Μου αρέσουν οι τυχαίοι περίπατοι, γιατί, αν τους κάνεις συστηματικά, σε ξαναφέρνουν στα ίδια και τα ίδια, αλλά πάντα από διαφορετικούς δρόμους. Λες και δουλεύει κάποιο πεδίο που σε τραβάει πίσω στον τόπο σου. Όπως η βαρύτητα το εκκρεμές.
Μόνο που το απλό εκκρεμές δουλεύει με ένα πεδίο, την βαρύτητα, και αν δεν το πειράξεις με πετάγματα πεταλούδας και άλλες παρεμβάσεις, θα ταλαντεύεται εσαεί, θα καταγράψει την περιστροφή της Γης, μέχρι να το σταματήσει ο αέρας.
Το εκκρεμές, είτε ταλαντεύεται περιοδικά, είτε καταλήγει σε ακινησία, είναι ένα «δυναμικό σύστημα». Αν περιγράψουμε γραφικά την κίνηση ενός εκκρεμούς, ή, για την ακρίβεια την εξέλιξη της κίνησης του εκκρεμούς, χρονικά, το γράφημα θα είναι μια τροχιά που περιγράφει την κίνηση προς έναν ελκυστή.
Στην περίπτωση του εκκρεμούς, ο ελκυστής είναι το κατώτατο σημείο της ταλάντωσης, όπου και τελικά, αν υπάρχει αέρας να επιβραδύνει το εκκρεμές, σταματάει. Η γλώσσα βέβαια παίζει παιχνίδια, γιατί ενώ η καθομιλουμένη αναφέρεται στην βαρύτητα σαν «ελκυστή», «ελκυστής», σε αυτόν τον περίπατο, είναι το γράφημα ταχύτητας-γωνίας.
Ο ελκυστής ενός εκκρεμούς που δεν κινείται είναι ένα σημείο. Ο ελκυστής ενός ιδεατού εκκρεμούς σε κενό αέρος είναι ένας κύκλος. Ο ελκυστής ενός πραγματικού εκκρεμούς που σταματάει, είναι ένα σπιράλ που καταλήγει σε ένα σημείο.
Τα πράγμα περιπλέκεται αν πειράξεις το εκκρεμές και αρχίσει να έχει και άλλες ταλαντώσεις. Τότε γίνεται …χαώδες. Το περίεργο είναι ότι το εκκρεμές και η αριθμητική του περιγράφουν τα πιο απίθανα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα...
Μόνο που το απλό εκκρεμές δουλεύει με ένα πεδίο, την βαρύτητα, και αν δεν το πειράξεις με πετάγματα πεταλούδας και άλλες παρεμβάσεις, θα ταλαντεύεται εσαεί, θα καταγράψει την περιστροφή της Γης, μέχρι να το σταματήσει ο αέρας.
Το εκκρεμές, είτε ταλαντεύεται περιοδικά, είτε καταλήγει σε ακινησία, είναι ένα «δυναμικό σύστημα». Αν περιγράψουμε γραφικά την κίνηση ενός εκκρεμούς, ή, για την ακρίβεια την εξέλιξη της κίνησης του εκκρεμούς, χρονικά, το γράφημα θα είναι μια τροχιά που περιγράφει την κίνηση προς έναν ελκυστή.
Στην περίπτωση του εκκρεμούς, ο ελκυστής είναι το κατώτατο σημείο της ταλάντωσης, όπου και τελικά, αν υπάρχει αέρας να επιβραδύνει το εκκρεμές, σταματάει. Η γλώσσα βέβαια παίζει παιχνίδια, γιατί ενώ η καθομιλουμένη αναφέρεται στην βαρύτητα σαν «ελκυστή», «ελκυστής», σε αυτόν τον περίπατο, είναι το γράφημα ταχύτητας-γωνίας.
Ο ελκυστής ενός εκκρεμούς που δεν κινείται είναι ένα σημείο. Ο ελκυστής ενός ιδεατού εκκρεμούς σε κενό αέρος είναι ένας κύκλος. Ο ελκυστής ενός πραγματικού εκκρεμούς που σταματάει, είναι ένα σπιράλ που καταλήγει σε ένα σημείο.
Τα πράγμα περιπλέκεται αν πειράξεις το εκκρεμές και αρχίσει να έχει και άλλες ταλαντώσεις. Τότε γίνεται …χαώδες. Το περίεργο είναι ότι το εκκρεμές και η αριθμητική του περιγράφουν τα πιο απίθανα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα...
4 σχόλια:
Καλό μεσημέρι.
Τι φοβερή ανάρτηση. Τι πολυπλοκότητα στην απλότητα και το αντίστροφο.
Δυσκολεύτηκα να αποφασίσω και ποια φωτογραφία θα επέλεγα, το αυτοαναφερόμενο σύστημα ή το εκκρεμές. Τελικά διάλεξα το δεύτερο.
Αλλά κράτησα και την άλλη -δάνειο- για κάποια μελλοντική ανάρτηση ίσως.
@αλλενάκι
Και τώρα θυμήθηκα ότι το αυτοκίνητο εκτελεί κατακόρυφες ταλαντώσεις στα σαμαράκια, θα χρειάζονται αλλαγή οι σφαίρες της ανάρτησης. Θα το κοιτάξω γιατί κάπως έτσι γίνεται ... . Μη με στείλει και με ψάχνετε.
Οι δρόμοι έχουν πλημμυρίσει καινούργια SUV, 6000 κ.εκ. που φέρνουν όλο και πιο πολύ σε χάμερ.
@αλλενάκι
αν δεν κάνω λάθος η φωτογραφία της σπηλιάς είναι Εισοδος/Έξοδος;
αλλενάκι, σε ευχαριστώ... και ελεύθερα. Να τις δεις τις αναρτήσεις, η μειωμένη απόσβεση πειράζει τα κρατήματα.
είσοδος-έξοδος από συστάδα βλάστησης στο μονοπάτι-δρόμο Βωλάξ-Αγάπη.
Δημοσίευση σχολίου