Νταμάρι Αετοφωλιάς (1)

Αυτό είναι παλιά (περυσινή) ιστορία, για την οποία υπάρχει εκκρεμοδικία σε βάρος του εργολάβου του λιμανιού, αν δεν κάνω λάθος. Ένα ωραίο πρωί εμφανίστηκαν 3-4 τσάπες (ναι αυτές που δεν έχουν αλλού δουλειά μετά τους Ολυμπιακούς του 2004), και 2-3 φορτηγά, και άρχισαν να χτυπάνε και να σκάβουν.

Μέχρι τις 12 το μεσημέρι είχαν γίνει 3-4 τηλεφωνήματα από κατοίκους του χωριού στην αστυνομία. Κατά τις 1, το περιπολικό τους σταμάτησε. Λίγες μέρες αργότερα ξανάρχισαν, τους ξανασταμάτησαν, να μην πολυλογώ, δούλεψαν ασταμάτητα για 4 μήνες κουβαλώντας 3-4 φορτηγά μαρμαρόπετρα την ώρα στο λιμάνι.

Ακούστηκε (και γράφτηκε και στην Ελευθεροτυπία, νομίζω) ότι είχαν την κάλυψη της ...Εκκλησίας (στην οποία ανήκει ο χώρος). Ακούστηκε επίσης ότι είχαν την στήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ένας είπε χαρακτηριστικά όταν του παραπονέθηκαν: «Ε! και τι μ' αυτό; οικολόγος είσαι;» ενώ άλλος είπε: «τι θέλετε τώρα; πως θα τελειώσει το λιμάνι;» Η νομιμοφάνεια ήταν ότι δεν έκαναν εξόρυξη πέτρας, αλλά «καθάριζαν παλιούς όγκους».

Η φωτογραφία είναι αφού σταμάτησαν οριστικά μετά από αγωγή που υπεβλήθη από τοπικό σύλλογο (τα άτομα φοβούνται τα αντίποινα!) Εάν κανείς ενδιαφέρεται, τα 3/4 (για να μην πω τα 4/5) του σκάμματος είναι «φρέσκα». Εξ άλλου, 3 φορτηγά την ώρα, επί 12 ώρες, επί 110 ή 120 μέρες, επί 14 κυβικά το φορτηγό, είναι πολλά κυβικά.