Πριν 5-6 χρόνια είχα φυτέψει συκιές με τον "παραδοσιακό" τρόπο, δηλαδή με "κύλημα", όπου βάλαμε μοσχεύματα στις βάσεις ξερολιθιών αναβαθμίδων που διαμορφώθηκαν από πρανή και από παλιές αναβαθμίδες. Αυτό επιτρέπει την ανάπτυξη της συκιάς χωρίς νερό (αν και έκανα μια ζαβολιά και τις πότισα τον πρώτο χρόνο: "Φύτεμα συκιάς με κύλημα" (με φωτό από την κατασκευή).
Μέσα στις διάφορες ντόπιες ποικιλίες που φύτεψα, ήταν και μία ποικιλία που δεν ξέρω το όνομά της, αλλά υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο στην ευρύτερη περιοχή, η μία στο λεγόμενο "Ψαρρό Β'νι", στ' Α'φλαρέντ, πάνω και δυτικά από το "Διαλυσκάρ' (εδώ -- δεν φαίνεται η μαμά συκιά, αλλά φαίνεται η τοποθεσία, ένα βραχώδες μέρος που έχει υποστεί κάποια καθίζηση). Κάνει καταπληκτικά σύκα, χρώματος μελιτζάνας απ' έξω και έντονο κόκκινο-πορτοκαλί μέσα (στην πρώτη φωτό).
Και κάτι καπαριές που είχα βάλει το ίδιο καλοκαίρι, ευδοκιμούν μια χαρά (παρά κάτι περιπέτειες που είχαν με κάτι κατσικάκια που τις έφαγαν μέχρι σχεδόν την ρίζα). Αλλά τις πότισα και ξανάνοιξαν.
Τώρα... Οι περισσότεροι στην Τήνο (ντόπιοι και επήλυδες) ή τα βαριούνται αυτά, ή τα βλέπουν σαν ...λαογραφικά. Αμφιβάλλω αν κανείς βγάζει μεροκάματο με σύκα ή με καπαριές (αν και όλοι τρώνε τα σύκα, και μαζεύουν κάπαρη).
Ο λόγος που οι συκιές και οι καπαριές (και τα αμπέλια) έχουν εξαφανιστεί είναι τα αδέσποτα κατσίκια. Όσο υπάρχουν αυτά, η Τήνος θα διαβρώνεται και θα ερημοποιείται. Τα κατσίκια είναι μία άλλη ιστορία...
1 σχόλιο:
Καταπληκτική δουλειά! Γενετική ανάλυση ίσως;
Αντιλαμβάνομαι τη σοβαρότητα του προβλήματος με τα αιολικά αλλά ίσως πρέπει να ξαναρχίσουν αναρτήσεις για την ομορφιά της Τήνου όπως τα πρώτα χρόνια του ιστολογίου.
Τα κατσίκια όντως τεράστειο πρόβλημα.
Δημοσίευση σχολίου