Καλλονή-Πασάρα μέχρι το 1994-95

Πριν το 1994, ο δρόμος που σήμερα συνδέει την Αετοφωλιά με τα Πλατιά δεν υπήρχε.  Στην αεροφωτογραφία της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, του 1993, φαίνεται χωματόδρομος μέχρι την Αετοφωλιά, και από εκεί και πέρα μόνο οι παλιοί "δρόμοι" (αυτούς που λέμε "μονοπάτια", αλλά ήταν δρόμοι, με ξερολιθιές ένθεν και ένθεν).

Η διαδρομή μέχρι το Αλωνάκι (φαίνεται ο παλιός δρόμος κάτω, δεξιά)  ήταν η ίδια με αυτήν που έπαιρνα για να πάω στην "Μπαλαμπά", μόνο που δεν ανέβαινα ΝΔ και Δυτικά, αλλά συνέχιζα ευθεία. Η διαδρομή μέχρι το Αλωνάκι φαίνεται και σήμερα (στην δορυφορική εικόνα), αλλά ο παλιός δρόμος χάθηκε, σκεπάστηκε από τον καινούργιο δρόμο, και που και που φαίνονται ίχνη του (η μπλε διακεκομμένη γραμμή στην παραπάνω εικόνα).  Η διαδρομή είναι η ίδια, περνούσαμε τα δύο λαγκάδια, "της Μαριάς το λαγκάδι" και "τ' Κορωνιού το λαγκάδι" και είμαστε εκεί.  Τα Πυργιά δεν τα ήξερα τότε, και ούτε που έδινα σημασία στους Άγιους Ανάργυρους, αφού, τυπικά, όταν είχε πανηγύρι, δεν ήμουν στην Τήνο. Για λεπτομέρειες της εικόνας αριστερά, εδώ.


Το χωράφι στην Πασάρα (εδώ σήμερα) το είχα περί πολλού, μού φαινόταν ότι ήταν αιώνες μακριά (τώρα είναι ..δυό βήματα), είχε πατητήρι -- πατούσαμε εδώ τα σταφύλια από την Μπαλαμπά, συν είχε και το ίδιο το χωράφι κάτι λίγα αμπέλια, και ένα πιθάρι χωμένο στο πάτωμα του κατ'κιού, αγνώστου προηγούμενης χρήσης, εγώ το πρόλαβα σαν τόπο ζύμωσης για τα τσάμπουρα.  Μέχρι που η γιαγιά μου έκανε μια δεξαμενούλα που μάζευε βρόχινο νερό, τα τσάμπουρα και το προϊόν της ζύμωσης μεταφερόταν δυο βήματα πιο κάτω, κοντά στον Σαν Μικαέλ που είχε λιγο νερό το λαγκαδάκι εκεί, για την "βαρέλα" του πρόχειρου ρακιζιού. Νύχτα όλα αυτά, για τον φόβο του χωροφύλακα. Το ρακί ήταν και είναι ψιλοπαράνομο -- εάν δεν έχεις πληρώσει για άδεια. Κανείς δεν πλήρωνε...

Ο παλιός δρόμος φαίνεται στην δορυφορική, προς τα αριστερά, όταν στρίβει Νοτιοδυτικά, προς Κόρης Πύργο.  Δεξιά είναι σχεδόν σκεπασμένος. Αυτή είναι η μπλε, και η διακεκομμένη μπλε γραμμή:  Ο παλιός δρόμος από τα Κελλιά προς την Πασάρα, και από εκεί είτε προς Χαλακιά, είτε Έξω Μέρη (Πλατειά, Πύργο), μέσω Κόρης Πύργου (ροζ γραμμή) αν ήθελε κάποιος, αλλά όχι αναγκαστικά... Είτε προς Ιστέρνια, από το λαγκάδι Μαραγκού (κόκκινη γραμμή)  και πάνω, δεξιά από το ύψωμα Μαραγκού, με Νοτιοδυτική κατεύθυνση  Στην Χαλακιά, εμείς πηγαίναμε από τα Κακόβουλα... φαίνεται και ο παλιός δρόμος... αν έχετε καλή όραση.

Αυτά δεν χρειάζεται να έχετε pc για να τα δείτε, είναι εύκολες βόλτες και έχουν καταπληκτικές θέες προς το Βορειανατολικό Αιγαίο. Εάν, ας πούμε, περάσετε χαράματα, αργά την άνοιξη, ή νωρίς το φθινόπωρο, θα δείτε μέχρι και την Ανατολή λίγο αριστερά από το όρος Κερκετεύς, της Σάμου.  Την είδα ένα πρωί που έβγαζα ...πετιμέζι.  Κόλλησα αυτές τις κακές συνήθειες από την γιαγιά μου...