Το πέταγμα της πεταλούδας στην μια άκρη του κόσμου που ξεκινάει μεγάλες και απρόβλεπτες αλλαγές στην άλλη, μπορεί να είναι τυχαίο, ή προσχεδιασμένο, ή εγκληματική πράξη, ή πράξη πολέμου, ή, αν είσαι από την άλλη πλευρά, κάτι ...ηρωικό.
Βέβαια εξαρτάται και σε ποιόν χρονικό ορίζοντα θα το δεις. Αν το δεις στην εικοσαετία 1985-2005, είναι η κατάρρευση του κόσμου. Αν το δεις από το 1010 μΧ μέχρι σήμερα, είναι αέναος καυγάς. Αν το δεις από την ίδρυση του ηλιακού συστήματος, χάνεται.
Το εστιατόριο στην κορυφή δεν ήταν τίποτα σπουδαίο, αλλά είχε θέα. Μερικά μαγαζιά στο ισόγειο ήταν δημοφιλή για τους περίοικους εργαζόμενους. Τα γραφεία, είχαν κόσμο που δούλευε. Από την νότια άκρη του νησιού και γύρω γύρω από το τετράγωνο ήταν 10 χιλιόμετρα. 10 χιλιόμετρα τα έτρεχε κανείς σε περίπου τρία τέταρτα της ώρας.
7 σχόλια:
Λάθος... αέναος καυγάς είναι αν το δεις από τον Τρωικό πόλεμο μέχρι σήμερα... όχι από το 1010 μΧ. (Ο Τρωϊκός πόλεμος πότε ήταν; 1200 πΧ;
Εάν δεχθούμε ότι η ...πεταλούδα επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές, τότε τι να φαντασθούμε για τον ...άνθρωπο;
Τελικά την τυχαιότητα του πετάγματος της πεταλούδας και τις συνέπειες αυτού, την ζήλεψε ό άνθρωπος και βάλθηκε να της επικρατήσει.
Και όποτε δεν τα καταφέρνει την αναφέρει.
για αυτό, οι "εκ των υστέρων" αναλύσεις είναι πάντα από άχρηστες έως χάσιμο χρόνου. Χρειάζονται μόνο αν από αυτές βγάζεις κανόνες για μελλοντικές "εκ των προτέρων" αναλύσεις. Πολλοί θα πουν γιατί έπεσε το πετρέλαιο πέρυσι. Ελάχιστοι θα αποτολμησουν να πουν τι θα κάνει σε 6 μήνες.
Ο εκ των προτέρων χρυσός κανόνας που λίγοι όμως ασπάζονται είναι η ελαχιστοποίηση του συστημικού ρίσκου. Δύσκολο σε μεμονωμένες επιλογές. Δύσκολο σε κατεστημένες καταστασεις. Για αυτό και, φιλοσοφικά, οι κρίσεις γίνονται αναπόφευκτες.
Το ρίσκο ή το συστημικό ρίσκο με το οποίο καταπιάνεσαι τελευταία, έχει νόημα, γι αυτούς που έχουν πολλά, μα πάρα πολλά και επιθυμούν ρισκάροντας να κερδίσουν οπωσδήποτε ή σε κάθε περίπτωση να χάσουν όσο το δυνατόν λιγότερα.
Η πλειονότητα που δεν έχει, ρισκάρει το πολύ σε κανένα λαχείο, που όμως κι αυτό είναι κοροιδία, ή μάλλον κλεψιά.
Αυτά για τον διάλογο.
Όμως τώρα είναι η εποχή του τρύγου, η μάλλον για την Τήνο πρέπει να πέρασε και του πατήματος των σταφυλιών. Τα ποταμίσια τα λιαστά που βγάζουν το γλυκό το κόκκινο με πάνω από 16 βαθμούς, τώρα τα πατάνε. Και σ ένα μήνα περίπου αρχίζουν τα ρακιά.
@αμμοδύτης,
Ακριβώς όπως τα λες.
Λαχεία...η χειρότερη επένδυση... η αναμενόμενη απόδοση (δηλαδή τα λεφτά που θα πάρεις επί την πιθανότητα να τα πάρεις, αν τα διαιρέσεις με ην τιμή αγοράς, είναι κάτι πολύ μικρότερο από ότι μικροσκοπικό τόκο πάρεις από την τράπεζα.
Εθελούσια αυτοφορολόγηση είναι τα λαχεία...
Χάνεται δεν θα πει τίποτα... Εξαφανίζεται...
(Για την πτώση της Τροίας "δίνουν" ως ημερομηνία την 5η Οκτωβρίου 1185, εκτός κι αν είσαι από αυτούν που θεψρούν οτι ο πόλεμος αυτος δεν έγινε ποτέ, τουλάχιστον όχι όπως μας έχει παραδοθεί...)
Κατά τα άλλα, ωραία η θεωρία της πεταλούδας, αλλά δεν επεξηγεί την ανθρώπινη βλακεία...Μια αφορμή ζητούσαν με την πράξη αυτή την "παρα"-είχαν...
Καλό Σ/Κ να έχεις...
Δημοσίευση σχολίου