκτος ανθρωπος...πιστευε στο Θεο, δεξιο θα τον ελεγες...

πολυ αργοτερα, ο συντροφος μου, γιος ανταρτη κανονικου με ολες τις συνεπειες, μου υπαινιχθηκε οτι αναγνωρισε στον πατερα μας καποια "σημεια" αορατα για ολους τους υπολοιπους,
λεγοντας "ο πατερας σας πρεπει να ηταν αριστερος/κομμουνιστης"

ποσα πραγματα δεν γνωριζουμε για τους γονεις μας...

Ανώνυμος είπε...

http://kalodia.blogspot.com/2010/03/blog-post_31.html