...Προχωρούσαμε με την βοήθεια του πανιού, στο έλεος του ανέμου, τόσο κατά την νύχτα όσο και τη μέρα. Μετά από μεγάλη περιπλάνηση, ο ναύτης που βρισκόταν στη πλώρη, ανακάλυψε κάποιο αμυδρό φως που μας φάνηκε πολύ μακριά. Σκουπίσαμε τα δάκρυά μας και γυρίσαμε το πανί προς την κατεύθυνσή του. Όσο πλησιάζαμε, ο αέρας έπεφτε και δεν ήταν τόσο ορμητικός όσο και πριν, αν και η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη. Κατεβάσαμε το πανί και ο καθένας με τη σειρά του, επιβάτες και ναύτες, κωπηλατούσαμε και επιτέλους ακουμπήσαμε σε σταθερή γη. Ο καραβοκύρης προσπαθούσε να κάνει αναγνώριση της ακτής για να μας αποβιβάσει και όπου θα είχαμε την δυνατότητα να στεγνώσουμε και να περάσουμε το υπόλοιπο της νύχτας. Δεν μπορέσαμε όμως να αποβιβασθούμε και έτσι περάσαμε το υπόλοιπο της νύχτας, βρεγμένοι ίσαμε το κόκαλο, χωρίς να μπορούμε να κοιμηθούμε, στην κατάσταση που ήμασταν.
Το πρωί, που τόσο περιμέναμε, μπορέσαμε να διαπιστώσουμε πως βρισκόμασταν μέσα σ’ έναν όρμο που ονομάζεται Λιμάνι του Πανόρμου (Porto Palermo) και που το χρησιμοποιεί ως λιμάνι ένα μικρό νησί, το οποίο ανήκει στους Βενετούς, και που ονομάζεται Τήνος...
Το 1675, ένα καπουκίνος μοναχός ο π. Placide de Reims έφτασε από την Χίο στον Πάνορμο και αφού γνώρισε την τότε γραφειοκρατεία, που σκοπό είχε να περιορίσει τους κατασκόπους των Τούρκων και τους φορείς πανώλης, περπάτησε από τους γνωστούς πια δρόμους-μονοπάτια και έφτιαξε στο Ξώμπουργο, όπου συναντήθηκε με τις αρχές. Τα κείμενά του έχουν μεταφραστεί από τον π. Αντώνιο Φόνσο και έχουν δημοσιευθεί στα Τηνιακά Ανάλεκτα, 5ος τόμος.
Ο Πάνορμος είναι ο μόνος παραθαλάσσιος οικισμός στο νησί. Έχουν χτιστεί και άλλα κτίρια σε παραλίες, στα Ιστέρνια, στην Καρδιανή, στο Μαλί, και, φυσικά στην Χώρα και ανατολικά. Ωστόσο ο Πάνορμος, παρά τις πρόσφατες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, διατηρεί την αυθεντικότητά του, και με λίγη προσπάθεια θα βρείτε τον δρόμο του Placide de Reims προς το Ξώμπουργο.
Δεν ξέρω αν έχει γραφτεί η ιστορία του Πανόρμου, έχω δεί το "Μικρό Οδοιπορικό" του Κώστα Αλεξόπουλου, και τα λίγα που έχω διαβάσει, υπαινίσσονται ότι χρησιμοποιήθηκε περί τα τέλη του 17ου αιώνα σαν αφετηρία πειρατείας, υποθέτω με θύματα Τούρκους, ενώ η Τήνος γενικά υπήρξε θύμα πειρατείας. Προφανώς, το 1675 ήταν λιμάνι...
Το πρωί, που τόσο περιμέναμε, μπορέσαμε να διαπιστώσουμε πως βρισκόμασταν μέσα σ’ έναν όρμο που ονομάζεται Λιμάνι του Πανόρμου (Porto Palermo) και που το χρησιμοποιεί ως λιμάνι ένα μικρό νησί, το οποίο ανήκει στους Βενετούς, και που ονομάζεται Τήνος...
Το 1675, ένα καπουκίνος μοναχός ο π. Placide de Reims έφτασε από την Χίο στον Πάνορμο και αφού γνώρισε την τότε γραφειοκρατεία, που σκοπό είχε να περιορίσει τους κατασκόπους των Τούρκων και τους φορείς πανώλης, περπάτησε από τους γνωστούς πια δρόμους-μονοπάτια και έφτιαξε στο Ξώμπουργο, όπου συναντήθηκε με τις αρχές. Τα κείμενά του έχουν μεταφραστεί από τον π. Αντώνιο Φόνσο και έχουν δημοσιευθεί στα Τηνιακά Ανάλεκτα, 5ος τόμος.
Ο Πάνορμος είναι ο μόνος παραθαλάσσιος οικισμός στο νησί. Έχουν χτιστεί και άλλα κτίρια σε παραλίες, στα Ιστέρνια, στην Καρδιανή, στο Μαλί, και, φυσικά στην Χώρα και ανατολικά. Ωστόσο ο Πάνορμος, παρά τις πρόσφατες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, διατηρεί την αυθεντικότητά του, και με λίγη προσπάθεια θα βρείτε τον δρόμο του Placide de Reims προς το Ξώμπουργο.
Δεν ξέρω αν έχει γραφτεί η ιστορία του Πανόρμου, έχω δεί το "Μικρό Οδοιπορικό" του Κώστα Αλεξόπουλου, και τα λίγα που έχω διαβάσει, υπαινίσσονται ότι χρησιμοποιήθηκε περί τα τέλη του 17ου αιώνα σαν αφετηρία πειρατείας, υποθέτω με θύματα Τούρκους, ενώ η Τήνος γενικά υπήρξε θύμα πειρατείας. Προφανώς, το 1675 ήταν λιμάνι...
3 σχόλια:
τι ωραία φωτογραφία η τρίτη,
έγχρωμη ασημί αλλά σαν ασπρόμαυρη
απίστευτη!
το Ρεμέτζο τι το ήθελες; χα χα ..
@αλλενάκι
στο ρεμέτζο έπινα καφέ, και επειδή μου έδωσαν κουλουράκι με τον καφέ, είπα να το αποθανατίσω
Τα Τηνιακά Ανάλεκτα βγαίνουν ακόμα ή έχουν σταματήσει;
Δημοσίευση σχολίου