http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=522894
...Ηταν φυσικά θλιβερό να ακούει κανείς τον Σόιμπλε σε ύφος διατάγματος να λέει ότι ήρθε επειδή τον κάλεσε ο πρωθυπουργός (κάρφωμα…) για να δείξει ότι μας έχει εμπιστοσύνη, ότι πρέπει να ξεχάσουμε το κούρεμα αν θέλουμε το καλό μας και να μην «κινδυνεύσουμε», ότι αν τολμήσουμε να πούμε λέξη θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα και ότι θα δει και αν χρειαστούν και άλλα μέτρα το 2014… Και μετά σιωπή…
Σε αυτή την ερημιά, η μόνη «ζωντάνια» ερχόταν από μία Βουλή απελπιστικά τραγική, όπου είχαν ανοίξει οι οχετοί και δεν έλεγαν να κλείσουν…
Και μέσα στην καθολική απαξίωση μιας ασπόνδυλης πλέον Ελλάδας, μια λέξη που πριν από ενάμιση χρόνο μονοπωλούσε την πολιτική ζωή ερχόταν τώρα θολή και απόμακρη, πραγματικά ακατανόητη, στο μυαλό: «επαναδιαπραγμάτευση».
Ηταν μια λέξη – σημαία πίσω από την οποία στοιχήθηκαν πολλά.
Επαναδιαπραγμάτευση; Τώρα; Μάλλον το χάσαμε το τρένο πριν 3 χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου