Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Τι έχω βαρεθεί πιο πολύ;


Δεν ξέρω τι έχω βαρεθεί πιο πολύ… την ατέρμονα αντιπολίτευση της Κυβέρνησης στην Αντιπολίτευση; Tην προεδρολογία; Την έρευνα των μιζών της Ζήμενς (ερευνάμε ακόμα;) Ή τις φωτιές που με το μελτεμάκι σκέπασαν με καπνό τους ουρανούς;


Aαα… Βαρέθηκα τις συμμορίες που έχουν μέσα δικαστές και δικηγόρους. Βαρέθηκα τις πολιτικές αντιπαραθέσεις για την …γρίπη (σοβαρευτείτε παιδιά, η γρίπη δεν είναι κομματικό θέμα). Σίγουρα βαρέθηκα τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Είναι λιγότερο αντιπαθής από τον προηγούμενο Γκαίμπελς, αλλά, mon Dieu, βαρετός. Και, πάρα πολύ βαρέθηκα, την κουτοπονηριά, την έφεση για κλοπή, την ανικανότητα και την ανειλικρίνεια


Εξαιρετικά βαρετά πράγματα. Φίλε Νοών…νοείτο, με βλέπω να ψάχνω για εκείνο το τηλεσκόπιο στην αποθήκη… κι αν καταφέρω να συνδέσω την φωτογραφική μηχανή...

6 σχόλια:

Ο νοών...νοείτω είπε...

Φίλε αμμοδύτη, όλα αυτά που λες είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτών που θέλουν ή να είμαστε διαρκώς σε σύγχυση, ή να μας κάνουν να βαριόμαστε την καθημερινότητά μας, όχι ασφαλώς άθελά μας.

Δυστυχώς διαπιστώνω, όλο και περισσότερο, την βαρεμάρα σε διάφορους ανθρώπους γύρω μου. Βαρεμάρα στις παρέες, στην εργασία, στην διασκέδαση.
Ίσως δίνουμε περισσότερη βαρύτητα στην καθημερινότητα, που έχουμε ασπαστεί, από όσο πρέπει.

Είναι καθαρά θέμα εγκλωβισμού, και δυνατότητας απεγκλωβισμού καθώς και της μονοδιάστατης θέασης που έχουμε για την ζωή μας.
Τείνει να γίνει δε, μείζον κοινωνικό πρόβλημα, που χρειάζεται ατομική επέμβαση, τώρα στην αρχή του.

Διέξοδος, πιστεύω, είναι η ενασχόληση με νέα πράγματα που θα μπορέσουν να μας αποσπάσουν από τα τετριμμένα, και θα μας δώσουν νέα ενδιαφέροντα.
Χρειάζεται να επαναπροσεγγίσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, να διαφοροποιήσουμε την επαφή μας με συζήτηση πιο ουσιαστική και όχι επιφανειακή.
Να επαναδιατυπώσουμε την μορφή επικοινωνίας που μας καλύπτει ως ανθρώπους και όχι ως καταναλωτές και πολιτικά υποχείρια.
Να αλλάξουμε τους κώδικες επικοινωνίας, και κυρίως να κοιτάξουμε με καθαρή ματιά την ζωή που έχουμε επιλέξει.
Και όλα αυτά, εν μέσω της αμείλικτης καθημερινότητας.
Χρειάζεται λοιπόν κατ’ αρχάς θάρρος για να το αντικρύσουμε, και όχι υπεκφυγές, και πείσμα για να το αλλάξουμε, και όχι βόλεμα.

Και ναι, ανακάλυψε πάλι το τηλεσκόπιο, συνέδεσέ το με την μηχανή και ταξίδεψέ μας εκεί ψηλά, όπως το κάνεις τόσο όμορφα και εδώ χαμηλά.
Και ας είναι το δικό σου έρεισμα, σε αυτήν εδώ την όμορφη παρέα, για ανάπτυξη αντιβαρεμάρας και αντικοινωνικότητας.

Ο νοών...νοείτω είπε...

...και κοινωνικότητας.
Διόρθωσις.

Ανώνυμος είπε...

Φωτιά στην Γλυφάδα, φωτιά στο Θριάσιο, δεν πάμε καλά.

Artanis είπε...

Πάντού έτσι χάλια είναι...Ανάλογα με το λαό, και οι πολιτικοί...Τί παράδειγμα να έχουν οι άνθρωποι...Όλοι οι ανεπάγγελτοι γιοι, σύζυγοι, κόρες, ανηψιοι κλπ κλπ, από μια καρέκλα εθνοπατέρα θέλουν να πιαστούν και να σωθούν από την μιζέρια της ανίας τους...Αρκεί να περνάν καλά...

Ανώνυμος είπε...

Οι προεδρολογίες και οι αντιπαραθέσεις είναι κενολογίες των χωρίς υπόβαθρο ανθρώπων οι οποίοι περιττολογούν με κάθε τρόπο, με κάθε αφορμή για να ικανοποιούν πρώτα απ' όλα τον εγωισμό τους και να χρησιμοποιούν τους άλλους ως δέκτες/θύματα. Ο Πλάτωνας είχε πει: "Οι σοφοί άνδρες μιλούν επειδή πρέπει να πούν κάτι. Οι ανόητοι επειδή κάτι πρέπει να πούν."
Επιφανειακότητα, άποψη για όλα, λόγος ανυπόστατος και βάση μηδενική. Αν κοιτάξουμε γύρω μας είναι τόσο συχνό το φαινόμενο και στην καθημερινή μας ζωή που πως να μην παρασυρθούν και αυτοί οι λίγοι τους οποίους αναφέρεις.

Ανώνυμος είπε...

Φίδι τι έγινε? Πήγες διακοπές?