Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Χωριανοί και Προύχοντες (2)


Δεν θα κάνω κήρυγμα περί «ορθού διαλόγου», γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει «ορθός» διάλογος. Όσο μεγαλώνω βλέπω ότι, όταν τα επιχειρήματα τελειώνουν, υπάρχουν το «ποιος είσαι εσύ» και το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ». Ή, δηλώσεις όπως "αυτή η "αφύπνηση" που προσπαθείς εμένα με βάζει σε υποψίες καθώς και μερικούς άλλους εδώ που είμαι σίγουρος δεν θα δηλώναμε "φανατικοί Ορθόδοξοι" απλά υποψιασμένοι". Η μόνη υποψία που έχω εγώ ότι είθισται η Ιστορία να ξαναγράφεται (από τους νικητές).

Εμένα με ενδιαφέρει ο «λόγος» και τόσο στα βιβλία όσο και στο blogging, ο λόγος μένει γιατί είναι γραπτός. Ο γραπτός λόγος ελέγχεται, συγκρίνεται και μπορείς να ανατρέξεις πάντα πίσω να τον ξαναδείς.

Το έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση. Αν δεν σας κάνει ο Κ. Δανούσης, και δεν σας ικανοποιεί η Κ. Σεϊραδάρη, (άσε την εφημερίδα στην Σύρο και τον Βακαλόπουλο, ακόμα και η Μ. Καραλή κάτι πέταξε) τώρα προστίθεται και ο καθηγητής από το Columbia. Ε… τώρα… πείτε με αλαζόνα ή ότι κάνω τον έξυπνο, αλλά όλοι αυτοί επιβεβαιώνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με τα δύο δόγματα στην Τήνο και ω! σύμπτωση! όλοι συμφωνούν ότι κάτι ξεχωριστό ξεκίνησε το 1821-1824, στο θέμα αυτό. Είναι όλοι στην υπηρεσία του Πάπα; Μάλλον όχι.


Όταν αυτά που διαβάζω εξηγούν, ή «κουμπώνουν» στις προσωπικές εμπειρίες μου, ή σε μαρτυρίες ανθρώπων υπεράνω υποψίας, χαίρομαι, απλά, όπως χαίρομαι όταν οι εξισώσεις ενός μοντέλου περιγράφουν το φαινόμενο. Νομίζω ότι αυτός είναι ο ορισμός της επιστημονικής προσέγγισης.

Η βιβλιογραφία του Mazower έχει Αρχεία της Ύδρας, της Κάσου, του Foreign Office, της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Τήνου, του Πατριαρχείου και της Ελληνικής Παλιγγενεσίας και περίπου 20 τίτλους εκ των οποίων 6 από Έλληνες συγγραφείς.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε αμμοδύτη εγώ θα επιμένω
Γιατί ο κύριος Ενωματάρχης δεν γράφει τα πραγματικά γεγονότα που σίγουρα θα αντιμετώπισε στην θητεία του σε αστυνομικά τμήματα της Τήνου και αφορούν τη συμβίωση των πιστών και των δύο δογμάτων, σίγουρα θα γινόταν απολύτως πιστευτώς.
Και είμαι σίγουρος οτι θα είταν απολύτως ειλικρινής

αμμοδύτης είπε...

δεν μπορώ να πω σε διάλογο για άτομο που δεν ξέρω καν προσωπικά, και που δεν είναι μπροστά να βλέπει τι γράφεται, και ελπίζω το καταλαβάινεις.

ούτε καταλαβάινω τι μου λές.

αν θες να πεις κάτι που ντρέπεσαι να γράψεις σε σχόλιο αλλά πιστεύεις πρεπει να ξέρω, τι να σου πω; www.ammodytes@ophioussa.com

αλλά δεν κρίνω ανθρώπους που δεν ξέρω

pedinoskatomeritis είπε...

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ένα θέμα διαχρονικό, ένα θέμα υπαρκτό, ένα θέμα με πολλές και δύσκολες πτυχές.

Στην αρχή υπάρχει η «ταύτιση» του Κράτους-Έθνους με την «Θρησκεία – Εκκλησία» και οι όποιες συζητήσεις, θέσεις και απόψεις υπέρ και κατά του διαχωρισμού τους.

Στην συνέχεια και σε νομοθετικό επίπεδο η ύπαρξη των όποιων κανονιστικών ρυθμίσεων σε βάρος Θρησκευτικών μειονοτήτων.

Σε επίπεδο καθημερινότητας με την μεροληπτική σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετώπιση των θρησκευτικών μειονοτήτων από κρατικούς και μη θεσμούς. Παραδείγματα από το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν:
1) Το θέμα της μη δυνατότητας διορισμού εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης που ανήκαν στο καθολικό δόγμα σε ολιγοθέσια Δημ. Σχολεία.
2) Της ξεχωριστής, σε ορισμένες περιπτώσεις, ορκωμοσίας στον Ελληνικό Στρατό νεοσύλλεκτων που ανήκαν στο καθολικό δόγμα.
3) Της μη δυνατότητας καθολικών να γίνουν δόκιμοι έφεδροι αξιωματικοί.
4) Της μη δυνατότητας καθολικών να υπηρετήσουν στα σώματα ασφαλείας.

Σε τοπικό επίπεδο στην Τήνο και την Σύρο που υπάρχουν κοινότητες καθολικών σε σημαντική αναλογία με τον πληθυσμό, οι σχέσεις των δυο αυτών δογμάτων, όπως προκύπτει από ιστορικά δεδομένα, κατά τα πρώτα χρόνια ίδρυσης του Ελληνικού κράτους και μετέπειτα φαίνεται να μην ήταν και οι καλύτερες. Διαχρονικά και σταδιακά όμως οι σχέσεις αυτές εξομαλύνθηκαν και έτσι σήμερα πιστεύω ότι οι οποίες αντιπαραθέσεις είναι μικρής εμβέλειας.
Θεωρώ ότι τα όποια προβλήματα υπάρχουν πρέπει να εκφράζονται και όχι να απωθούνται, αλλά να γίνεται προσπάθεια επίλυσης με ειλικρινή πρόθεση μέσα από διάλογο και σε πολιτισμένα πλαίσια από κληρικούς και λαϊκούς. Ο καθένας πρέπει να συμβάλει με τον τρόπο του και τις δυνατότητες του στην μείωση των εντάσεων και στον μετριασμό των αντιπαραθέσεων, χωρίς ωστόσο επαναλαμβάνω να απωθούνται τα όποια προβλήματα υπάρχουν στις σχέσεις των δυο δογμάτων διότι αυτό δεν σημαίνει επίλυση τους αλλά μετάθεση στο μέλλον. Κατά συνέπεια και οι συζητήσεις μέσα από blogs όπως το συγκεκριμένο και με αφορμή ιστορικά δεδομένα που έρχονται στο προσκήνιο είναι επιθυμητές και μάλλον θετικές με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει σκοπιμότητα, ιδιοτέλεια και μεροληπτικότητα από τους συμμετέχοντες.

Τέλος όσον αφορά εμένα θέλω να αυτοπροσδιορίζομαι ως Έλληνας που ανήκει μεν στο καθολικό δόγμα αλλά που γνωρίζει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ανήκει στο ορθόδοξο δόγμα και επιδιώκει μαζί τους αρμόνικες σχέσεις συνύπαρξης. Αναγνωρίζει την Ελλάδα ως πατρίδα του (και πατρίδα των γονιών, παππούδων του κλπ) και θέλει να πιστεύει ότι προσπαθεί να προσφέρει και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην πρόοδο της χώρας αυτής στα γεωγραφικά όρια της οποίας ζει και εργάζεται.

αμμοδύτης είπε...

πες τα Χρυσόστομε...

με την άδειά σου, θα αντιγράψω το σχόλιό σου σε κύρια ανάρτηση

Σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες δύσκολα να εντοπίσεις(ω) αφού είναι άβυσσος η ψυχή μας. Η ποιότητα των διαλόγων καμιά φορά χωλαίνει. Προσωπικά όταν γράφω τι είπε ο Αμερικάνος για θέματα του 1820 και απαντά κάποιος (που διέγραψα) με μέρη ανατομίας (είτε Πάπα είτε Πατριάρχη), πως να το πω; νευριάζω.

Συνετή και σωστή η παρέμβασή σου.

Τι εικόνα θές με το σχόλιό σου; (ή να σκεφτώ εγώ κάτι;)

pedinoskatomeritis είπε...

Αγαπητέ αμμοδύτη δεν έχω πρόβλημα με την χρήση του σχολίου μου ως κύρια ανάρτηση ούτε και με τι εικόνα θα συνδυαστεί. Η επιλογή δική σου.