Ξαναγράφεται Ιστορία;

Με αυτά που γίνονται, και με την επίσκεψη Ερντογάν, αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα ξαναγράφουμε την Ιστορία. Θα θυμάστε όσοι με διαβάζετε, πόσο είχαν ενοχληθεί πολλοί από την Τήνο όταν είχα παρουσιάσει την άποψη ότι η θαυματουργή εικόνα της Μεγαλόχαρης ήταν εφεύρεση των αρχών του 19ου αιώνα για ισχυροποίηση εθνικών στόχων. Η άποψη αυτή ανέτρεπε ιδέες που πολλοί θεωρούσαν ιερές, ή αναμφισβήτητες, άσχετο ποια είναι ή ήταν η «αλήθεια».


Η Ελληνική Ιστορία ξαναγράφεται. Εδώ και μήνες υπάρχει γκρίνια για ένα βιβλίο της 6ης Δημοτικού, κάποιας κυρίας Ρεπούση. Δεν πάω πια στην 6η Δημοτικού και δεν έδωσα σημασία, ωστόσο φαίνεται ότι αυτή η κυρία παρουσίαζε στους πιτσιρικάδες μια Ιστορία διαφορετική από αυτήν που ήξερα, λιγότερο «Ελληνική», ή τουλάχιστον άφηνε ερμηνείες που στον καιρό μου θα ήταν αντεθνικές. Την καταστροφή της Σμύρνης φαίνεται την περιέγραφε σαν συνωστισμό στην προκυμαία. Κάτι τέτοια έλεγε και ο Ερντογάν, όταν αναφέρθηκε στους Μικρασιάτες που ήρθαν εδώ μετά την τραγική προσπάθειά μας να ανακτήσουμε την Γη της Ιωνίας (χαχαχα, θα χαρακτηριστώ εθνικόφρων ή Ελληναράς τώρα) σαν «μετανάστες». Ρωτήστε κανένα Έλληνα «μετανάστη» της περιόδου να σας πει…

Η κυρία Ρεπούση ωστόσο, και κάποια κυρία Δραγώνα, και κάτι άλλες κυρίες, έχουν αρχίσει να γίνονται κόκκινο πανί για ανθρώπους που τολμούν και εκστομίζουν εκφράσεις όπως «η Πατρίδα είναι σε κίνδυνο»



Η τελευταία σύμπτωση ήταν πάλι στο ΜΕΓΚΑ... αυτή την φορά στις «7 θανάσιμες πεθερές». Όχι δεν βλέπω τέτοια, ούτε πολυβλέπω τηλεόραση, αλλά έτυχα να παίζω με τα κανάλια όταν είδα κάτι που έμοιαζε με παρωδία από σκετς για το 1821, με κακούς ή περίεργους Έλληνες και καλούς Τούρκους. Είπα μέσα μου ότι θα βρήκα κάποιο Ελληνόφωνο τουρκικό κανάλι που κάνει προπαγάνδα, αλλά ήταν το ...ΜΕΓΚΑ! Μπορεί να βλέπω φαντάσματα, αλλά λίγο το Αιγαίο, λίγο η …Ελληνοτουρκική φιλία (με εμάς φαλιρισμένους και αποχαυνωμένους), κάτι δεν μου κάθεται καλά, αφού τα οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα συνήθως έχουν ...ασύμμετρες διεξόδους.