Αγορές (2) -- Ο λογαριασμός

Πολύ η συζήτηση για την κρίση, και θεωρίες για το τέλος του κόσμου ή του καπιταλισμού ή της αγοράς. Πολλή αντιπάθεια για την αγορά και τους …Αμερικάνους. Να συνεχίσουμε με τα σχεδιαγράμματα;

Το πάνω μέρος της εικόνας είναι η καμπύλη των επιτοκίων σήμερα (για την ακρίβεια η καμπύλη απόδοσης ομολόγων του Αμερικανικού Δημοσίου, “yield curve”). Είναι το πιο χρήσιμο γράφημα των αγορών σήμερα: Λέει ότι τα επιτόκια θα ανέβουν, λέει πότε και πόσο (δεν είναι μαντείο, απλά λέει τι πιστεύει η αγορά, σήμερα, ότι θα γίνει). Λέει επίσης ότι πριν ένα χρόνο υπήρχε αβεβαιότητα, και ότι τον τελευταίο μήνα έχει μπει τρομερή ρευστότητα στο σύστημα. Η ρευστότητα είναι, απλοϊκά, νέο χρήμα.

Να κάνω εγώ μια πρόβλεψη; Κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον, όταν η κρίση ρευστότητας θα έχει περάσει, θα αρχίσει ο φόβος του πληθωρισμού, ή για την ακρίβεια του υπερπληθωρισμού. Οι εγκέφαλοι τότε θα μαζέψουν την ρευστότητα, ανεβάζοντας τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια. Θα τα ανεβάζουν, θα τα ανεβάζουν... Η καμπύλη των αποδόσεων θα είναι περίπου όπως το κάτω σκαρίφημα. Μπρρ…αντιστροφή της καμπύλης αποδόσεων. Ουαι και αλλοίμονο για όποιον χρηματοδοτεί μακροχρόνια πάγια με τα χαμηλότοκα βραχυπρόθεσμα επιτόκια του πάνω γραφήματος. Πολλοί θα την πατήσουν.

Γίνεται χειρότερο…Αν η προσπάθεια αποπληθωρισμού συντροφεύεται και από ύφεση, (διόλου απίθανο), αυτό θα σημαίνει περιορισμένη ζήτηση, περιορισμένη κατανάλωση, αυξητικές τιμές (πολύ το ρευστό)… εφιάλτης. Αν ζούμε και υπάρχει το blogging θα σας λέω τότε, στα βάθη της μιζέριας: «Κουράγιο, η αντεστραμμένη καμπύλη αποδόσεων είναι οιωνός πτώσης των επιτοκίων και ανάκαμψης».

Εκτός αν γίνει καμιά άλλη στραβή…

ΥΓ Σας είπα ήδη τι πιστεύω θα κάνουν τα χρηματιστήρια μεσοπρόθεσμα, αλλά (1) δεν λέω τι σημαίνει «μεσο-» και (2) ουδεμίαν ευθύνη φέρω αν δεν κάθεστε στα αυγά σας, άπληστοι κερδοσκόποι