Κάποτε...
Κάποτε περπα-τούσες στα μονοπάτια της ενδοχώρας. Περνούσες από λαγκάδια και παρα-γκεριές. Κρατούσες και ένα καλάμι γιατί υποτίθεται έδιωχνε τα φίδια. Συναντούσες ανθρώπους που ήταν στα χωράφια τους ή στις αγροικίες τους. Ο κώδικας συμπεριφοράς στην ερημιά ήταν να χαιρετήσεις, να καθίσεις να πιεις νερό και ένα ρακί για το δρόμο. Δεν υπήρχαν αλαζόνες και επήλυδες. Μόνο αυτάρκεις, περήφανοι, λεπτοί και λιγομίλητοι άνθρωποι.
2 σχόλια:
Ναι.Σωστά
Και μετά τ αγκιά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνια
Σαν το "σεμνά και ταπεινά" της Κυβέρνησης
Δημοσίευση σχολίου