Στο ενεργειακό κέντρο της Ελλάδας, την Πτολεμαΐδα, 2-2-2019

Η παρουσίαση στην Πτολεμαΐδα είναι σημειολογικά η πιο ενδιαφέρουσα, αφού η μεταπολεμική Ελλάδα, η Εθνική Οικονομία μας και η βιομηχανία μας υπάρχουν χάρη στην Πτολεμαΐδα. Τώρα όμως φτάσαμε να θέλουν μερικοί να βάλουν αιολικά (και παλιότερα φωτοβολταϊκά) στην περιοχή. Φυσικό είναι αυτό, αφού υπάρχουν καλώδια υψηλής τάσης.

Η Πτολεμαΐδα είναι ενδιαφέρουσα επειδή χρησιμοποιείται σαν ένα από τα χυδαία και βλακώδη επιχειρήματα εναντίον όσων δεν θέλουν αιολικά, είναι "δηλαδή προτιμάτε καρκίνους στην Πτολεμαΐδα";

Χυδαίο επειδή α) εκμεταλλεύεται τον φόβο των ανθρώπων, β) η Πτολεμαΐδα έχει λιγότερους καρκίνους από άλλα μέρη της Ελληνικής επαρχίας και γ) αν τα €2.5 δις που πετάμε σε επιδοτήσεις ΑΠΕ (και άλλα τόσα σε ρυθμιζόμενες χρεώσεις) πήγαιναν είτε για υγεία, είτε για περιβαλλοντική προστασία ή και ενεργειακή αναβάθμιση των λιγνιτικών μονάδων θα είμαστε όλοι ευτυχέστεροι και πλουσιότεροι (και θα είχαμε και ρεύμα)

Και εξαιρετικά βλακώδες επειδή τα αιολικά, όλα τα αιολικά, έστω και δωρεάν, έστω και δωρεάν διασυνδεμένα, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν ούτε την πιο ταπεινή μονάδα της Πτολεμαΐδας... Ούτε μπορούν να εξοικονομήσουν ή να συμπληρώσουν λιγνίτη (το εγχώριο καύσιμο που μεγάλωσε οποιονδήποτε είναι σε θέση να διαβάσει αυτές τις γραμμές).  Αυτό είναι θέμα στοιχειώδους ηλεκτροδότησης (αν θέλετε λίγα απλά και όσο το δυνατόν εκλαϊκευμένα, στην προηγούμενη ανάρτηση).

Οι παρουσιάσεις αφορούν το ατελέσφορο των αιολικών στην ηλεκτροδότηση και επισκόπηση σχετικών νομικών θεμάτων. Σκεφτείτε... Γιατί χρειάζεται τόση νομική θωράκιση, διοικητικό σπρώξιμο και δικαστική προστασία για τα αιολικά? Απλά και μόνο επειδή δεν αρκούν οι επιδοτήσεις! Ο κόσμος δεν τα θέλει, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Γερμανία ούτε πουθενά. Μπαίνουν μόνο επειδή είναι ...υποχρεωτικά και κοροϊδεύουν συστηματικά (αν δεν λαδώνουν), τους πάντες, για να μην τους κοπούν οι επιδοτήσεις.

Πριν τις εισηγήσεις, μας ζήτησαν να κάνουμε μια εισαγωγή και είπαμε τα εξής:

Ολόκληρες οι παρουσιάσεις:

Δρ. Χρήστος Κολοβός: Ηλεκτροπαραγωγή και το Πρόβλημα των Αιολικών

"...Το πρόβλημα των αιολικών είναι ότι δεν ηλεκτροδοτούν αξιόπιστα, χρειάζονται συνεχή υποστήριξη και διαταράσσουν την λειτουργία του δικτύου μεταφοράς. Δεν υποκαθιστούν θερμική παραγωγή. Προστίθενται στο σύστημα και ακριβαίνουν το ρεύμα για τον καταναλωτή και την οικονομία. Ενοχοποιούνται για προβλήματα υγείας. Ενοχοποιούνται για προβλήματα στα οικοσυστήματα..."

Δημήτρης Παυλάκης:  Αιολικά: Ένα ακριβό παραμύθι που δεν έχει σχέση με καθαρό ρεύμα ή με την Σωτηρία μας
"...Δεν έχει σημασία εάν τα βάζουν ιδιώτες Έλληνες, ή ξένοι. Δεν έχει σημασία αν βγάζουν πολλά ή λίγα λεφτά. Δεν έχει καν σημασία εάν υπάρχουν μόνο για τις επιδοτήσεις. Σημασία έχει ότι δεν ηλεκτροδοτούν, δεν συμβάλλουν σε καμία ασφάλεια και επάρκεια ηλεκτροδότησης, δεν εξοικονομούν καύσιμα, δεν μειώνουν εκπομπές CO2. Πληρώνονται και ενοχλούν χωρίς όφελος για εμάς ή για την χώρα μας... Πληρώνονται για να επιδοτούμε τους Γερμανούς εξαγωγείς και το φυσικό αέριο... Το αέριο υποκαθιστά λιγνίτη. Και οι εισαγωγές ρεύματος υποκαθιστούν λιγνίτη. Όχι τα αιολικά."


Τρύφων Κόλλιας, Δικηγόρος Αθηνών


Η θεσμική νομοθετική θωράκιση των ΑΠΕ και ιδίως των εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας τα τελευταία 20 χρόνια μέσα από την ευρεία και πολυεπίπεδη παροχή κρατικών ενισχύσεων για την υποχρεωτική τους ανάπτυξη και επέκταση αποδεικνύει τους ισχυρισμούς των ειδικών περί της μη αποδοτικότητάς τους σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο.

• Το Ενιαίο Τέλος Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ), το οποίο πληρώνουμε όλοι μας μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος αποτελεί μόνο μία από τις πολλές πηγές κρατικής ενίσχυσης των ΑΠΕ και επομένως οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών.
• Το γεγονός ότι οι εν λόγω κρατικές ενισχύσεις καταβάλλονται απευθείας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις χωρίς να επιτελούν και το σκοπό για τον οποίο αυτές επιβάλλονται (μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων κ.λπ.) εγείρει σημαντικά ζητήματα νομιμότητας (και σε επίπεδο της νομοθεσίας περί προστασίας του καταναλωτή), τα οποία είναι σκόπιμο να κριθούν και σε επίπεδο πρωτοβαθμίων δικαστηρίων.
• Η αντίκρουση των επιχειρημάτων των εταιρειών που εγκαθιστούν ΑΠΕ, όπως αυτά διατυπώνονται στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που καταθέτουν για την αδειοδότησή τους, οφείλει να είναι ισχυρά τεκμηριωμένη από εξειδικευμένους επιστήμονες κυρίως κατά το στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης.
• Η δημιουργία θεσμικού φορέα πανελλαδικής εμβέλειας από τις κινήσεις που αντιδρούν στην εγκατάσταση ιδίως Αιολικών Πάρκων, συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για την ανάδειξη των επιχειρημάτων και την ισχυροποίηση της θέσης των κατά τόπους κινημάτων.

Τρύφωνας Κόλλιας
Δικηγόρος Αθηνών, LL.M.
2130458363, 6972846529