![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5A2Pzo36KFauIsCqvRlVjVCrdN3QMnoVvzSgQk75HvqyXqaFdxc49IjUHmFHZfEwl0a-9mX3j_6L1YsiZF1kBGD84oH42XAAYPSlzWukB9BnFYoN_ldGAPU48Pc8Ofuyz-L_Roi_Wmaep/s400/z+view5.jpg)
Το Ξώμπουργο, ο Κουμάρος και ο Τσικνιάς, στο βάθος, είναι εικόνες με τις οποίες μεγάλωσα. Μικρός όταν ήμουν, ο Τσικνιάς ενέπνεε φόβο, από μακριά όπως τον βλέπαμε. Η ιδέα ότι όταν είχε σύννεφο από πάνω ήταν οιωνός βοριά, δεν βοηθούσε… Από όπου και αν βλέπω αυτό το τοπίο, δεν το βαριέμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου