Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Αλίφονας


Ωραία τα ταξείδια σε κόσμους μικρούς και μεγάλους… Του χρόνου στις 4 Ιουλίου, αν «υπάρχω», θα γράψω τις αναμνήσεις μου από το πρώτο 24ωρο στην Αμερική.


Μπορεί η Αμερική να έχει μεγαλειώδη τοπία, εμείς όμως έχουμε καταπληκτικά φρύγανα, φτάνει να μπεις στον κόπο να τα δεις από κοντά.


Ένα ταπεινό αλλά σημαντικό φρύγανο είναι ο αλίφονας (centauria spinosa κατά την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Δρανδάκη). Δεν έχει την έντονη μυρουδιά που έχουν τα αχινοπόδια, αλλά τσιμπάει εξ ίσου, βγαίνει σε χαμηλότερο υψόμετρο, είναι δημοφιλές με τις μέλισσες, και κάνει το καλύτερο μέλι. Ανοιχτόχρωμο με εξαιρετικό άρωμα, καλύτερο, κατά την γνώμη μου, από το θυμάρι. Με τις όψιμες βροχές, και το σχετικά ήπιο καλοκαίρι, η ανθοφορία είναι καλή.


Άκουσα ότι έβρεξε στην Αθήνα. Εδώ είχαμε ζέστη και υγρασία (έχουμε ακόμα δηλαδή)

4 σχόλια:

Artanis είπε...

Έριξε καρέκλες με κεραυνούς και λοιπά, απ' ό,τι έμαθα...
Ωραίο το λουλούδι αυτό...
(Δηλαδή του χρόνου τέτοια μέρα θα είσαι κι εσύ ξενιτεμένος;)

Ανώνυμος είπε...

και το βράδι δίνει βροχές και καταιγίδες ο καιρός τρελάθηκε.

Φίδι τις έχεις τις μέλισσες σου ή τις παράτησες?

αμμοδύτης είπε...

artanis, μάλλον δεν θα είμαι ξενητεμένος του χρόνου τέτοια μέρα, αν και δεν ξέρεις ποτέ... Για την πρόηγούμενη φορά λέω...

Ανώνυμος είπε...

Εκείνα τα μελίσσια υπάρχουν;